حسام سلامت: جامعه چندبار به حاکمیت فرصت تغییر داد/ مردم برای ساختن آینده امیدوارند

دیدارنیوزـ نسرین نیکنام:"جامعه پلاس" عنوان برنامه جدیدی از دیدارنیوز است که ذیل این برنامه همه دغدغه‌های اجتماعی مانند زنان، محیط زیست، آسیب‌های اجتماعی، مهاجرت، حاشیه نشینی و ..با حضور کارشناسان تحلیل و بررسی می‌شود.

برنامه "جامعه پلاس" از امروز سوم اردیبهشت به صورت مستمر در روز‌های دوشنبه هر هفته منتشر می‌شود و مهمان نخستین این برنامه دکتر حسام سلامت استاد دانشگاه و جامعه شناس بود.

این گفت‌وگو در دو قسمت منتشر خواهد شد و قسمت اول آن را می‌توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.

اولین موضوعی که در ابتدای این گفت‌وگو با این جامعه شناس مطرح شد، بررسی وضعیت کنونی جامعه و تحلیل شرایط موجود بود که او این چنین توضیح داد:

"در حال حاضر جامعه با یک بحران ارگانیک مواجهه است، یعنی نظمی که پیش از این در جامعه وجود داشت، دستخوش تغییر شده یا به نوعی فروریخته و شکل جدیدی به خود نگرفته است به نوعی از گذشته و تاریخ فاصله گرفته، اما آینده‌ای را پیش روی خود نمی‌بینید و تصویر روشنی هم از آن ندارد."

این جامعه شناس ادامه می‌دهد: بعد از اتفاق‌های ۱۴۰۱ یکی از نیاز‌هایی که جامعه آن را طلب کرد و درباره آن پرسش داشت و دارد، وضعیت آینده ایران است و آن را تصویرسازی می‌کند و این به معنای آن است که جامعه با شتاب در حال تغییر است.

اینطور که این استاد دانشگاه توضیح می‌دهد: ما با جامعه‌ای مواجهیم که برای اولین بار متقاعد شده که می‌تواند آینده متفاوتی داشته باشد و برای رسیدن به آن تلاش می‌کند شاید با بن بست‌های زیادی مواجه شود، اما از آن به عنوان مولد یک امید استفاده می‌کند و وارد مسیر‌های جدیدی می‌شود.

سلامت ادامه می‌دهد که سایه و فضای جنگ که با آن روبرو هستیم باعث می‌شود که دلهره و ترس را تجربه کنیم، اما امید داریم که این فضا خیلی دوام نمی‌آورد و نکته مهمتر اینکه ما در حال تجربه جنگ داخلی هستیم یعنی همین کشمکش و تضادی که در کشور میان دولت و مردم حاکم است، فضای جنگ را تلقی می‌کند.

این جامعه شناس اعتقاد دارد که سرنوشت جنگ می‌تواند آینده ما را تعریف کند؛ موضوع جنگ مهم است، حتی برای نسل جوانی که جنگ ندیده و آن را تجربه نکرده هم این پرسش پیش می‌آید که اگر جنگ بشود چه می‌شود و این تنوع واکنش‌ها نیاز به بررسی و تحلیل مفصل دارد.

این استاد دانشگاه تاکید می‌کند از سوی دیگر بخشی از ماجرا این است که جامعه احساس استیصال و ناتوانی می‌کند و این حس را حاکمیت به آن القا می‌کند یعنی می‌خواهد به جامعه بفهماند علیرغم تمام اعتراض‌های مدنی و جنبش‌های اجتماعی قدرتی برای تغییر ندارد.