"دین و دینداران" را از دست این متحجر‌ها نجات دهید!

دیدارنیوز‌ـ احمد حیدری*: معاون امنیتی استاندار اصفهان درمورد لغو کنسرت علیرضا قربانی گفته است: «در تیم نوازندگانش از خانم نوازنده استفاده می‌کرد. قشر عظیمی از افکار عمومیِ ما این موضوع را نمی‌پسندند. نمی‌شود اصفهان را با جای دیگر مقایسه کرد».

چند ملاحظه:

۱ ـ آیا نوازندگی زنان حرام شرعی است؟ بر مبنای فتوای کدام فقیه و بر اساس کدام مستند فقهی؟ وقتی حتی خوانندگی زنان حرمت ذاتی ندارد مگر این که از لحاظ مضمون گفتار یا خواندن با ناز، کرشمه و ادا، مفسده‌انگیز باشد که در این صورت سخن گفتنش هم علاوه بر خوانندگی‌اش حرام است، لذا خداوند در نهی از چنین سخن گفتنی می‌فرماید: «فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض» (احزاب/۳۲) [با ناز و کرشمه و دعوت‌گونه سخن مگویید که مریض القلب‌ها به طمع بیفتند]، وقتی خوانندگی آنان ذاتا حرام نیست، چرا نوازندگی‌شان حرام یا ممنوع باشد؟

۲‌ـ چرا با حرام کردن مباحات و حلال خدا، مردم را به حرام سوق می‌دهید؟ آیا شما از خداوند خیر و صلاح بندگان را بهتر می‌فهمید؟ مگر خداوند نمی‌فرماید من همان گونه که دوست دارم مردم محرماتم را ترک کنند، دوست دارم به رخصت‌هایم هم بها دهند و استفاده کنند (وسائل الشیعة ۱/۱۰۸). حلال خدا و مباحات را بر خود یا مردم حرام کردن، جز از بین بردن حریم محرمات و سوق مردم به دین گریزی، چه نتیجه‌ای دارد؟

۳‌ـ این که آقای معاون گفته است قشر عظیمی از افکار عمومی این موضوع را نمی‌پسندد، مگر آن قشر صاحب این کشور هستند که باید پسندشان ملاک و معیار باشد؟ نکند معاون هم سخن همان خانم را می‌خواهد بگوید که مملکت مال این قشر است و دیگران در آن حقی ندارند؟ آیا این قشر اکثریت مردم هستند که پسندشان باید اجرا شود یا اقلیت؟

۴‌ـ ایشان در ادامه سخنش گفته است: «نمی‌شود اصفهان را با جای دیگر مقایسه کرد»؛ مگر اصفهان چه مزیتی بر دیگر شهر‌های ایران مثلا تهران و ... دارد؟ شاید منظورش این است که اصفهان «دارالعباده» است، خوب مگر یزد، کاشان، اهواز و خرمشهر که به خون شهیدان دفاع مقدس گلگون هستند و ... دارالعباده نیستند؟ وقتی اصفهان با شهر‌های دیگر قابل مقایسه نباشد، چرا قم نشود واتیکان جمهوری اسلامی و مشهد استان خودمختار و شیراز حرم سوم اهل بیت که در آن‌ها هم برگزاری کنسرت ممنوع باشد؟

۵‌ـ مشابه سخن این معاون را از بعضی مسئولان شهر قم هم شنیده‌ایم که قم را به واتیکان تشبیه کرده و گفته همان گونه که در واتیکان کنسرت اجرا نمی‌شود، در قم هم نباید اجرا شود؛ حال آن که قیاس واتیکان با قم اصلا درست نیست. گر چه قم مقرّ یکی از حوزه‌های علمی شیعه و همچون نجف محل استقرار مرجعیت است، ولی هیچکدام از این دو شهر با واتیکان قابل قیاس نیستند، زیرا این دوشهر محل سکونت مردم عادی هستند و به خواست و میزبانی آن مردم، محل استقرار حوزه شده‌اند. شهر قم یا نجف اختصاص به حوزه ندارد و تافته جدابافته نیست حال آن که واتیکان تافته جدابافته و «کشور شهر» خاصی است که مختص کلیسای واتیکان بوده و در دنیا نمونه ندارد.  

ـ واتیکان محل اقامت پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان و مرکز کلیسای کاتولیک و ارباب آن است. این "کشور‌شهر" با مساحتی در حدود ۴۴ صدم کیلومتر مربع یعنی ۴۴ هکتار یا ۴۴۰ هزار متر مربع، کوچک‌ترین کشور دنیا و با جمعیتی در حدود ۱۰۰۰ نفر است که همگی، وابستگان کلیسای کاتولیک می‎باشند و مردم عادی در این "کشورشهر" جایی ندارند حال آن که جمعیت طلبه‌ها و وابستگان حوزه علمیه قم یا نجف، نسبت به جمعیت عادی و مردمی این دو شهر، اصلا قابل اعتنا نبوده و صحیح نیست این جمعیت کثیر محکوم به حکم مناسب آن جماعت محدود شوند و محکوم و محروم کردن مردم این شهر‌ها از مباحات خداوند به خاطر وجود حوزه علمیه در آنها، جز بر دین‌گریزی مردم این شهر‌ها و دیگر مردم و متنفر ساختن آنان از حوزه نمی‌افزاید.

إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَذِکْرى‏ لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهید (ق/۳۷)

*پژوهشگر حوزه علمیه