واکنش‌ها به اظهارات جنجالی یک روحانی درباره «تهمت‌زدن به مخالف ولایت فقیه»

دیدارنیوز _ سرویس سیاسی: اظهارات یک روحانی که ادعا می‌کند «تهمت‌زدن به مخالف ولایت فقیه برای کاری هم که نکرده، مجاز است» بازتاب گسترده و بسیار بدی داشته و با واکنش چند فعال سیاسی، نماینده پیشین مجلس و رسانه‌ها همراه بوده است.

این روحانی به نقل از مرحوم آقای خوشوقت و با اشاره به حدیثی مدعی می‌شود؛ به هر کس که مخالف ولایت فقیه است، می‌توانید بهتان بزنید و تاکید می‌کند، یعنی کار‌هایی را که نکرده به او منتسب کنید. یعنی دزدی، جاسوسی، اعمال منافی عفت، کفر و فسق و هر کار نکرده دیگری را می‌توان به او نسبت داد.

البته فرزند خوشوقت چنین انتسابی را به پدرش به کلی رد کرده است.

علی مطهری، نماینده پیشین مجلس به اظهارات این روحانی در مورد تهمت زدن به مخالفان واکنش نشان داد.

مطهری، نماینده ادوار مجلس در صفحه اجتماعی خود نوشت: یکی از افراد ملبس به لباس روحانیت با استناد به یک حدیث گفته است «کسی که کتبا، زبانا و عملا با فقیه حاکم مخالفت کند فاسق است و کار‌های نکرده را هم می‌شود به او نسبت داد و در جامعه پخش کرد». اولا کلمه «باهتوهم» در آن حدیث به معنی تهمت زدن نیست بلکه به معنی مبهوت و محکوم کردن با منطق و استدلال است و ثانیا در این صورت رفتار علی علیه‌السلام با خوارج را که تا زمانی که دست به سلاح نبرده بودند از همه حقوق اجتماعی‌شان برخوردار بودند چگونه توجیه می‌کنید؟

به گزارش دیدارنیوز، عباس عبدی تحلیل‌گر سیاسی و اجتماعی نیز در واکنش به ویدیوی منتشر شده از این روحانی نوشته بود: این که یک روحانی حکومتی، تهمت زدن به مخالفان ولایت فقیه را مجاز و ضروری بداند، فرقی ندارد که باسواد باشد یا بیسواد، از قول آقای خوشوقت بگوید یا از قول دیگران. در هر حال به پای حکومت است و اگر صریحا با او برخورد نکنند به معنای این است که همه اتهاماتشان علیه مخالفان دروغ محض است.

به گزارش دیدارنیوز، عمادالدین باقی، فعال سیاسی این روحانی را شیخ محمد خواجوی فعال و‌‌ مدرس برخی مراکز در قم معرفی کرده و در کانال خود نوشته است: «قبلا برخی از روحانیون شناخته شده نیز چنین نظری را حتی در حد مرتد بودن مخالف ولایت فقیه رسما بیان کرده اند (که در مجال دیگری مستندات آن ذکر خواهد شد) و این نوع مشروعیت بخشی به امور غیراخلاقی، ناشی از تبدیل شدن دین به ابزار قدرت است.

آیت الله منتظری در آخرین درس‌های خارج خود که مشروح آن در کتاب «حقوق انسان و سَبّ و بهتان» منتشر شده است، پنبه «حدیث مباهته» را زده و فتوای مشهور مبتنی بر آن را بی اعتبار کرده اند و می‌گویند به همان دلیل که سبب مؤمن و دروغ بستن به او حرام است، نسبت به کافر هم حرام است، زیرا انسان دارای کرامت ذاتی بوده و اصل بر حرمت انسان است.»