دیدارنیوز: «با توجه به در پیش بودن انتخابات، برخی مطرح میکنند که با حل مشکلات معیشتی و اقتصادی جامعه به سمت مشارکت خواهد رفت، اما مساله این است که دولت نمیتواند مسائل را به سادگی حل کند.»
هاشمیطبا، فعال سیاسی نوشت: «دولت سیزدهم دومین سال خود را نیز پشت سر گذاشت و با وجود انتقادات موجود به نحوه عملکردها، اما دولت با آمارهایی که ارائه میدهد میخواهد خود را موفق جلوه دهد. اما در سطح جامعه میبینیم که به رغم آمارهایی که دولت در مسائل مختلف ارائه میدهد شرایط به نحو دیگری است، مشکلات کما فیالسابق باقی است و دولت نه تنها نتوانسته با عملکردهای اقتصادی مثبت میزانی از رضایتمندی را در جامعه ایجاد کند؛ بلکه با برخی عملکردهای نه چندان موفق موجب ایجاد نارضایتی در جامعه شده است.
رئیس جمهور در زمان انتخابات وعدههای بسیاری در حوزه اقتصادی داد، اما اکنون میبینیم که آن وعدهها تحقق نیافته است و دلیل آن نیز این امر است که بعضی از مسائلی مثل حل مشکلات اقتصادی کشور را به صرف وعده دادن نمیتوان حل کرد. اما وقتی کسی وارد موضوع میشود و اینگونه به مردم وعده میدهد معلوم است که یا از شرایط کشور و جامعه اطلاع ندارد یا اینکه میخواهد نشان دهد که خیلی قدرتمند است.
در حالی که نه تنها آقای رئیسی نمیتوانست این مساله را حل کند بلکه هر کس دیگری هم باشد میداند که چنین قول و مسئولیتی به راحتی قابل حل کردن نیست. برای اینکه فاکتورهای ایجاد کننده این مسائل همچنان در جامعه باقی است؛ بنابراین از ابتدا بیشتر نگاه روی مساله تبلیغات و انتخابات بوده و چندان نگاه کارشناسی و برنامه محوری وجود نداشته است. از همین جهت است که امروز با چنین مشکلاتی روبهرو هستیم. اگر نه در همان زمان نیز گفتیم که چنین کارهایی امکان پذیر نیست که آدم بخواهد اینگونه انجام دهد.
از طرفی دولت در ۲ سال گذشته در انتخاب نیروهای خود به خصوص در حوزه وزرا از نیروهایی توانمند و با تجربه و مجرب بهره نبرده است که از تواناییهای لازم برخوردار بوده باشند؛ لذا زمانی که نیروها از توانمندی و کارایی لازم برخوردار نباشند پس از مدتی نمیتوانند به نحو احسن کاری از پیش ببرند. چنانکه در همان زمان اعلام وزرا نیز انتظار میرفت و قابل پیش بینی بود که برخی از این افراد توفیقی پیدا نکنند. منتها تغییرات گسترده و جابهجا کردنها در دولت نیز مقداری برای این است که گفته شود که ما همواره روبه جلو حرکت میکنیم و در صدد ترمیم کابینه هستیم.
البته همانطور که گفته شد شرایط بسیار سختتر از آن است که با نیروهایی متوسط بتوان کارها را انجام داده و به پیش برد. اینکه این دولت و حامیانش در دولت پیشین همه مشکلات را به گردن مدیریت غلط دولت میانداختند و تحریم را چندان موثر نمیشمردند، اما در دولت خود همه مسائل را به گردن تحریمها میاندازند نیز در نوع خود قابل تامل است. اما مردم با توجه به ازدیاد مشکلات دیگر نمیخواهند به این مسائل دقت کنند به معنی دیگر نمیخواهند خیلی مته به خشخاش بگذارند، اما متاسفانه دولتها به ضرورت روز استدلالهای مختلفی برای توجیه بروز مشکلات در کشور ارائه میدهند؛ بنابراین میتوان گفت که مقداری طبیعی است که وقتی کار نمیتواند به نحو مطلوب و موثر انجام شود به بهانههای مختلفی متوسل میشوند. از طرفی با توجه به در پیش بودن انتخابات، برخی مطرح میکنند که با حل مشکلات معیشتی و اقتصادی جامعه به سمت مشارکت خواهد رفت، اما مساله این است که دولت نمیتواند مسائل را به سادگی حل کند.»
