صدیقی، مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگیهای دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در خزر و خلیج فارس ورود فاضلاب انسانی را داریم که باید سیستم جمعآوری پساب و فاضلاب و تصفیه آنها در شهرهای ساحلی راهاندازی شود تا دیگر تخلیه صورت نگیرد.
دیدارنیوز: امید صدیقی، در رابطه با ورود پسابها به دریای خزر و خلیج فارس اظهار کرد: متأسفانه ورود پسابها را در دریای خزر و خلیج فارس هم از جانب کشورهای همسایه و هم از طریق کشور خودمان داریم و ادامه این روند میتواند فاجعهآفرین باشد. در خزر با ۴ کشور دیگر و در جنوب با ۷ کشور اشتراک داریم که همه آنها هم مشکل ورود پساب و تخلیه آلودگی مانند فاضلاب شهری، فاضلاب صنعتی و... را دارند.
وی ادامه داد: در خزر کنوانسیون تهران را داریم که کش و قوس زیاد داشته، اما به هر صورت با این کشورها کار را پیش میبریم. مدیریت آلودگیهای دریای خزر و رفع چالشها و مشکلات آن تنها با همکاری همه کشورها میسر است و به تنهایی نمیتوان کاری از پیش برد. در دریای خزر ما ورود فاضلاب انسانی شهرهای حاشیه دریا را داریم که باید سیستم جمعآوری پساب و فاضلاب و تصفیه آنها در این شهرها راهاندازی شود تا دیگر تخلیه صورت نگیرد و یا حداقل، میزان آن به حد مجاز برسد.
مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگیهای دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: متأسفانه تجربه نشان داده که در دو سه دههی اخیر ما شبکههای جمعآوری و تصفیه فاضلاب را بسیار کند جلو بردهایم و اکنون اکثر شهرهای ساحلی ما در جنوب و شمال کشور تصفیهخانه ندارند و یا ناقص است؛ در نتیجه بخشی از این فاضلاب وارد دریاها میشود. کاری که در دولت جدید شروع شده این است که هر طور شده و به صورت فوری شبکههای تصفیه فاضلاب شهری ساخته شود.
صدیقی بیان کرد: در سال ۱۳۸۸ با پیگیریهایی که در سازمان انجام دادیم مصوبهای را از دولت گرفتیم که طبق آن دولت موظف میشد طی یک برنامه ۳ ساله سیستم جمعآوری و تصفیه شهرهای ساحل بالای ۵۰ هزار نفر را تکمیل و راهاندازی کند. پس از تصویب این مصوبه پیگیر اجرای آن از وزارت نیرو شدیم، اما به ما گفته شد که به دلیل کمبود بودجه سالانه امکان انجام آن در کوتاه مدت میسر نیست.
وی افزود: در ساحل خزر مشکل سختتر است چرا که ورود فاضلاب بسیار بیشتر است؛ راهاندازی این سیستمها اعتبار زیادی میخواهد و باید راهکار درستی برای آن دیده شود. در برنامه هفتم توسعه یک راهکار دیده شده که از محل فروش آب تصفیه شده تصفیهخانهها هزینه ساخت آنها تأمین شود. ما برای انجام این کار به سراغ صنایع و به ویژه پتروشیمیها که مصرف بالایی دارند، رفتهایم.
مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگیهای دریایی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: به عنوان مثال پتروشیمی بندر امام حجم زیادی آب شیرین، حدود بالای ۳۰۰ هزار متر مکعب از کارون برداشت میکند و ما به آنها گفتیم که باید این برداشت آب را کاهش دهند و به سمت بازچرخانی بروند. پتروشیمی نیز پیشنهاد کرده که تصفیهخانه شهر ماهشهر را که ۵۰ درصد پیشرفت داشته و آبفا بودجه تکمیل آن را ندارد، تکمیل کند ودر عوض آب بازچرخانی تصفیهشده را استفاده کند. این مورد میتواند بسیار کمک کننده باشد، اما آبفا هنوز با آن موافقت نکرده است.
صدیقی اضافه کرد: در عسلویه و ماهشر به دنبال اجرای چنین طرحهایی هستیم که هم به محیط زیست ما کمک میکند و هم برای شرکتها توجیح اقتصادی دارد. بسیاری از شهرهای ساحلی جنوب کشور سیستم تصفیهخانه ناقصی دارند و که باید تکمیل شود و به دنبال این هستیم که در برنامه هفتم توسعه حداقل در شهرهای ساحلی کشورمان، شهری با جمعیت بالای ۵۰ هزار نفر نباشد که بدون تصفیهخانه باشد و فاضلابش را به دریا بریزد.