با آغاز سال ۱۴۰۲ و پررنگ شدن موضوع حجاب در کشور، دیدارنیوز بر آن شد در فصل جدید برنامه اصل ۲۷، سراغ این موضوع برود و در گفت‌وگو با صاحب نظران، چالش‌های فراروی جامعه را در این مورد بررسی کند.
دیدارنیوز ـ نسرین نیکنام: با اینکه حدود ۸ ماه از آغاز حوادث سال ۱۴۰۱ گذشته و بیشتر افرادی که در این حوادث دستگیر و راهی زندان شده بودند، در فواصل زمانی مختلف آزاد شدند، اما هنوز تکلیف نیلوفر حامدی و الهه محمدی مشخص نشده و با گذشت بیش از ۷ ماه، این دو در زندان بلاتکلیف مانده‌اند؛ از این رو تصمیم گرفتیم در سومین قسمت فصل دوم برنامه اصل ۲۷ میزبان محمدخدادی، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد و مدیرعامل اسبق خبرگزاری ایرنا باشیم و با او درباره عملکرد رسانه‌ها در حوادث سال گذشته صحبت کنیم.
این گفتگو در دو قسمت منتشر می‌شود که هر دو قسمت در کانال یوتیوب دیدار نیز در دسترس خواهد بود.
به اعتقاد محمد خدادی، کارکرد رسانه به چند مولفه بستگی دارد، نخست اینکه چرا تاسیس شده، چقدر مهارت دارد و چگونه می‌تواند توانایی‌های خود را بروز دهد و نکته‌ای که می‌توانم در همین ابتدا به آن اشاره کنم این است که من به رسانه‌ها نمره قبولی می‌دهم، زیرا آن‌ها وظایفشان را به درستی انجام دادند.
ویدیوی این گفتگو را اینجا ببینید
فیلم: امین رشیدی
او این را هم اضافه می‌کند که اساسا کار و ذات رسانه این است که در همه بحران‌ها و حوادث اطلاع‌رسانی کند و این جزء وظایف اوست و این طور نیست که اگر رسانه، اطلاعاتی داشته باشد نخواهد آن را منتشر کند، اما زمانی این رسالت به مشکل می‌خورد که دستگاه‌ها و نهاد‌هایی که در همان زمان بحران باید اطلاعات را در اختیار رسانه‌ها قرار دهند، این کار را انجام نمی‌دهند و نخستین تصمیمی که می‌گیرند این است که مانع انتشار اخبار شوند.
خدادی معتقد است: «ما در کشور با بحرانی به نام بحران اطلاع‌رسانی مواجهیم یعنی اینکه مرجع موثقی برای اطلاع‌رسانی در زمان بحران وجود ندارد از این رو هر کس در هر جایگاهی شروع به اظهار نظر درباره دلایل حادثه می‌کند و همین باعث می‌شود که اطلاعات، اعتبار درستی نداشته باشد. به تعبیری می‌توان گفت که ما بیشتر به دنبال تولید "ویوز" هستیم تا "نیوز" و در نهایت این نوع اطلاع رسانی به حساب همه گذاشته می‌شود.»
یکی دیگر از موضوعاتی که مدیرعامل اسبق ایرنا در این گفت‌وگو به آن اشاره داشت این بود که ما در زمان بروز حوادث، اغتشاش اطلاعات داریم؛ به عنوان مثال در حوادث سال ۱۴۰۱، در یک روز مشخص، یک منبع تعداد زخمی‌ها را ۲۰ نفر و یک منبع دیگر تعداد آن را دو یا سه نفر اعلام می‌کرد. نمونه شفاف‌تر این مثال، حادثه حرم شاهچراغ در همان زمان بود که یک منبع تعداد حمله کنندگان را ۸ نفر یکی دیگر ۵ و یک منبع دیگر سه نفر اعلام کرد و در نهایت هم مشخص نشد ضاربان چند نفر بودند. در حالی که اگر ما یک دستگاه متولی داشته باشیم که در این مواقع با سیاست‌گذاری درست و اصولی وظیفه اطلاع رسانی را به عهده داشته باشد شاهد این تناقض‌ها در شرایط حساس نمی‌شویم.،
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد معتقد است: «ما باید سازمانی داشته باشیم که در شرایط حساس بتواند علاوه بر اطلاع‌رسانی درست، مرجع مناسبی برای معرفی خبرنگاران و عکاسان باشد که اگر وقتی خبرنگار یا عکاسی در صحنه یک حادثه، تصادف یا آتش سوزی یا هر اتفاقی حاضر می‌شود، نیروی پلیس و امنیتی متوجه شود که این فرد واقعا خبرنگار است و مانع انجام کار او نشود. هر چند که من در جریان دلایل دستگیری الهه محمدی و نیلوفر حامدی نیستم، اما اگر این سازمان وجود داشت و وظایف خبرنگار و حتی پلیس را در زمان‌های بحران، شفاف‌سازی می‌کرد شاید این اتفاق نمی‌افتاد و این کم‌کاری است که در این حوزه اتفاق افتاده و همه ما مقصریم حتی من که زمانی پست معاونت مطبوعاتی وزارت ارشد را برعهده داشتم و می‌توانستم برای شکل گیری یک سازمان اقدامی انجام دهم، اما نشد.»
قسمت دوم این گفت‌وگو دوشنبه اول خردادماه در سایت، آپارات و فضای مجازی دیدارنیوز منتشر می‌شود.
