پروفسور حسن امین نوشت: فریبرز رئیس دانا به خلاف خاستگاه خان زادگی، به قول خودش «چپول» یعنی چپ گرا و حامی کارگران و کارمندان و کشاورزان و طبقات زحمتکش نه سرمایه داران موروثی بود با جبهه ملی هم تعامل مثبت داشت.
توضیح دیدار: سمت و سوی مطالب و جهت گیری احتمالی نویسندگان و اندیشمندان الزاما نظر دیدارنیوز نیست. ما از انتشار نظر همه کارشناسان استقبال میکنیم. در رد یاد تایید یادداشت جاری نیز آماده دریافت نظرات مختلف هستیم.
دیدارنیوز ـ پروفسور حسن امین*: ۲۹ دی ماه زادروز یکی از انسانهای خوب زمانه ما دکتر فریبرز رئیس دانا بود. متولد ۱۳۲۳ در دشت قزوین. فریبرز چهار سالی از من بزرگتر، اما در دوره دکتری در انگلیس با من همدوره بود. دانشجوی دانشگاه درجه یک «مدرسه اقتصاد و علوم سیاسی لندن» معروف به LSE بودکه دارای دانشکده حقوق ها! (از جمله حقوق بین الملل) معتبری است. در ۱۳۵۴ در لندن هفتهای دو سه بار او را در دانشگاه میدیدم. کلاسها و نشستهای من در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی معروف به سواز SOAS و یونیورسیتی کالج UCL و کتابخانه مرکزی دانشگاه لندن، با دانشکده او در ال اسای LSE زیاد فاصله نداشت و من به خیلی از کلاسهای ال اسای هم میرفتم. خانه فریبرز هم سوئیت کوچک، اما شکیل و آبرومندی بود که اجاره ماهانه آن امروز باید حدود ۲۰۰۰ پوند باشد.
فریبرز رئیس دانا به خلاف خاستگاه خان زادگی، به قول خودش «چپول» یعنی چپ گرا و حامی کارگران و کارمندان و کشاورزان و طبقات زحمتکش نه سرمایه داران موروثی بود با جبهه ملی هم تعامل مثبت داشت. من چند بار در جلسات سیاسی دانشجویان ایرانی در الای ای هم به رغم اختلاف مرام سیاسی و ضدیت با توده ایها به دعوت فریبرز رئیس دانا شرکت کردم.
فریبرز رئیس دانا پس از اخذ دکتری، پس از پیروزی قطعی انقلاب به خلاف من، به ایران بازگشت و در عرصه اجتماع و سیاست در داخل کشور به مبارزه ادامه داد. تدریس و سخنرانی کرد. کتاب و مقاله نوشت. در تشکلها از جمله کانون نویسندگان فعال شد، ولی خیلی اذیت شد و، چون به زندان افتاد و حقوق دانشگاهی اش قطع شد، به زحمت افتاد و زندگی اش سخت شد. در پیرانه سر ازدواجی دوباره کرد.
من که سالها پس از او به ایران برگشتم، در مجله حافظ از او به عنوان عضو شورای علمی ماهنامه دعوت به همکاری کردم و نامش در شناسنامه اولین شماره مجله و مقالاتش در شمارههای مختلف مجله حافظ درج است.
خاک بر او خوش باد که از مردان ممتاز و فرامایه این آب و خاک ناخوش و جامعه مصمم به نخبه کشی بود. انسان فرهیخته توانمندی که ایثارگرانه منافع جامعه را بر منافع شخصی ترجیح داد.
*فیلسوف و حقوقدان