عمادالدین باقی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی به انتقاد از عملکرد دولت در موضوع حجاب و محدودیت‌های شدیدی که باعث درگیری بین مردم در اتوبوس، خیابان و برخورد زشت یک ماشین گشت ارشاد با یک مادر شده پرداخت و نوشت: حکومت وظیفه اصلی‌اش تامین امنیت برای همه است حتی برای مخالفان غیر مسلح، نه تامین امنیت برای بعضی و ناامنی برای عده‌ای دیگر. گشت ارشاد را متوقف کنید. گشت ارشاد چیزی جز تیشه به ریشه زدن نیست…. گشت ارشاد، ماشین تولید اقتدار نیست، ماشین انهدام اقتدار و تولید دشمنی و نفرت است.
دیدارنیوز: روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم عمادالدین باقی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی به نقد حواشی عملکرد دولت در حوزه حجاب پرداخته و خواستار توقف فعالیت گشت ارشاد شده است.
در بخشی از یادداشت انتقادی عمادالدین باقی با عنوان «گشت ارشاد را متوقف کنید» آمده است:
حکومت وظیفه اصلی‌اش تامین امنیت برای همه است حتی برای مخالفان غیر مسلح، نه تامین امنیت برای بعضی و ناامنی برای عده‌ای دیگر. گشت ارشاد یعنی ایجاد نا امنی برای عده‌ای از شهروندان…
هیچ مصوبه‌ای نمی‌تواند ایجاد ناامنی برای شهروندان را به نام قانون، قانونی کند، زیرا مصوبه‌ای که با اصول پیشینی و فلسفه قانون مغایرت داشته باشد اعتبار قانونی ندارد. حقوق شهروندی و تساوی شهروندان در برابر قانون که در اصول نوزده و بیست قانون اساسی تضمین شده است جزو حقوق بنیادین بشری و حاکم بر همه قوانین است و هر مصوبه‌ای در تعارض با آن باشد باطل است.
گشت ارشاد را متوقف کنید. گشت ارشاد چیزی جز تیشه به ریشه زدن نیست…. گشت ارشاد، ماشین تولید اقتدار نیست، ماشین انهدام اقتدار و تولید دشمنی و نفرت است. مفهوم ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر را لوث کرده و با قهر حکومتی و اجبار مترادف ساخته است.
خودتان را به تعدادی کارشناس خودی از نوع آن وزیر نادری و تعریفش از بادمجان محدود نکنید و به قول امام علی (ع): وزیران و مشاورانی را انتخاب کنید که حرف تلخ را به شما بزنند نه اینکه مطابق میل شما سخن بگویند ولو شما را ناخوش آید.
مگر این حکم همه فق‌ها نیست که اجرای هر حکمی که سبب وهن دین شود جایز نیست؟ …افزون بر آن در باب تزاحم امور، چندین قاعده مهم فقهی وجود دارد مانند قاعده «الاهم فالاهم»، «قاعده لاضرر» و «قاعده دفع افسد به فاسد» که همه آن‌ها هم قواعد عقلی و هم فقهی اند و همگی توقف گشت ارشاد را الزام آور می‌کنند.
ما در برابر دو نیرویی قرار گرفته ایم که مانند دو تیغه یک قیچی همدیگر را تقویت کرده و حقوق شهروندی، قانون، امنیت و آزادی فردی و باور‌های دینی را قیچی می‌کنند. جریانی که می‌خواهد از موضوع حجاب به عنوان خاکریز استفاده کند و به تضاد مصنوعی «با روسری بی روسری» دامن می‌زند که در کل جهان اسلام چنین نزاعی وجود ندارد و دیگری هم جریانی که با تبدیل کردن بی حجابی به ارزش و حجاب به ضد ارزش، به مصاف با دو مقوله «حکومت» و «باور‌های دینی» می‌رود.
اگر کسی بگوید پوشش شایسته، ارزشمند است و با حجاب اجباری هم مخالف است این سخن، مخالفت با یکی از باور‌های بخشی از مسلمانان است و نه دفاع از برهنگی است و نه مخالفت با اصل دین است.
