دیدارنیوز: گرچه تحولات برجام به انحای مختلف در حال رخ دادن است، اما به هر جهت به نظر میرسد که ایران و آمریکا گزینه بدیلی جز احیای برجام ندارند و هر قدر هم این راه دشوار و پرهزینه باشد دو طرف چارهای ندارند که به یک توافق برسند. به این دلیل که هزینه جایگزینی برجام بسیار سنگین است؛ بنابراین در این مسیر هر دو طرف یکدیگر را مورد آزمایش قرار میدهند و هم آزمایش میکنند و هم میخواهند که از یکدیگر امتیاز بگیرند.
البته به جهت فن مدیریت بحث موضوع پیچیده شده برای اینکه طرفین همزمان یک چیزهایی میخواهند و درصددند تا آنجا که ممکن است امتیازات بیشتری از یکدیکر بگیرند. هر چند که به نظر میآید این پرونده استعدادی ندارد که بیش از اینها کش داده شود چرا که طرفین دست یکدیگر را میخوانند و کاملا به خواستههای یکدیگر واقفند و مطالبات را میشناسند؛ لذا ادبیاتی را هم که بیان میکنند پیامهایی است که دو طرف میتوانند رمزگشایی کنند و مطلب را در مسیر درست بفهمند. یعنی اینگونه نیست که جملات آقای بایدن رئیسجمهور آمریکا را در خصوص انتقاد به فشار حداکثری دولت بایدن و ادامه فشارها بر ایران کنار هم قرار داده شده و گفته شود که این گفتهها متناقض است. چرا که وقتی رمزگشایی شود عدم تناقض آن نیز آشکار خواهد شد.
آمریکا میگوید که آماده است از طریق مذاکرات این پرونده را مدیریت کند و به نتیجه برساند و برای ایران نیز مناسب است که در این مسیر همراه باشد و اگر مقاومت کند و فرصتها را از دست دهد برایش هزینهزا خواهد بود. اما در طرف مقابل ایران نیز به خوبی بلد است چگونه پاسخ آمریکاییها را بدهد؛ لذا اینگونه نیست که فکر کنیم مذاکرات ترک میشود یا به بنبست رسیده است؛ لذا به نظر میرسد که طرفین با زبانی که برای هر دو طرف قابل فهم است مذاکره را ادامه میدهند.
درست است که طرفین سر میز مذاکره نیستند، ولی خواستههای خود و گرههایی که در مذاکره وجود دارد را با یکدیگر به نحوی از انحا به راهحل میرسند؛ لذا تصور میشود که مذاکراتی از نوع ویژه در جریان باشد که در آن دو طرف کاملا واقفند که در حال انجام چه کاری هستند.
از سوی دیگر اصلا مهم نیست که مذاکره به صورت رسمی یا سابق صورت بگیرد، بلکه دو طرف در مسیر حل موضوع پیش میروند، ولی بحثهای فنی اندکی وجود دارد و آقای بایدن هم میخواهد به نحوی بر شرکای منطقهای منت بگذارد و مشورت و هماهنگی با آنها نیز داشته باشد و بعدا بگوید که با هماهنگی شرکای منطقهایمان به این نتیجه رسیدیم. البته بحث اصلی اراده سیاسی است که تا به امروز این اراده بین طرفین وجود دارد.
یوسف مولایی - تحلیلگر مسائل بینالملل
