رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در پی حواشی بوجود آمده برای فیلم «لامینور» داریوش مهرجویی و حذف آن از اکران نوروزی با وجود داشتن پروانه نمایش متنی را منتشر کرد.
دیدارنیوز ـ جعفر گودرزی در این متن نوشت: "آن طور که من متوجه شده و در جریان قرار گرفته ام، مشکل فیلم "لامینور" اصلاح و حذف چند پلان و تک خوانی زن فیلم است.
اما مساله اساسیتر اینکه فیلم "لامینور" آخرین ساخته استاد داریوش مهرجویی علی رغم داشتن پروانه نمایش باز هم مورد بازبینی برای صدور پروانه نمایش مجدد قرار گرفته و به مشکل جدیدی برخورده که این اتفاق در نوع خودش جالب و نوبر است.
متاسفانه مشکل اساسی این است که سینمای ما و خصوصا مسوولانش از گفتگو و دیالوگ که از ارکان سینماست به شدت دورند و حتی راه و رسم گفتگو و دیالوگ را هم نمیدانند و برای همین در هر مسالهای سینما را وارد بحران تازهای میکنند و بعد کاسه چه کنم، چه کنم دستشان میگیرند و فقط نظاره گر میشوند.
مسوولان سینمایی، اگر فیلم "لامینور" علی رغم داشتن پروانه نمایش، به نظرتان مشکلی دارد چرا در یک جلسه و محفل درست و صمیمانه با فیلمساز و تهیه کننده اش نخواستید به یک تعامل و راهکار درست برسید؟! چرا حکم صادر کردن که سادهترین کار است را انتخاب کردید؟
چرا نمیخواهید بپذیرید که سینما محکمه نیست و شما هم قاضی نیستید.
فیلمسازی، چون مهرجویی که اعتبار سینمای ماست؛ چه قبولش داشته باشید چه نداشته باشید گوهری برای سینمای ایران است و همین که در این سینما نفس بکشد، نفسهای سینما کمتر به شماره میافتد و از حضور و قطعا سینما از تنفس ایشان جان میگیرد. احترام به شان، جایگاه، حریم، حرمت و منزلت ایشان احترام به ذات سینماست. شما وقتی با مهرجوییها که پشتوانه سینماست نمیدانید (و شاید نمیخواهید) چگونه رفتار کنید وای به حال دیگر اهالی سینما. سینمای ما با در نظر نگرفتن همین پشتوانه هاست که هماره درگیر بحرانهای متعدد و گاه لاینحل است.
یادتان باشد بحران در هیچ دورهای سینماگران ما نبوده اند، بلکه مسوولان سینما بوده اند چرا که همواره با سینما به عنوان یک فرزند ناخواسته رفتار کرده اند و با این نگاه تلکلیف سینماگران و هنرمندان هم کاملا مشخص است.
بحران مدیریت مساله مهم و حیاتی است که روح و جان و جسم سینمای ما را ذره ذره نابود کرده و میکند.
اظهار نظرهای سلیقهای و غیرکارشناسانه و مدیریت نکردن فضا و شرایط توسط مسوولان سینمایی بلای جان سینمای نحیف ما شده است.
امروزه سینمای جهان در حال تغییرات اساسی است و هر روز مرزهای نویی را در مینوردد، اما مسوولان سینمایی ما هنوز حتی راه و رسم گفتگو و برخورد با یک فیلمساز پیشکسوت را بلد نیستند چه برسد به نقشه راه برای سینما و برون رفت از بحران ها.
دیگر دارد کارد به استخوان هنرمندان میرسد و بی تدبیری مسوولان شده است بلای جان سینمایمان؛ و باید گفت مسوولان سینمایی تا زمانی که اصول کارشان بر پایه همدلی و برداشتن موانع از جلوی پای سینماگران نباشد هر روز بحران تازهای فرا روی سینما و سینماگران قرار میگیرد و اگر مبنا را بر تفرقه و حذف و جرح و تعدیل و عدم گفتگو و شفاف سازی بنا نهاده باشند باید به زودی همه مان در مراسم ختم سینما شرکت کنیم.
مسوولان محترم سینمای ایران؛ هنرمندان در بلاتکلیفی و سردرگمی شما در مدیریت سینما دارند دست و پا میزنند و بی پناه مانده اند.
با این نوع مدیریت فضای سینما پر شده از عدم امنیت، بلاتکلیفی، سوتفاهم و زیرسوال بردن یکدیگر.
با ایننوع مدیریت، «امید» و امید دادن، یک دروغ بزرگ است که فقط به درد توصیه کردن به دیگران میخورد.
صد افسوس که سینمای ما همواره قربانی عدم مدیریت و نداشتن یک چشم انداز و نقشه راه درست بوده و به مسلخ برده شده است.»
داریوش مهرجویی شب گذشته با انتشار ویدیویی پروانه نمایش فیلمش را نشان داد و گله کرد که این پروانه اعتبار ندارد و اعلام کرد که مقابل وزارت ارشاد تحصن خواهد کرد.
