دیدارنیوز _ امیر دبیری مهر: مجلس شورای اسلامی بیش از هر نهادی دیگری در ایران باید به تک تک شهروندان در قبال تصمیمات خود پاسخگو باشد. به نظرم همانطور که وزرا باید طبق قانون در صورت سوال نمایندگان در مجلس حاضر شده و به خانه ملت پاسخگو باشند نمایندگان هم موظف هستند تا زمانی که قانونی در این خصوص وضع نشده؛ اخلاقا و شرعا به پرسش‌های فراگیر و منطقی و دقیق شهروندان پاسخ بدهند. زیرا نمایندگان مجلس هیچ شانی ندارند جز وکالت مردم و پیگیری خواسته‌های مردم. نمایندگان هم مشروعیت خود را از تک تک ارای مردم کسب می‌کنند و هم حقوق و امکاناتی که از آن برخوردارند برگرفته از مالیات مردم است بنابر این جز پاسخگویی به مردم و تامین حقوق و منافع ان‌ها هیچ شان و منزلتی ندارند. طبیعتا اگر مانند شهید مدرس به این شان آگاه و عامل باشند ماجور و عزیز و محترم هستند و اگر خدای ناکرده مانند نمایندگان فرمایشی و به فرموده دوره طاغوت باشند منزلتی ندارند جز غصب صندلی‌های خانه ملت.
بر این اساس باید از مجلس یازدهم که صفت انقلابی را یدک می‌کشد و با عزم جزم و همه جانبه برخی نهاد‌ها و در راس آن‌ها شورای محترم نگهبان در شکل و شمایل کنونی سازمان یافته است پرسید براساس کدام تحقیق و مطالبه و مستند؛ اولویت‌های مردم را تشخیص داده و وقت خود رابه تصویب طرح‌ها و لوایح کنونی اختصاص می‌دهند؟
این روز‌ها مردم گرفتار چند مشکل و معضل جدی هستند و همه نهاد‌ها از جمله مجلس شورای اسلامی موظف هستند برای رفع این مشکلات قدم بردارند و تصمیم بگیرند. برخی از این مشکلات اصلی عبارتند از:
۱- فقر و گرانی و عدم تناسب درامد و مخارج اکثریت مطلق مردم
۲- افزایش نا امنی‌های اجتماعی مانند کیف قاپی، خفت گیری، سرقت منزل و خودرو و موبایل و راهزنی و.
۳- نبود چشم انداز روشنی برای آینده فرزندان کشور و حداقلی شدن امید به آینده
۴- شیوع فساد و رانت خواری و زد و بند‌های پشت پرده برای کسب منافع مادی
۵- افول ارزش‌های اخلاقی و انسانی و حتی دینی علی رغم هزینه کرد میلیارد‌ها تومان از بیت المال به نام دین و فرهنگ و ارزش‌ها
شاید بتوان بطور خلاصه همه این معضلات را در قالب سه معضل فقر و فساد و تبعیض خلاصه کرد که مورد تاکید رهبری معظم انقلاب هم بوده و هست و ملاک و معیار مردم در ارزیابی عملکرد همه مسئولان و نهاد‌ها از جمله مجلس این است که تصمیمات و اقدامات آن‌ها اولا ارامش و امنیت روانی و فیزیکی آن‌ها را افزایش دهد ثانیا جیب آن‌ها را پر‌تر و سفره‌های خالی آن‌ها را رنگین‌تر و ثالثا فضای زیست مردم را اخلاقی و انسانی‌تر و مومنانه‌تر کند و رابعا با ارتقای شاخص‌های عدالت اجتماعی امید به آینده را بیشتر کند. امروز وقت تسویه حساب‌های سیاسی و مقدمه چینی تصاحب صندلی‌های قدرت و خوش رقصی برای ارباب قدرت با ژست‌های شبه انقلابی نیست. امروز زمان سعی و خطا نیست چه بسا فرصت‌های خدمت و نجات از بین برود.
برای مثال وقتی هر روز فیلم‌های متعددی از خفت گیری نوامیس و مادران و همسران و دختران مردم در فضای مجازی منتشر می‌شود نمایندگان مجلس چرا نسبت به این مسایل واکنش نشان نمی‌دهند؟ ایا سکوت و بی تفاوتی این جانیان و متجاوزین به امنیت عمومی را جری‌تر و حریص‌تر نمی‌کند؟ چرا قوانین متناسب بازدارنده در این خصوص تصویب نمی‌کنند؟ چرا صدایی در این مجلس در دفاع از زباله گرد‌های خیابان‌های تهران در نمی‌اید؟ چرا فکری برای شهروندان بی خانمان و فاقد مسکن و سرپناه نمی‌شود که شب‌ها در سرمای زمستان در زیرگذر‌ها می‌خوابند؟ ایا این‌ها مساله مردم نیست؟ واقعا در این شرایط اولویت مجلس شعار دادن و تکبیر گفتن و تکرار اطوار‌های تکراری و بی ثمر سال‌های گذشته است؟ آیا اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری اولویت مردم و دغدغه مردم است؟ حضرات در خانه مردم دنبال کسب نظر و رضایت چه کسانی جز مردم هستند؟ ایا این مجلس با این دست فرمان می‌تواند به خواسته‌های مردم پاسخ دهد و دغدغه‌های رهبری معظم را تامین کند؟ این مجلس با چنین رویکردی می‌تواند روح امام و شهدا را راضی کند؟ ایا این مجلس که از حداقل رای و مشارکت سیاسی مردم برآمده است با این عملکرد می‌تواند زمینه را برای بازگشت مردم به صندوق‌های رای را در انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات مجلس دوازدهم فراهم کند؟ با کمال تاسف با این جهت گیری و عملکرد پاسخ منفی است. امیدوارم در مجلس نمایندگان حقیقتا انقلابی و مومن و مردمی و دلسوز و مسئول با اقدامات لازم به فریاد پارلمان برسندو نگذارند این مجلس در تاریخ پارلمان در ایران مجلس شعار و فریاد نامیده شود بجای مجلس تصمیم و تدبیر و نجات.
