دیدارنیوز - محمد قسیم عثمانی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ایران نوشت: مجلس یک وزیر کابینه را از کار برکنار کرد و حالا باید منتظر بود و دید که کابینه دوازدهم چگونه تکمیل خواهد شد. به عنوان کسی که نامم جزو امضاکنندگان استیضاح آقای ربیعی بود معتقد هستم که شرایط فعلی کشور چندان برای این استیضاح مناسب نبود و به همین دلیل با جدیت آن را پیگیری نکردم. اما مهمتر از بحث‌هایی چون اختلاف بر سر زمان مناسب استیضاح و یا مثبت و منفی بودن رأی مثبت به این طرح باید به محتوای جلسه برگزار شده توجه کرد. در واقع آنچه در این جلسه اتفاق افتاد نه استیضاح وزیر کار بلکه استیضاح نظام بود.
استیضاح وزیر کار هر چند اتفاق قابل توجهی بود اما فی نفسه بدون توجه به هر نتیجه‌ای که حاصل می‌شد نمی‌توانستیم آن را دارای تأثیر مبنایی برای آینده کشور ارزیابی کنیم. به هر حال نه حضور آقای ربیعی در این سمت دارای تبعات ویران کننده‌ای بود و نه به احتمال زیاد جایگزین ایشان، از هر جریان فکری و با هر گرایشی می‌تواند معجزه‌ای در حوزه‌های زیرمجموعه وزارت کار انجام دهد. هر چند معتقدم آقای ربیعی در کار خود ضعف‌هایی داشت که می‌شد با رفع آنها، با بازده مناسب‌تری وزارت کار را اداره کرد و شاهد شرایط بهتری در این مجموعه بود. چنین وضعیتی یعنی آنکه برکناری آقای ربیعی نمی‌بایست به اولویتی حیاتی تبدیل شود که مخالفان ادامه کار او حاضر باشند تا هر نوع هزینه‌ای به پای آن بدهند.
اتفاقی که دیروز رخ داد این بود که اولاً این استیضاح وارد مسیری شد که مخالفان وزیر ظاهراً بدون فایده سنجی چندان منطقی، ترجیح دادند از هر روشی برای کنار زدن وزیر استفاده کنند. اما باز هم این موضوع مسأله اصلی نیست. مسأله اصلی جایی است که از حیثیت نظام برای برکناری آقای ربیعی هزینه شد و آنچه تبدیل به بهای این برکناری شد، چیزی جز پایین‌تر آوردن سطح اعتماد عمومی نبود.
در شرایطی که کشور ما در موقعیت خطیری از نظر اعتراضات موجود در کف جامعه به سر می‌برد و همزمان فضای عمومی آماج حملات رسانه‌ای راست و دروغ و هدایت شده یا برای کاهش اعتبار نظام با برجسته کردن مفاسد و ناکارآمدی‌ها است، اتفاقات دیروز مجلس جز همسویی با این روند چیزی نبود. ما شاهد هستیم که تا چه اندازه آمار مفاسد و مشکلات موجود در کشور توسط رسانه‌های خارجی با برخی اکاذیب مخلوط شده و دوباره به خورد جامعه داده می‌شود تا نوعی پمپاژ بی‌اعتمادی را در پی داشته باشد. اتفاقی که دیروز در مجلس رخ داد چیزی جز تکمیل این پروژه نبود. کسی کتمان کننده وجود فسادها و ناکارآمدی‌ها در کشور نیست اما وقتی یک نماینده مجلس به عنوان یک مقام کشور می‌خواهد سراغ این موضوع برود باید دو چیز را رعایت کند؛ اول اینکه ادعاهای اثبات شده و مستند را مطرح کند و دوم هم اینکه طوری به بیان آنها بپردازد که باعث سوء استفاده علیه نظام و کشور نشود.
متأسفانه در جلسه استیضاح وزیر کار این دو موضوع نه تنها به هیچ عنوان مورد توجه قرار نگرفت بلکه به بدترین و برجسته‌ترین شکل نادیده انگاشته شد. بر همین اساس آنچه در جلسه دیروز مجلس استیضاح شد وزیر کار نبود، بلکه نظام بود که مورد افتراها و تهمت‌های جدی قرار گرفت و معلوم نیست که چه زمانی امکان زدودن و برطرف کردن تأثیر این تهمت‌ها فراهم شود.
