دیدارنیوز - محمد علی ابطحی، فعال سیاسی اصلاحطلب در یادداشتی با عنوان «اصلاحات نمی تواند انتخابات را تحریم کند» در روزنامه شرق نوشت:
این یادداشت صرفا در مورد اصلاح طلبی است با این پیش فرض اینکه مسیر اصلاحات از صندوق رای می گذرد،اگر واقعا بخواهیم صادق باشیم واقعیت غیر قابل انکار این است که جوهر اصلاح طلبی نمی تواند با صندوق رای قهر کند.
اصلاح طلبی یعنی نیت اصلاح در چارچوب نظام جمهوری اسلامی. و مهمترین مسیر اصلاح از راه صندوق رای است.
طبیعی است که کسانی به دلیل رد صلاحیت های گسترده و به خصوص رد صلاحیت دبیران کل احزاب اصلاح طلب در انتخابات کاندیدای مشخصی اعلام نکنند.
اماچنان چه شورای عالی اصلاح طلبان هم اعلام کرده است، این عدم اعلام لیست به معنای عدم شرکت در انتخابات نیست و خود آنان از احزاب اصلاح طلب خواسته اند آتش به اختیار اگر در شهرستانها و یا در تهران کاندیدا دارند لیست خود را اعلام نمایند.
این در حالی است که احتمالا اگر دبیران کل بعضی احزاب تایید صلاحیت می شدند، شاید چنین موضعی نمی گرفتند. این فرد محوری البته با اندیشه اصلاح طلبی سازگار نیست.
یعنی در هر صورت احزاب اصلاح طلب بنا به همان خاصیت اصلاح طلبی اعلام لیست و دعوت به شرکت را نفی نکرده اند.
بعضی از احزاب اصلاح طلب بنا به همین روش اعلام لیست کرده اند.
در این دور انتخابات و پس از تجربه مجلس دهم به این نتیجه منطقی رسیده اند که باید کاندیداها کاملا جزئی از تفکر اصلاح طلبی باشند وکاندیدای اجاره ای نداشته باشند.
این یک تصمیم معقول بود.
یقینا در میان لیست تایید صلاحیت شدگان به خصوص در تهران تعداد قابل توجهی کاندیدای کاملا اصلاح طلب وجود دارد. من بر این باور بودم و اصرار زیادی هم به بزرگان این جریان کردم که همان تعداد اصلاح طلبان اصیل را ولو کمتر از ده نفر باشند توسط کلیه گروه های اصلاح طلب اعلام شود. تا هم لیست اصلاحات واقعا اصلاح طلبانه باشد وهم با مشی اصلاح طلبی در انتخابات شرکت کرده باشیم. اما مقبول نیفتاد.
مثلا در همین تهران با هر معیاری نمی شود مجید انصاری را اصلاح طلب ندانست. وقتی که احزاب اصلاح طلب از او خواسته اند که ثبت نام کند ولو یک نفره باید از او حمایت شود.
در جریان بروکراتیک اصلاحات البته احزاب باید نقش آفرینی کنند. حتی احزابی که تاثیر زیادی در جامعه ندارند، اما بالاخره حزب اصلاح طلب هستند.
بالاتر از این سیستم بروکراتیک تفکر اصلاح طلبی است که نیاز واقعی و فعلی جامعه ایران است، نمی تواند در انتخابات شرکت نکند.
صد البته این به آن معنا نیست که مشکلات سخت سر راه اصلاحات نادیده گرفته شود. و یا حتی ممکن است در شرایط فعلی امکان اصلاح وجود نداشته باشد. اما بنا به مشی اصلاح طلبانه پش تمرز اصلاح طلبی متوقف شدن بهتر از این است که از این تفکر دست بکشیم و آینده مبهمی را برای ایران پیشنهاد بدهیم.
اینها مادامی است که اسم اصلاحات پشت سر احزاب وتفکر باشد.
البته اگر کسانی از اصلاح طلبان از مشی اصلاحات خود را جدا بدانند. چه آنها که به سمت اصولگرایی گرایش پیدا کرده اند و چه آنها که از اصلاح طلبی عبور کرده اند و پیشنهادات رادیکال تری می دهند می توانند انتخابات را تحریم کنند و یا کاندیدایی نداشته باشند.
آنها صد البته در جامعه و به خصوص در جامعه روشنفکری هواداران جدی دارند.
اما پیش فرض این است که آنها اصلاح طلب نیستند .
من هم بر این باورم که چه اصلاح طلب و چه غیر آن خیلی تاثیر شگرفی در مجلس نخواهند داشت.
اما علیرغم مشکلات، اصلاح طلبی نمی تواند در انتخابات شرکت نکند.
احزاب اصلاح طلبی هم که لیست داده اند کاری خلاف بیانیه شورای عالی انجام نداده اند.
