دیدارنیوز - خانم فردریک دوما نماینده مجلس ملی فرانسه سوالی در ارتباط با ایران را در جلسه مجلس از وزیر امور خارجه این کشور به شرح زیر مطرح کرد:
"سوال من از وزیر امور خارجه است. در سال 2015 یک توافق تاریخی در خصوص موضوع هسته ای با ایران در وین امضا شد. در ماه می 2018 ترامپ تصمیم گرفت تا از این توافق که ایرانی ها تمام مفاد آن را رعایت می کردند و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز این نکته را تایید و گواهی کرده است و خود شما نیز آقای وزیر حتی اگر امروز اینجا حضور ندارید آن را بارها تایید کرده اید، من می خواهم از شما در مورد رعایت این توافق توسط فرانسه که ما وانمود می کنیم از آن خارج نشده ایم سوال کنم. در سازمان ملل آقای رئیس جمهور ماکرون تایید کرد که شرایط برای آغاز مجدد مذاکرات فراهم شده است. در حالیکه بطور زیربنایی اختلافات کاملا واضح است. آمریکایی ها بطور یکجانیه تصمیم گرفتند تا حیطه این توافق را بازبینی کنند و برنامه موشکی متعارف و همچنین نفوذ ایران در منطقه خاور میانه را زیر سوال ببرند. ولی واضح است که ایرانی ها هرگز برنامه متعارف خود را زیر سوال نخواهند برد زیرا عدم دسترسی به سلاح هسته ای یک چیز است ولی دسترسی به هر نوع ابزار دفاعی و بازدارنده مبحثی دیگر است و هر کس می تواند این نکته را درک کند.
در خصوص نفوذ ایران در لبنان، سوریه، عراق و نیز یمن هیچکس نمی تواند آن را نفی نماید. می توان به آن اعترض کرد و آن را قابل اعتراض دانست، چه از نظر روش و چه از نظر شکلی. اما ساده لوح نباشیم. اینکه به ما گفته شود در مواجهه با این وضعیت، خود را در اختیار آمریکایی ها، عربستان سعودی و امارات متحده عربی قرار دهیم تا آنها مشکلات منطقه را حل کنند و امنیت ما را تامین کنند، این کار هرگز راه حل مناسبی برای مبارزه با داعش نبوده و نخواهد بود.
آنچه بر عهده ماست این است که شرایط لازم برای اجرا و احترام به تعهدات مربوط به خودمان را ایجاد کنیم. اینکه فرانسه و آلمان و انگلیس نتوانند به دلیل تحریم های فراسرزمینی آمریکا بخشی از تعهدات خود را رعایت کنند یک چیز است ولی اینکه فرانسه، حتی در زمینه هایی که خارج از تحریم هاست مانند بخش دارویی و مواد غذایی نیز هیچ تبادلی با ایران نداشته باشد مبحثی دیگر است.
وزن ما در مقابل عزم یک رئیس جمهور آمریکا که همین دیروز پیشنهاد رها کردن مبارزین کرد را که ماههاست در میدان می جنگند و جان خود را برای تضمین امنیت ما و آزادی ما فدا می کنند مطرح نمود، چه می باشد؟ آیا لااقل ما حاضر هستیم گفتمانی که مایک پومپئو تاکنون داشته را کنار بگذاریم. گفتمانی که اساس آن این است که حد و حدود توافقی که تا قبل از اعمال فشار حداکثری، مورد احترام بوده نیز کنار بگذاریم و باید مورد بازنگری قرار گیرد. در حالیکه ما می دانیم این در حقیقت یک بن بست بیش نیست.
پی از اتمام سوال نیز خانم سیبت اندای سخنگوی دولت که به نمایندگی از وزیر امور خارجه در جلسه حضور داشت اینگونه پاسخ داد:
"ابتدا بابت غیبت وزیر امور خارجه که نتوانست امروز در بین ما باشد، عذر خواهی می کنم.
برداشت من از آنچه که در پایان مجمع عمومی اخیر سازمان ملل به دست آمده و در جریان آن هم، همانطور که می دانید، موضوع ایران مورد تبادل نظرهای متعدد قرار گرفت، این است که امروز هنوز هم فضای سیاسی لازم برای کاهش تنش و ادامه تلاش هایی که ما برای برقراری گفتگو انجام داده ایم، وجود دارد.
نوعی علاقمندی از سوی همه طرفها در نیویورک مشاهده گردید و این علاقه مندی نزد آمریکا و همچنین ایران نیز وجود دارد مبنی بر اینکه کاری را بر اساس برخی مولفه ها انجام دهیم که البته خود رئیس جمهور هم این مولفه ها را در جریان برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل انعکاس دادند. یعنی اینکه: ایران نباید سلاح هسته ای داشته باشد، بحران یمن باید حل و فصل گردد، ما باید بتوانیم یک طرح امنیت منطقه ای تدوین نماییم و در نهایت، باید تحریم هایی که روی ایران سنگینی می کنند برداشته شوند. این مولفهها مطرح شده اند و هنوز هم هستند، فضا نیز هنوز وجود دارد و باید از آن استفاده کرد".
