دیدارنیوز ـ مسلم تهوری: Carrot and Stick یا همان سیاست چماق و هویج، حال و روز این روز‌های آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران است. اولین بار آمریکایی‌ها در زمان ریاست‌جمهوری بوش پسر، این سیاست را در مورد ایران به کار گرفتند که البته کارگر نیفتاد. دولت ترامپ بار دیگر تصمیم گرفته از آن سیاست پیروی کند. آمریکایی‌ها که در اقدامی یک‌جانبه و علی‌رغم اجماع جهانی از برجام خارج شدند سعی دارند فشار حداکثری بر ایران وارد سازند و چنگ و دندان نشان می‌دهند تا فضایی رعب‌آور به نمایش بگذارند، اما در نهایت برای مردان کاخ سفید این نگرانی وجود خواهد داشت که اگر جامعه و حاکمیت ایران از فضایی که آمریکایی‌ها ترسیم کرده‌اند متأثر نشود آنگاه راه چاره چیست.
از همین‌رو آمریکایی‌ها در این اواخر از سیاست چماق و هویج استفاده کرده‌اند که بدین وسیله، قدرت مانور بیشتری داشته باشند. آن‌ها در حالی که ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن را به سمت خلیج فارس راهی کردند و طبق اخبار واصله به زودی به خلیج فارس خواهد رسید به فاصله اندکی پس از آن، ناو جنگی یواس‌اس آرلینگتون را نیز به منطقه گسیل داشتند تا در آب‌های خلیج فارس پهلو بگیرد. ناو یواس‌اس آرلینگتون برای انتقال هواگرد و وسایل نقلیه آبی خاکی استفاده می‌شود. آمریکایی‌ها همچنین سیستم دفاع هوایی موشکی پاتریوت را هم اعزام کرده‌اند. سیستم پاتریوت توان مقابله با موشک‌های بالستیک، کروز و هواپیما‌های پیشرفته را دارد. پیشتر نیز چهار بمب افکن مدل بی ۵۲ را به پایگاه نظامی این کشور در قطر فرستاده بودند.
اعزام ناو‌های آمریکایی به منطقه، بیانگر سیاست جنگ‌طلبانه است. البته مقام رهبری پیشتر در سخنانی بیان داشتند آمریکایی‌ها آرایش جنگی اقتصادی و سیاسی گرفته‌اند و آرایش آن‌ها نظامی نیست. با توجه به توان نظامی دو طرف مخاصمه، وضعیت جغرافیایی منطقه و عوامل دیگری که در وقوع یک جنگ تأثیرگذار است رهبر انقلاب معتقدند آمریکایی‌ها آرایش نظامی ندارند.
شناخت منطقه بیانگر آن است که نه تنها آمریکایی‌ها عزمی برای جنگ نظامی با ایران حداقل در کوتاه مدت ندارند بلکه همپیمانانش در منطقه نیز قادر به جنگ نیابتی نیستند. بدین روی اعزام ناو‌های آمریکایی به منطقه بیشتر شبیه چماقی است که برای ترساندن و ایجاد رعب و وحشت به دست گرفته‌اند.
در حالی که آمریکایی‌ها به ظاهر بر طبل جنگ می‌کوبند، شبکه خبری سی‌ان‌ان گزارش داد کاخ سفید شماره تماسی را در اختیار سفارت سوئیس قرار داده تا مقامات ایرانی بتوانند با ترامپ تماس بگیرند. خیلی مشخص است که چنانچه مقام‌های ایرانی مایل به تماس با رئیس‌جمهور آمریکا باشند احتیاجی به شماره تماس اختصاصی نیست و به سهولت می‌توانند تماس برقرار کنند؛ اما خبری که سی‌ان‌ان منتشر کرده تنها بیانگر میل شدید دونالد ترامپ برای حل و فصل مناقشه از طریقی به جز گزینه نظامی است.
دونالد ترامپ هم در این‌باره اعلام کرد: چیزی که در رابطه با ایران مایلم شاهدش باشم این است که آن‌ها با من تماس بگیرند. جان کری با آن‌ها زیاد صحبت می‌کند. جان کری به آن‌ها می‌گوید که تماس نگیرند.
سال ۱۷۹۹ میلادی یکی از حقوقدان‌های ایالت پنسیلوانیا به نام «جورج لوگان» که از صلح طلبان شناخته می‌شد، پیشنهادی برای جلوگیری از دخالت مقامات غیر مسئول در مسائل بین المللی ارائه داد. این پیشنهاد در کنگره و سنای آمریکا به تصویب رسید و به قانون لوگان مشهور شد. بر اساس قانون لوگان، هر شهروند (یا مقام غیر مسئول) آمریکایی، بدون اجازه مقامات ایالات متحده اگر با کشور متخاصم رابطه برقرار کند و به عبارت دیگر در سیاست خارجی این کشور دخالت کند مجرم محسوب می‌شود. قاضی دادگاه می‌تواند وی را به پرداخت ۵ هزار دلار جریمه و تا حداکثر ۳ سال به زندان محکوم کند.
دونالد ترامپ مدعی است جان کری قانون لوگان را زیر پا گذارده و مجرم است. سخنگوی جان کری نیز در واکنش به این اظهارات گفت: هر چیزی که رئیس جمهور ترامپ امروز گفت صرفا غلط است، ختم ماجرا. او درباره واقعیت‌ها اشتباه می‌کند. درباره قانون اشتباه می‌کند و متأسفانه درباره نحوه استفاده از دیپلماسی برای امن نگه داشتن آمریکا نیز در اشتباه بوده است.
آمریکایی‌ها سیاست چماق و هویج را در پیش گرفته‌اند. از سویی ناو‌های جنگی‌شان را به منطقه می‌فرستند و سعی دارند با اعمال تحریم‌ها فشار حداکثری را بر ایران وارد سازند و از سوی دیگر، شماره تماسی در اختیار سفارت سوئیس قرار می‌دهند و علنا اعلام می‌کنند منتظر تماس ایرانی‌ها هستند. آن‌ها که پیش از این توسط پمپئو ۱۲ شرط برای ایران گذاشته بودند تا تحریم‌ها را رفع کنند با اتخاذ سیاستی جدید توسط جان بولتون اعلام کردند برای توقف سیاست فشار حداکثری تنها ۳ شرط دارند. ۱. ایران رفتار مخربش را تغییر دهد؛ ۲. به حقوق مردم ایران احترام بگذارد؛ ۳. به میز مذاکره برگردد.
ترامپ نیز بی‌توجه به تمام شرط‌هایی که قبلا اعلام کرده بودند گفت: ما فقط می‌خواهیم که آن‌ها سلاح هسته‌ای نداشته باشند، چیز زیادی از آن‌ها نمی‌خواهیم.
به هر روی اتخاذ سیاست چماق و هویج و تغییر ملموسی که کاخ سفید در سیاست‌های خود اتخاذ کرده بیانگر تشتت آراء در میان مردان کاخ سفید است، امری که در مجالی دیگر باید بدان پرداخت.
