دیدارنیوز - زهرا آیت اللهی با بیان اینکه باید کمک کنیم تا ازدواج ها آسان شود و به سمتی حرکت کنیم که میزان تجرد قطعی کاهش یابد، گفت: آمارها نشان می دهد در سال ٩۵، یک میلیون و ٢٩٧ هزار و ٣٠٠ دختر ٣٠ تا ۵٠ ساله هرگز ازدواج نکرده داشتیم که این تعداد اصلا آمار خوبی نیست.
وی با تاکید بر اینکه باید به سمتی برویم که ازدواجها در سن معقول اتفاق بیفتد، نه اینکه دختران در سن ٣٠ تا ۴٠ سالگی ازدواج کنند و جمع زیادی از دختران مجرد را داشته باشیم، افزود: بستری برای تعداد قابل توجهی از زنان که به دلیل طلاق یا فوت همسر، مجرد هستند فراهم شود تا امکان ازدواج مجدد پیدا کنند. بخشی از این کار به تغییر فرهنگ ما برمیگردد؛ در این تغییر فرهنگ، نظام و مسئولان میتوانند خیلی موثر باشند.
رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده در ادامه اظهار کرد: همانطور که با چند فیلم سینمایی میتوانیم احساس مثبت یا منفی ایجاد کنیم، قاعدتا از طریق رسانهها و فیلمهای سینمایی، تئاتر، صدا و سیما و ... میتوانیم این فرهنگ را ایجاد کنیم که فرصت مجدد ازدواج را برای افرادی که همسرشان را به واسطه طلاق یا فوت از دست دادهاند فراهم شود تا بتوانند دوباره تشکیل خانواده جدید بدهند.
آیت اللهی در پاسخ به این که در تدوین سیاستهای جمعیتی از تجربیات موفق دیگر کشورها نیز استفاده شده است؟ تصریح کرد: در تدوین سیاستهای مربوط به جمعیت که در نقشه مهندسی فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت، نه تنها کشورهای اروپایی بلکه سیاستهای تشویق جمعیتی تمام کشورهای جهان را بررسی کردیم. اقدامات این کشورها خیلی جالب بود و آنها ابتکار عملهای زیادی انجام داده بودند که اتفاقا بخشی از این اقدامات در سند مهندسی فرهنگی آمده است و ما در سیاستهای جمعیتی آنها را لحاظ کردیم.
وی با تاکید بر اینکه زمانی میتوانیم از تجربیات کشورهای دیگر استفاده کنیم که بومی سازی شده باشند، اظهار کرد: بنابراین سیاستی مانند مشوق های مالی برای تولد دو فرزند را میتوانیم پیشبینی کنیم اما این سیاست باید متناسب با وضعیت کشور خودمان باشد. قاعدتا متناسب با رفاه اقتصادی که در کشورهای اروپایی وجود دارد نمیتوانیم برنامهریزیهای مالی داشته باشیم اما این به آن معنا نیست که نمیتوانیم حمایتهای مالی داشته باشیم؛ بلکه متناسب با وضعیت اقتصادی خودمان باید این کار را انجام دهیم.
رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده ادامه داد: برای مثال دیدیم که کشوری طرحی در زمینه سیاستهای جمعیتی دارد و ما آن را در مهندسی فرهنگی وارد کردیم. در این طرح از ساخت مسکنهای «سه نسلی»حمایت میشد. این طرح قصد دارد که پدر بزرگ و مادر بزرگها با فرزندان و نوه هایشان در سه واحد مسکونی کنار هم باشند. یعنی در یک ساختمان سه طبقه زندگی کنند و این کار فواید زیادی برای خانوادهها و اقتصاد کشور دارد.
آیت اللهی ضمن تشریح جزییات این طرح تصریح کرد: مسئولان این کشور میگفتند با این طرح عملا تعداد خانه های سالمندان کمتر شده است، چراکه پدربزرگ و مادر بزرگها با نوه ها سرگرم هستند و دختر و پسرشان که کنارشان بودند به آنها رسیدگی میکنند. همچنین استفاده از مهد کودکها کمتر شده است چرا که فرزندان کنار پدربزرگ و مادربزرگها هستند؛ در این حالت پدرها و مادرهای شاغل راحت تر به اشتغال میپرداختند چرا که می دانستند فرزندشان کنار پدر بزرگ و مادر بزرگشان است و نگهداری میشود.
به گفته وی این موارد آثار مثبت اقتصادی برای این کشور هم داشته است و کاهش خانههای سالمندان، مهدکودک ها و ایجاد آرامش خاطر برای خانوادهها، بهتر شدن اشتغال زنان و مردان و ...بخشی از این آثار مثبت است.
