دیدارنیوز: با توجه به شکل گیری توافق بین ایران و آژانس، برخی چهرههای پایداری نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و حتی اعلام کردهاند باید عباس عراقچی، وزیر خارجه را استیضاح کرد.
فریدون مجلسی، دیپلمات با سابقه ایران در این باره به رسانه چند ثانیه گفت:
از منظر تجربه دیپلماتیک، باید پذیرفته شود که هیچ توافقی در فضای فشار و بیاعتمادی کامل شکل نمیگیرد، ممکن است یکی از طرفها تا حدودی بی اعتماد باشد، اما در فضای بی اعتمادی کامل، نمیتوان به توافق دست یافت. این موضوع خواه خوشایند باشد یا نه، ما را ناگزیر میکند مصالح کشور را با نگاه واقعبینانه بسنجیم، نه در آینه شعارهای تند.
تفاهم اخیر، در بهترین تعبیر، میتواند فرصتی برای کاستن از شتاب بحران و جلوگیری از ارجاع دوباره پرونده ایران به شورای امنیت باشد. در بدترین تعبیر، اگر مفاد آن به درستی شفاف شود، میتواند به محلی برای سوءبرداشت یا حتی نفوذ اطلاعاتی تبدیل شود.
مخالفان این توافق، از موضع دفاع از قانون و صیانت از امنیت ملی سخن میگویند. همچنین استدلال آنان بر قانونی استوار است که مجلس در سالهای اخیر تصویب کرده است. این استدلال، در سطح حقوقی، قابل تأمل است.
در سوی دیگر، بازرسانی از آژانس را داریم که باید بر اساس پروتکلهای آژانس اجازه دسترسی به تاسیسات هستهای کشورمان را داشته باشند ولی نمیتوان توافقی را پذیرفت که از حد و مرزها عبور کند.
عقلانیت اقتضا میکند که میان خطرات احتمالی و هزینههای قطعی، به شکل موازنهای سنجیده شود. نباید فرصتهای تنفسی را در حوزه سیاست، اقتصاد و کاهش فشار روانی از دست داد.
موضوع مهم دیگر، شفافیت است. هر توافقی که پشت درهای بسته بماند، حتی اگر در ذات خود مفید باشد، میتواند زمینه را برای شایعه پراکنی تندروها فراهم کند. در این میان، باید از خطای دیگری نیز پرهیز کرد: نباید قانون به ابزاری بدل شود که عملاً مسیر دیپلماسی را کند میکند.
قانون، بهویژه در حوزه سیاست خارجی، باید ضامن منافع ملی باشد، نه مانع عقلانیت در برابر تحولات جهانی. میتوان و باید میان نص قانون و روح مصلحت توازن ایجاد کرد. به طوری که در بسیاری از کشورها، نهادهای عالی امنیت یا مجالس با اعطای مجوزهای مشروط، به دولت امکان میدهند اقدامات فوری انجام دهد.
همکاری سنجیده با آژانس، در صورتی که در چارچوب حقوقی و با رعایت خطوط قرمز امنیتی انجام شود، میتواند تصویر ایران را به عنوان کشوری قانونمند و اهل مباحثه تقویت کند. هیچ توافقی در دنیای امروز «بیهزینه» نیست. سیاست و هنر سنجش همین هزینهها و انتخاب عقلانیترین مسیر است که ارزش دارد.
آن چه در مجمع عمومی درباره فلسطین انجام شده است نیز مهم است. عدم شرکت ایران در رای گیری، راه را باز میکند که ایران هم در مسئلهای که ربط مستقیمی به کشورمان ندارد محترمانه وارد حالت حمایتی شود. این مسئله که فلسطین باید با دولت مشخص تشکیل شود از زمان قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت، مطرح بوده است. ما به عنوان یک عضو منطقه حق داریم از حقوق مردم فلسطین برای داشتن یک کشور در قالب خواستههای جامعه حمایت کنیم.
