کامبیز نوروزی، حقوق‌دان و کارشناس رسانه در یادداشتی به مناسبت روز خبرنگار با عنوان «حل فوری بحران مطبوعات به سبک دولت» به وضعیت عجیب کمبود کاغذ برای روزنامه‌ها و بی‌توجهی مسوولان دولت پزشکیان به این موضوع پرداخته و نوشته است: آقای پزشکیان! از همکاران شما در نهاد یا وزارتخانه‌های ذی‌ربط احتمالا از حقوق و آزادی مطبوعات چیزی نمی‌گویند، صدای روزنامه‌نگاران و مدیران مسوول و نهاد‌های صنفی را بشنوید.
دیدارنیوز _ کامبیز نوروزی:
نشریه اندیشه پویا در نامه بلند و جانکاهی خطاب به رئیس‌جمهور، وزیر ارشاد و معاون اول و ... می‌نویسد به هیچ قیمتی در بازار کاغذ پیدا نکرده است که این شماره نشریه را منتشر کند.
امروز و فردا، ۱۶ و ۱۷ مرداد نسخه کاغذی شرق منتشر نشد و نخواهد شد. چرا؟ در بازار کاغذ نیست. بسیار بعید می‌دانم کسی از وزرا یا معاون اول با مدیران این نشریات تماس گرفته و جویای وضع‌شان شده باشد. یعنی کاغذ حتی به قیمت‌های گران و غیر منصفانه هم گیر نمی‌آید.
کمبود و نبود کاغذ یعنی دولت و خصوصا وزارت ارشاد اصلا اهمیتی به مطبوعات نمی‌دهند و مشکلات مطبوعات جایی در دغدغه‌های آنها نیست. اگر مطبوعات اهمیتی برای دولت داشت، اجازه نمی‌دادنند بخاطر کمبود کاغذ چراغ همین شمارگان اندک مطبوعات خاموش شود.
شکی نیست اگر خبرنگاری از آقایان عارف یا صالحی بپرسند چرا کاغذ در بازار نیست و دولت چه برنامه‌ای دارد ابتدا جملات زیبا و دل‌انگیزی در مورد اهمیت مطبوعات و زحمات روزنامه‌نگاران بیان می‌کنند. در فراز بعدی از کمبود یا نبود کاغذ ابراز ناراحتی می‌کنند. سپس به ذکر جمیل دلایل کمبود و نبود کاغذ و مشکلات مملکت می‌پردازند. آخر سر با به‌کار بردن چندین و چند فعل به زمان مضارع از کار‌هایی می‌گویند که قرار است انجام شود و با وعده وقت گل نی قول می‌دهند مشکلات برطرف خواهد شد.
خدا رحمت کند مرحوم کیومرث صابری را که گفت وقتی نمی‌توانید مساله را حل کنید، صورت مساله را پاک کنید. این نتیجه همان روشی است که عملکرد دولت برای حل مشکلات مطبوعات به بار آورده است. مشکلات را نمی‌توانند حل کنند. اجازه می‌دهند صورت مساله پاک شود.
دولت طرح که هیچ، حتی ایده‌ای هم برای حل مشکلات متعدد مطبوعات ندارد. کمترین توجهی به اهمیت رسانه‌های مستقل داخلی ندارد و نمی‌داند که مطبوعات مستقل و آزاد چه نقش بزرگی در امنیت ملی دارد. نمونه درخشانش نقش مطالب مطبوعات در دفاع از کشور و همدل کردن ملت در جریان تجاوز ۱۲ روزه اسرائیل.
البته این هم یک سبک برای حل بحران اقتصادی مطبوعات و حق استقلال و امنیت و آزادی مطبوعات است. وقتی نشریه‌ای منتشر نشود دیگر مشکل آزادی و امنیت و استقلال برای مطبوعات وجود نخواهد داشت. این می‌شود حل فوری تمام بحران‌های مطبوعات.
امروز، هفدهم مرداد، هم که روز خبرنگار است حتما همین آقایان وزرا و معاون اول و رئیس جمهور در سخنان و بیانیه‌های خود چه تعریف و تمجید‌ها خواهند کرد، بی آنکه چیزی از کوتاهی، بی‌برنامگی و عدم احساس مسوولیتی که دولت برای حل مشکلات مطبوعات دارد حرف بزنند. البته به احتمال زیاد روزنامه‌نگاران را نصیحت هم می‌کنند که در تنظیم و انتشار اخبار و گزارش‌ها لازم چنین و چنان کنند. عیبی هم ندارد. دستشان درد نکند.
روز خبرنگار مثل ماه رمضان که یک‌ماه خاص است در میان ۱۲ ماه، یک روز خاص است در یک سال. در یک روز روزنامه‌نگاران تعریف و تحسین و تمجید می‌شوند و ۳۶۴ روز باید دلهره بنویسند و از هرطرف اخطار بگیرند و ناسزا بشنوند و شاید هم برای "گفت‌و‌گو" دعوت شوند و خدای نکرده عواقب و عقوبت سخت.
نقض اصل بیست و چهارم قانون اساسی فقط با توقیف و لغو امتیاز نشریات نیست. عدم مقابله دولت با بحران‌های مطبوعات که منجر به تعطیلی یا ضعف مستمر آنهاست نیز نقض اصل بیست و چهارم قانون اساسی است. دولت باید با تمام توان بحران حاکم بر مطبوعات را از بین ببرد. هم برای عمل به قانون اساسی و هم بخاطر امنیت ملی.
جناب آقای پزشکیان! از همکاران شما در نهاد یا وزارتخانه‌های ذی‌ربط احتمالا از حقوق و آزادی مطبوعات چیزی نمی‌گویند، صدای روزنامه‌نگاران و مدیران مسوول و نهاد‌های صنفی را بشنوید.
