دیدارنیوز _ کامبیز نوروزی*:
دوستان و همفکران و حامیان کاظم صدیقی به تعریف و تمجید از وی پرداختهاند که بعد از بازداشت فرزند و عروسش گفته است "اگر قانون درباره فرزندانم تصمیمی بگیرد، تابع قانون هستم." تبعیت از قانون امری اختیاری و از مستحبات نیست که اگر کسی آن را انجام داد شایسته تمجید و تحسین باشد.
قانون موجب تکلیف است. رعایت قانون یک تکلیف است. کسی که مثلا مقررات راهنمایی را رعایت میکند وظیفهاش را انجام داده و جای تحسین ندارد. کسی قابل تحسین است که وقتی چراغ سبز است و قانونا میتواند عبور کند پشت چهارراه توقف میکند تا یک عابر پیاده کم توان به راحتی از چهارراه بگذرد.
حالا صدیقی مکلف به تبعیت از قانون است. تحسین ندارد. آیا انتظار داشتید ایشان بیاید و بگوید تابع قانون نیست و برای خلاصی فرزند و عروسش اعمال نفوذ میکند؟ معلوم است که اولش میگوید تابع قانون است.
باید از صدیقی بپرسند از آن امر به معروف و نهی از منکر در خانهاشچه خبر بوده که آن ماجرای اراضی ازگل پیش میآید و حالا ماجرای فرزند و عروسش. هنوز هم اول پرونده فرزند صدیقی است. منتظر بمانیم تحقیقات مقدماتی و کیفرخواست تا دادگاه و رأی قطعی و اجرای کیفر تا میزان تبعیت از قانون هم آشکار شود.
علاوه بر این حامیان صدیقی برای نشان دادن اهمیت حرف صدیقی که از قانون تبعیت میکند به بعضی پروندههای پیشین اشاره میکنند که جریانهای سیاسی دیگر در دفاع از برخی از متهمان گفتهاند. این روش از بیخ غلط است. وقتی همه چیز در قاب سیاست فرقهای دیده شود، حقیقت پنهان میماند. فارغ از صحت و سقم ادعاهای ایشان علیه مخالفان سیاسی، خوب است بگویند بالاخره تکلیف پرونده اراضی ارزشمند ازگل چه شد؟ پرونده چای دبش به کجا رسید. محکومانش کجا هستند؟ وزیر دولت مرحوم رئیسی که در همین پرونده محکوم به زندان شد چرا هنوز آزاد است؟ موضوع فرزند نایبرئیس رئیس مجلس به کجا رسید که در رانندگی غیرقانونی یک سرهنگ راهور را زیر گرفت و ..
کسانی که به مبارزه با فساد باور دارند آن را حزبی و فرقهای نمیکنند تا خود را مبرا و حریف را منکوب کنند. این روش خود موجب توسعه بیشتر فساد است.
*حقوقدان و وکیل دادگستری
