به دنبال حواشی و واکنش های مردم در فضای مجازی به لباس ورزشکاران المپیکی، علیرضا دباغ پژوهشگر فرهنگی یادداشتی ارسال کرده است.
دیدارنیوز ـ علیرضا دباغ: وقتی غزه زیر بمباران شدید اسرائیل است، وقتی شدت تحریم‌های آمریکا، اقتصاد ایران را هدف گرفته است، وقتی واحدپول ملی کشور در پایین‌ترین سطح دربرابر ارز‌های خارجی قرارگرفته است، وقتی جای خالی نخبگان مهاجر را فوج فوج افغانی آواره پر می‌کند، وقتی کارگران و بازنشستگان سفره خالی در جلوی وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی می‌گسترانند، وقتی که اوضاع قمر در عقرب است، آیا لباس نمایندگان ورزش ایران در المپیک پاریس مهم است؟
پاسخ این است: بله، از دیدگاه فرهنگی در هر شرایطی حضور باشکوه ایرانیان در انظار جهانیان مهم است.
فرهنگ یک پدیده ایستا نیست، کاملا پویا است، بسیاری از سیاستگذاران فهیم و برنامه ریزان فرهنگی کشور‌های محتلف جهان خیلی خوب این موضوع را فهمیده اند، لذا تلاششان این است که علاوه بر داخل کشور در هر محفل بین المللی نیز جلوه باشکوهی از فرهنگ وتمدن خویش را به منصه ظهور برسانند؛ و چه مراسمی مهمتر از افتتاحیه المپیک که چشم میلیارد‌ها انسان در اقصی نقاط جهان به آن دوخته شده.
با همین استدلال است که حتی کشور‌های فقیر مانند بنگلادش یا ممالک جنگزده‌ای همچون فلسطین و یمن هم زیباترین پوشش‌های خود را برای نمایش فرهنگ مردمشان برتن ورزشکارانشان کرده اند تا چند ثانیه‌ای که در برابر انظار سایر ملل در رژه افتتاحیه المپیک ظاهر می‌شوند نشان دهند دارای فرهنگی پویا وهنری غنی و شناخت زیبایی هستند.
در حالی که انتظار می‌رود کشوری مانند ایران با تمدنی چندهزار ساله در مرتبه بالایی از فرهنگ و هنر در جهان قرارداشته باشد، نا آشنایی یا بی تفاوتی مسولان کمیته ملی المپیک به اهمیت لباس ورزشکاران ایرانی انتقاد‌های فراوانی را به همراه داشته است که شوربختانه هیچ گوشی شنوایی در این کمیته برای شنیدن و هیچ زبان گویایی در وزارت ورزش برای پاسخ به منتقدان یافت نمی‌شود.
با این حال گردانندگان المپیک با علم بر جایگاه تمدن کهن ایران زمین و تاثیر آن بر تمدن‌های دیگر، جلوه‌ای از فرهنگ و هنر ایران دوران صفویه را جزو المان‌های اصلی تزئین جایگاه رژه آبی کاروان‌ها بر روی رود سن قرار دادند، شاید این تلنگری باشد بر فهم دقیق استاتیک بودن تمدن، و داینامیک بودن فرهنگ برای مسؤلان تصمیم ساز کشور ما.
