دیدارنیوز: سالها پیش از این، سواحل شبهجزیره کریمه مقصد تعطیلات تزارهای روسیه و رهبران اتحاد جماهیر شوروی بود. این جزیره همچنین میزبان نشستهای تاریخی رهبران جهان بود و همزمان یک پایگاه دریایی استراتژیک محسوب میشد.
البته تاریخ کریمه، مملو از صحنههای آزار و اذیتهای قومی، تبعیدهای اجباری و سرکوبهای سیاسی هم هست.
اکنون که جنگ روسیه در اوکراین وارد هجدهمین ماه خود شده، شبهجزیره کریمه دوباره هم نقش میدان جنگ را ایفا میکند و هم به زمین بازی دو طرف تبدیل شده است.
حالا حملات هواپیماهای بدون سرنشین و انفجار بمب که با هدف بازگرداندن این شبهجزیره به حاکمیت کییف صورت میگیرد، کریمه را به میدان جنگ تبدیل کرده است؛ بنابراین دیگر مهم نیست که کرملین چقدر با صدای بلند مالکیت آن را فریاد میزند.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین قول داده که این شبهجزیره را که پوتین در سال ۲۰۱۴ میلادی به طور غیرقانونی به خاک روسیه ضمیمه کرد، پس بگیرد.
برای هر دو رئیس جمهور، عقبنشینی از کریمه آخرین گزینه است.
مسکو که نیروها و تسلیحات خود را در آنجا مستقر کرده، با شروع جنگ در سال ۲۰۲۲ میلادی به نیروهای خود دستور داد تا به سرعت بخشهایی وسیعی از جنوب اوکراین را تصرف کنند.
کییف میگوید که نظامیسازی کریمه، همه کشورهای منطقه دریای سیاه را تهدید میکند.
«کریمه مال ماست»!
الحاق کریمه به مسکو در سال ۲۰۱۴ میلادی سریع و بدون خونریزی بود. در حالی که اوکراین درگیر قیام علیه ویکتور یانوکویچ، رئیس جمهوری طرفدار مسکو بود و بعد از برکناری او با پیامدهای این ماجرا دست و پنجره نرم میکرد، مردانی با لباس نظامی بدون نشان، کنترل کریمه را به دست گرفتند.
آنها همچنین یک همهپرسی در شبهجزیره کریمه برگزار کردند و سپس گفتند که نتایج این همهپرسی نشان میدهد ساکنان این جزیره میخواهند به روسیه ملحق شوند.
موسسه لوادا، سازمان مستقل نظرسنجی روسی نیز اعلام کرد که محبوبیت پوتین در این شبهجزیره افزایش یافته و از ۶۵ درصد در ژانویه همان سال به ۸۶ درصد در ژوئن رسیده است.
پوتین نیز کریمه را «مکان مقدس» نامید و کسانی را که علنا ادعا میکنند کریمه بخشی از اوکراین است، تحت پیگرد قانونی قرار داد.
سهم اوکراین در کریمه
تا زمان الحاق به روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی، کریمه به مدت ۶۰ سال بخشی از اوکراین بود.
لئونید کراوچوک، اولین رئیس جمهوری اوکراین مستقل، پیش از این گفته بود که کییف بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۴ میلادی حدود ۱۰۰ میلیارد دلار در این شبهجزیره سرمایهگذاری کرده است.
اگرچه قبل از حمله اخیر روسیه به اوکراین، زلنسکی بر تلاشهای دیپلماتیک برای بازگرداندن کریمه متمرکز بود، اما پس از عبور نیروهای روسیه از مرز در جنگ اخیر، کییف به طور علنی تلاش برای بازپس گیری این شبهجزیره آنهم با نیروی «زور» را آغاز کرد.
زلنسکی بارها گفته است که «روسیه قادر به سرقت» این شبهجزیره نیست.
اما رومن سویتان، تحلیلگر نظامی به آسوشیتدپرس میگوید که باز پسگیری کریمه برای اوکراین کار آسانی نخواهد بود، زیرا روسیه به دنبال استقرار بیشتر انواع مختلف سلاح در آنجاست و موقعیت این شبهجزیره بین دریای سیاه و دریای آزوف نیز به مسکو «کلید نظامی کل منطقه» را میدهد.
با این وجود از منظر امنیتی، اوکراین نیاز دارد تا بر کریمه کنترل یابد تا به این ترتیب بتواند فعالیتهای روسیه را در دریای سیاه کنترل کند؛ بنابراین اوکراین با هر معاملهای که قرار باشد در چهارچوب آن کریمه را به عنوان بخشی از راه حل صلح به روسها واگذار کند، موافقت نخواهد کرد.
از همین رو برای کییف مهم است که «به غرب نشان دهد که این جنگی برای بازپسگیری کل اوکراین است».
