نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که درد مفاصل و بیماری‌های روانی با یکدیگر مرتبط بوده و علائم اضطراب تنها زمانی بهبود می‌یابد که بیمار پیشرفت‌های عمده‌ای در عملکرد فیزیکی داشته و درد مفاصل وی کمتر شده باشد.
دیدارنیوز: بسیاری از افرادی که دچار بیماری و درد مفاصل هستند، شاهد تغییر در خلق و خو بوده و دچار مشکلاتی نظیر افسردگی و اضطراب می‌شوند. متاسفانه، تحقیقات نشان می‌دهد حتی پس از کاهش درد فیزیکی، بهبود یا اصلاح مفصل آسیب دیده اغلب سلامت روان این افراد بهبود پیدا نمی‌کند.
محققان طی این مطالعه جدید دریافتند: علائم اضطراب تنها زمانی بهبود می‌یابد که بیمار پیشرفت‌های عمده‌ای در عملکرد فیزیکی خود داشته باشد. البته حتی زمانی که بهبود عملکرد فیزیکی در این بیماران قابل توجه بود، افسردگی آن‌ها به طور معناداری بهبود نیافت.
دکتر ابی چنگ، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار جراحی ارتوپدی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، در این رابطه می‌گوید: ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا بیماران با بهبود عملکرد فیزیکی و کاهش درد، علائم کمتری از اضطراب و افسردگی دارند یا خیر. پاسخ این است که آن‌ها اکثرا شاهد کاهش این علائم نیستند. از منظر پزشکی این موضوع کاملا منطقی است که افراد در هنگام تجربه درد احساس ناامیدی، اضطراب یا افسردگی کنند.
چنگ در این رابطه گفت: آن چه برای من جالب بود این بود که در مواردی که بیماران بهبود قابل توجهی در سلامت جسمانی داشته و اضطراب آن‌ها تا حدودی کاهش پیدا می‌کرد، اما افسردگی در بسیاری از موارد بهبود نمی‌یابد.
به همین دلیل پزشکان باید درک کنند بیمار دقیقا چه حسی دارد، زیرا رفتار و باور‌های آن‌ها با یکدیگر کاملا متفاوت است. برای نمونه یک بیمار ممکن است خوشحال باشد که پس از درمان می‌تواند یک کیلومتر راه برود و این خوب است. اما برخی بیمارانی که در شرایط مشابه هستند ممکن است خوشحال نباشند، زیرا آن‌ها قبلا در مسابقات ماراتن شرکت می‌کردند و اکنون یک کیلومتر راه رفتن برای آن‌ها موضوع مهمی نیست.
به این ترتیب شاهد هستیم که ادراک بیماران از سلامتی آن‌ها واقعاً مهم است و لزوماً وقتی درد کاهش یافته و عملکرد فیزیکی بهبود می‌یابد، شرایط روانی آن‌ها رو به بهتر شدن نخواهد رفت.
برای مطالعه این موضوع، محققان از داده‌های بیش از ۱۱ هزار بیمار تحت درمان در کلینیک‌های ارتوپدی دانشگاه واشنگتن در طی نزدیک به هفت سال استفاده کردند. هنگام معاینه، به هر بیمار یک تبلت داده شده و سؤالاتی در مورد اینکه آیا مشکلات ارتوپدی آن‌ها در زندگی شخصیشان اختلال ایجاد می‌کند یا خیر پرسیده شد.
از جمله سؤالات ارائه شده این بود: در هفت روز گذشته، چقدر درد با توانایی شما در انجام کار‌های خانه تداخل داشته است؟ در هفت روز گذشته، درد چقدر خوابیدن را برایتان سخت کرده است؟
این پرسشنامه همچنین در مورد سلامت روان و سلامت هر فرد سوال می‌کرد. دکتر چنگ در این رابطه گفت: هدف ما درمان کامل یک فرد است، نه فقط اصلاح لگن یا زانو و رفع مشکلات جسمی، زیرا درد‌های فیزیکی با خلق و خو، اضطراب، حتی با افسردگی مرتبط است.
در حالی که برخی از مطالعات نشان داده اند، درمان مشکلات اسکلتی عضلانی خاص منجر به حداقل برخی بهبود‌ها در علائم سلامت روان شده است، اما ممکن است بیماران شش ماه پس از جراحی شاهد کاهش سطح اضطراب باشند، اما پنج سال بعد داستان ممکن است بسیار متفاوت باشد. این علائم اضطراب اغلب برمی گردند و به همین دلیل تمرکز تیم درمان نباید صرفا روی مشکلات مفاصل بیمار باشد.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی JAMA Open منتشر شده است.
منبع:سیناپرس
