براساس تحقیقات جدیدی که به پنجاه و چهارمین کنفرانس علوم قمری و سیاره‌ای ارائه شده، نشان می‌دهد که انواعی از برنج‌های تراریخته (برنج‌هایی که به لحاظ ژنتیکی اصلاح شده باشند) می‌تواند در سطح سنگ‌پوشه‌ای مریخ کشت شوند.
دیدارنیوز: این یافته علمی علاوه بر کاربردی که می‌تواند بر روی مریخ داشته باشند، برای تامین منبع غذایی در مناطقی از سطح زمین که دارای خاک با غلظت نمکی بالا هستند هم مفید خواهد بود.
در رمان «مریخی» نوشته «اندی ویر» نویسنده آمریکایی که در سال ۲۰۱۱ به چاپ رسید و فیلمی هم به همین نام از روی آن ساخته شد، در مورد دستورغذایی سیب‌زمینی بر روی سیاره سرخ مطالبی آورده شده است؛ ولی یک یافته جدید نشان می‌دهد که آنچه که روزی می‌تواند اولین مستعمره‌نشینان مریخ را از حیث غذایی تامین کند، یک محصول کشاورزی دیگر خواهد بود.
سفر به سیاره مریخ در فاصله حداقلی ۴۸۰ میلیون کیلومتر از زمین، دست‌کم هفت ماه طول خواهد کشید. مضافا اینکه، این سفر را فقط می‌توان هر دو یا چند سال یک بار انجام داد، چرا که فقط در این بازه زمانی است که دو سیاره زمین و مریخ در نزدیک‌ترین فاصله از یکدیگر قرار دارند. در نتیجه اولین کسانی که بخواهند مدتی را در مریخ زندگی کنند باید بتوانند خودشان از پس تامین خوراک خود برآیند.
متاسفانه خاک سیاره سرخ حاوی «نمک‌های پرکلرات» است که همچون یک سم برای گیاهان مضر است. با این حال، براساس تحقیقات جدیدی که به پنجاه و چهارمین کنفرانس علوم قمری و سیاره‌ای ارائه شده، نشان می‌دهد که انواعی از برنج‌های تراریخته (برنج‌هایی که به لحاظ ژنتیکی اصلاح شده باشند) می‌تواند در سطح سنگ‌پوشه‌ای مریخ کشت شوند.
دانشمندان دانشگاه آرکانزاس آمریکا موفق شدند با استفاده از سنگ‌های بازالت که توسط دانشمندان ناسا از بیابان موهاوی آمریکا استخراج شده بود، خاک مریخ را شبیه‌سازی کنند.
در این آزمایش، سه نوع برنج در بازالت کشت شد-یکی از گونه برنج‌های وحشی و دو گونه با ویرایش ژنتیکی- که می‌توان گفت گونه‌های تراریخته شده با شرایط خشکسالی، کمبود قند و شوری خاک سازگارتر بودند.
علاوه بر این، دانشمندان کاشت این سه نوع برنج را در خاک گلدان و همچنین در ترکیب خاک معمولی با خاک بیابان موهاوی هم آزمایش کردند.
محققان دریافتند که اگر در خاک شبیه‌سازی شده مریخ با یک چهارم خاک معمولی گلدان ترکیب شود آنگاه به خوبی می‌توان برنج اصلاح ژنتیکی‌شده را کشت کرد. آن‌ها همچنین دریافتند که آستانه تحمل این گونه‌های برنج معادل سه گرم پرکلرات در هر کیلوگرم خاک مریخی است.
این یافته علمی علاوه بر کاربردی که می‌تواند بر روی مریخ داشته باشند، برای تامین منبع غذایی در مناطقی از سطح زمین که دارای خاک با غلظت نمکی بالا هستند هم مفید خواهد بود. ابیلاش راماچاندران نویسنده دوم این مقاله و پژوهشگر فوق دکترا در مرکز علوم فضایی و سیاره‌ای آرکانزاس، می‌گوید: «قبل از اینکه بخواهیم این غلات را در مریخ بکاریم، می‌توانیم از زمین به عنوان مبنایی برای مقایسه استفاده کنیم.»
دانشمندان در مرحله بعدی این آزمایش قصد دارند یک خاک مریخی شبیه‌سازی‌شده دیگر را هم امتحان کنند و کشت ارقام مختلف برنج در آن آزمایش شود. در وهله آخر نیز قرار است اتاقی به جهت شبیه‌سازی کامل دما و جو سیاره سرخ مهیا گردد.
