دانشمندان می‌گویند ذرات آب محبوس را در دانه‌های شیشه‌ای ریزی بر روی کره ماه پیدا کرده‌اند که می‌تواند ذخایری حاوی چندین تریلیون لیتر آب برای ساکنان احتمالی در آینده مهیا کند.
دیدارنیوز: این دانه‌های شیشه‌ای براق در یکی از دهانه‌های برخوردی ماه یافت شده و در سال ۲۰۲۰ توسط ماه‌نورد چینی «چانگ‌ای ۵» (Chang’e ۵) به زمین بازگردانده شده بودند.
دانشمندان در دانشگاه نانجینگ و آکادمی علوم چین می‌گویند این دانه‌ها تا ۲۰۰۰ قسمت در میلیون (PPM) محتوی آب هستند و از آن‌جا که تریلیون‌ها عدد از آن‌ها روی سطح کره ماه وجود دارد، تخمین زده می‌شود مجموع آب در ماه تا ۲۷۰ تریلیون کیلوگرم برسد. این مقدار آب برای پر کردن ۱۰۰ میلیون استخر کافی است.
گمان می‌رود بخشی از این دانه‌ها میلیون‌ها سال پیش به هنگام اصابت شهاب‌سنگ‌ها و سیارک‌ها با سطح کره ماه پدید آمده باشند و بخشی دیگر در اثر فعالیت آتشفشان‌های باستانی سطح ماه تشکیل شده باشند.
این دانه‌ها بسیار ریز هستند و قطری به اندازه چند ده میکرومتر تا چند میلی‌متر (به اندازه یک یا چند تار مو) دارند.
محققان می‌گویند این آب‌ها حاصل واکنش‌های شیمیایی روی سطح کره ماه هستند. در واقع یون‌های هیدروژن ساطع‌شده از خورشید (که با باد‌های خورشیدی به سطح ماه رسیده بودند)، با اتم‌های اکسیژن درون این دانه‌ها واکنش داده و آب ایجاد کرده‌اند.
هرچند میزان آب احتمالی محبوس در این دانه‌ها بسیار زیاد است، با این حال دانشمندان می‌گویند استخراج آن‌ها احتمالا دشوار خواهد بود و هنوز نحوه این کار آزمایش نشده است. هجیو هوی، محقق در دانشگاه نانجینگ و یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: «این آب می‌تواند تنها با گرم کردن این دانه‌های شیشه‌ای آزاد شود.»
برای این کار آن‌ها باید تا دمای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد داغ شوند. با توجه به جدی شدن سکونت انسان بر روی کره ماه، استخراج آب از این ذرات می‌تواند برای آشامیدن، استحمام، پخت و پز، نظافت و همینطور تولید سوخت موشک استفاده شود.
ناسا قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۵ فضانوردان را به سطح ماه بازگرداند. آن‌ها برای ماموریت آتی خود قطب جنوب ماه را هدف خواهند گرفت، جایی که گمان می‌رود دهانه‌های تاریک و دائمی آن مملو از آب یخ‌زده باشند.
پژوهش اخیر روی ۳۲ دانه شیشه‌ای انجام شده است که به صورت تصادفی از نمونه خاک آورده‌شده از ماه به وسیله ماه‌گرد چانگ ۵ انتخاب شده بودند.
سازمان فضایی آمریکا، ناسا، در این تحقیق شرکت نداشته است. یک قانون کنگره مصوب سال ۲۰۱۱، موسوم به اصلاحیه «وولف»، همکاری دانشمندان آمریکایی با همتایان چینی را در زمینه تحقیقات فضایی غیرمجاز شمرده است.
نتایج تحقیقات تازه در نشریه علمی «نیچر ژئوساینس» منتشر شده است.
