اینطور که اعضای شورای شهر می‌گویند امسال علاوه بر بودجه سالیانه توسعه حمل و نقل عمومی، ۵ هزار میلیارد تومان اعتبار مازاد در اختیار شهردار تهران قرار گرفته، اما این افزایش اعتبار تنها یک دستاورد داشت، رسیدن شاخص آلودگی هوا به ۲۰۰.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: درست در روزی که به نام حمل و نقل عمومی نامگذاری شده، شرایط نابسامان و بحرانی در ایستگاه‌های مترو در ساعات اولیه صبح، شلوغ بودن ایستگاه‌های اتوبوس در همه خطوط در ساعات پرتردد مردم و از همه بدتر استمرار آلودگی هوا از اوایل هفته گذشته تا به امروز نشان می‌دهد که مدیریت شهری در بخش حمل و نقل عمومی ضعیف عمل کرده و نکته قابل تامل اینکه از سرنوشت ۱۸ هزار میلیارد تومانی که قرار بود در این بخش هزینه شود، خبری نیست و در تمام این روز‌هایی که تهرانی‌ها برای حفظ سلامتی شان و در امان ماندن از آسیب‌های ناشی از آلودگی هوا می‌جنگند، علیرضا زاکانی به دنبال راهی برای فرار از مسئولیتی است که همگان به آن اذعان دارند، اما او نه!
از آنجایی که زاکانی برای رسیدن به پست شهردار تهران از هیچ کوششی دریغ نکرد، ابتدا مسیری که برای خود ترسیم کرد کاندیدا شدن برای رسیدن به سودای ریاست جمهوری بود و از آنجاییکه می‌دانست غبای این سمت برای او بزرگ است در یک حرکت چرخش قهرمانانه کرد و به نفع ابراهیم رئیسی کناره گیری کرد تا بتواند مسیر دسترسی به بهشت البته خیابان بهشت و عمارت شهرداری تهران را برای خود هموار کند و موفق هم شد و شهریور ۱۴۰۰ به آرزوی خود رسید.
هر چند که او با داشتن مدرک پزشک هسته ای، تهران را برای شهروندان مدینه فاضله ترسیم می‌کرد، اما شرایط کنونی کلانشهر تهران از مشکلات جدی خبر می‌دهد، از ساکن شدن آلودگی هوا در تهران و کمبود واگن‌های مترو تا تردد اتوبوس و خودرو‌های فرسوده‌ای که علیرغم اختصاص بودجه چند هزار میلیاردی هنوز خبری از جایگزین مناسب برای آن‌ها نیست.
با اینکه زاکانی مزد ارادات خود به رئیسی را با به دست آوردن سِمت شهردار تهران گرفت، اما مسیری که او انتخاب کرد برخلاف دستور رئیس جمهور بود و آنطور که ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران تعریف می‌کند: «آقای زاکانی، شهردار تهران، پیش از این گفته بود که از سوی رئیس‌جمهور مسئولیت گرفته و حکم دارد که درباره آلودگی هوای تهران مسئول مستقیم باشد، اما بعد‌ها هیچ خبری از این مسئولیت‌پذیری نشد، به ایشان تذکر هم داده‌ایم، اما حالا گفته می‌شود که وظیفه این کار فقط بر عهده شهرداری تهران نیست و یک کار ملی است.»
کارشناسان شهری می‌گویند فروپاشی ساختار حملونقل تهران به‌دلیل فرسودگی شدید ناوگان بسیار محتمل و بهانه‌تراشی دولت‌ها برای کمک به توسعه حمل و نقل بسیار آشکار است از این رو یکی از مهمترین راهکار‌ها برای رهایی از ناوگان فرسوده حملونقل عمومی شهر تهران، بازسازی اتوبوس‌های فرسوده است که به‌عنوان مثال با هزینه بسیار کمتر از خرید یک دستگاه اتوبوس نو، قابلیت اجرا دارد، اما آنچه به وضوح مشخص است این است که چه این دولت و چه دولت‌های قبل، هیچ‌گاه توسعه حملونقل عمومی را اولویت اصلی قرار نداده‌اند. مجلس شورای اسلامی در حوزه حملونقل عمومی مصوبات خوبی داشته، اما قوانین مصوب به‌دلایل و بهانه‌های گوناگون اجرا نشده‌اند.
کمبود واگن‌های مترو در برخی از خطوط موضوع مهمترین نقد شهروندان به نابسامانی حمل و نقل شهری است، برخی از آن‌ها در تماس با دیدار نیوز با طرح این موضوع که کمبود واگن در خطوط پرتردد، صبح‌ها آرامش را از مسافران گرفته است، می‌گویند: این مشکل خیلی وقت است که وجود دارد، اما با پایداری آلودگی هوا در تهران و حضور بیشتر مردم در مترو شرایط بدتر شده است.
نرگس، کارمند است و مجبور است هر روز از مترو استفاده کند، او به دیدار می‌گوید: اگر صبح‌ها قبل از ساعت ۷ خود را به مترو برسانید شاید مجالی برای سوار شدن پیدا کنید در غیر این صورت باید یک ساعت منتظر بمانید.
او از طرح شکایتش با مسئولان خط مترو آزادگان خبر می‌دهد و می‌افزاید: وقتی به آن‌ها گفتیم که چرا تعداد واگن‌ها کم است گفتند که به ما مربوط نیست به شهردار بگویید!
این کارمند تاکید می‌کند که بعدازظهر هم شرایط همین است و حتی گاهی آنقدر ازدحام زیاد می‌شود که مجبور می‌شوید قید استفاده از مترو را بزنید.
در نهایت شهروندان منتظرند ببینند که علیرضا زاکانی چه زمانی مسئولیت وضعیت آلودگی هوا را به عهده می‌گیرد و برای رفع این معضل چاره‌ای می‌اندیشد؛ شاید همین امروز شاید ...
