طی یک مطالعه، محققان از اینکه چگونه آرزوهای والدین برای فرزندانشان بر اهداف شغلی آینده کودک تأثیر میگذارد شگفت زده شدند. القای اهداف بزرگ بر کودکان میتواند بار روانی شدیدی داشته و آنها را از رسیدن به سطح مطلوب توانمندی شان محروم کند.
دیدارنیوز: تشویق کودکان به داشتن اهداف و آرزوهای بزرگ برای آنها بیشتر مضر است تا مفید. نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان بینالمللی نشان میدهد که داشتن آرزوهای غیرواقعی در دوران نوجوانی میتواند تأثیر منفی در بزرگسالی داشته باشد.
محققان دانشگاه بازل و دانشگاه کارلوس سوم مادرید، شرایط زندگی بیش از ۱۷ هزار نفر را در بریتانیا که همگی در یک هفته در سال ۱۹۵۸ به دنیا آمده بودند، دنبال کردند.
در این مطالعه، سوابق، تواناییهای هر کودک، آرزوهای آنها در دوران جوانی، شغل و رفاه آنها در بزرگسالی مورد ارزیابی قرار گرفت.
دکتر رتو اودرمات، اقتصاددانان و یکی از نویسندگان این مطالعه در رابطه با موضوع فوق میگوید: این پایگاه داده تجزیه و تحلیل کرد که چگونه آرزوهای کودکان و نوجوانان، موفقیت بزرگسالی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد.
برخی از سؤالاتی که محققان پرسیده بودند این بود که آنها تا چه اندازه در تحصیلات خود پیشرفت کردند و شغلی با بالاترین اعتباری که در طول زندگی کاری خود داشتند چه بود؟
محققان میگویند که آرزوهای تحصیلی و شغلی، همراه با مهارتهای شناختی، از مهمترین پیش بینی کنندههای کلی برای موفقیت بعدی شرکتکنندگان بودند. محققان دریافتند که اهداف شغلی بلند پروازانه انگیزه شرکت کنندگان برای سرمایه گذاری بیشتر در موفقیت شغلی آینده خود را فراهم میکند.
با این حال، برعکس آن نیز صادق است. محققان میگویند جوانانی که والدینشان تحصیلات کمتری داشتند، اهداف شغلی جاه طلبانه کمتری داشتند. این موضوع منجر به تحرک اجتماعی محدود برای آن شرکت کنندگان شد.
البته این موضوع را نمیتوان صرفاً با تفاوت درآمد خانواده یا تواناییهای شرکت کنندگان توضیح داد و به نظر میرسد که نابرابری از همان ابتدا و با همان آرمانهای اولیه کودکی آغاز میشود.
طی این مطالعه، محققان از اینکه چگونه آرزوهای والدین برای فرزندانشان بر اهداف شغلی آینده کودک تأثیر میگذارد شگفت زده شدند. اودرمات در این رابطه میگوید: ما انتظار نداشتیم که آرزوهای والدین برای فرزندانشان چنین تأثیر قوی داشته باشد.
این مطالعه همچنین جنبه دیگر رویای بزرگ و نا امیدیهایی را که ممکن است به دنبال داشته باشد را نشان داد. محققان دریافتند که اگر شرکت کنندگان کمتر از آنچه در جوانی آرزو داشتند به دست بیاورند، تأثیر منفی بر رضایت از زندگی در اوایل بزرگسالی خواهند داشت. با این حال، این اثرات منفی در زندگی کاری بعدی آنها از بین رفت.
اودرمات توضیح میدهد: این واقعیت که ما توانستیم نشان دهیم که چگونه آرزوهای نوجوانی در ادامه زندگی بر رضایت از زندگی تأثیر میگذارد، یکی از نقاط قوت این مطالعه است.
محققان امیدوارند یافتههای آنها بتواند فرصتی برای کاهش نابرابری اجتماعی فراهم کند. آنها معتقدند سیاستمداران باید اقداماتی را برای کمک به کودکان محروم برای افزایش پیشرفت اجتماعی خود انجام دهند. این موضوع بدان معناست که ما نباید تأثیرگذاری بر آرزوهای شغلی کودکان را کاملاً به والدین واگذار کنیم. القای اهداف بزرگ بر کودکان میتواند بار روانی شدیدی داشته و آنها را از رسیدن به سطح مطلوب توانمندی شان محروم کند.
شرح کامل این پژوهش و یافتههای به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی European Economic Review منتشر شده است.
منبع:سیناپرس