نادر سلیمانی که مدتی است در سریال‌های تلویزیون ایفای نقش ندارد، می‌گوید: یکی از شیطنت‌هایی که من این روز‌ها از برخی دوستان می‌بینم و ناراحتم، این است که «جوکر» را یک برنامه لوده بازی معرفی کرده‌اند.
دیدارنیوز ـ نادر سلیمانی در پاسخ به پرسشی درباره حضور کمرنگش در سریال‌ها و چرایی اُفت بینندگان تلویزیون، ابتدا به تفاوت مخاطب سینما و تلویزیون اشاره کرد و گفت: اساسا مخاطب سینما و تلویزیون خیلی متفاوت هستند. مخاطب تلویزیون، عام، ولی در عین حال بسیار دانا و زیرک است؛ ضمن اینکه مخاطبان این روز‌های تلویزیون با ۱۰ سال قبل خیلی فرق کرده اند. متاسفانه ما در تلویزیون کار‌هایی می‌بینیم که حتی مورد پسند عموم هم نیستند چه برسد به مخاطب دانای تلویزیون. ما داستان‌های خوب و سوژه‌های نابی در زندگی روزمره مان برای سریال سازی داریم، ولی از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم. یکی از این سوژه‌ها مسئله فقر و یا ثروت بیش از حد است.
وی ادامه داد: به یاد دارم زمانی که سال‌ها پیش آقای ارگانی از مدیران شبکه سه سیما بودند، فردی بسیار دانا بود و پای خیلی از اتفاقات می‌ایستاد تا کارگردان و عوامل اذیت نشوند، ولی الان دیگر مثل سابق نیست. به عنوان مثال همین رانت خواری‌ها و پول‌هایی که از مملکت خارج می‌شود، یک سوژه ناب برای سریال‌سازی است که ما نمی‌توانیم از آن استفاده کنیم.
سلیمانی که در جشنواره فجر امسال برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بخاطر ایفای نقش در فیلم «ضد ۱۴۰۰» شد، سپس به بحث کمدی در ساخت سریال‌ها اشاره و اظهار کرد: به نظرم در بحث کمدی سوژه یابی خیلی مهم‌تر است تا کارمان به سمت لودگی نرود؛ ضمن اینکه به نظر من طنز و کمدی با هم فاصله دارند. کمدی هدفش خنداندن است، اما طنز گزنده است و در عین همین گزنده بودن، آگاهی‌بخشی هم دارد. کمی باید جسارت عزیزان ما بیشتر شود. صادقانه بگوییم الان تهیه کننده‌ها و کارگردانانی را می‌بینیم که کار‌ها را بهم می‌بافند و تحویل تلویزیون می‌دهند و با خود می‌گویند مخاطب که نمی‌فهمد؛ خیر، اینگونه نیست. الان کودکِ ۱۰ ساله هم کاملا آگاه است.
بازیگر مجموعه‌های «ساعت خوش»، «قهوه تلخ»، «مرد هزارچهره»، «معمای شاه» و «کلاه پهلوی» تاکید کرد: یکی از ایراد‌های سریال‌های حوزه طنز این است که وقتی کاری پخش می‌شود، عده‌ای می‌گویند به ما توهین شده است، در حالی که این طور نیست. متاسفانه سانسور‌های بیش از حد همیشه به کار‌ها آسیب می‌زند. ما باید کمی آگاهی مردم را بالا ببریم و اجازه بدهیم مردم درباره مسائل زندگی کمی فکر کنند. همین امر باعث می‌شود تلویزیون رونق بالایی بگیرد؛ البته منظورم این نیست که برخلاف جامعه حرف بزنیم خیر، هدف من جذب مخاطب و اعتمادسازی است. سریال‌های ما به لحاظ تکنیکی و سوژه ضعیف شده اند و این مسئله باید ریشه یابی شود.
سلیمانی که در این سال‌ها بیشتر در حوزه طنز فعالیت داشته، در پاسخ به اینکه آیا اخیراً برای بازی در سریال‌های تلویزیون از او دعوت شده است؟ اعلام کرد: اخیرا دو سریال به من پیشنهاد شد که اپیزودیک بودند و من آن‌ها را دوست نداشتم. جا دارد در همین جا اشاره کنم به یک ایراد دیگر در جامعه هنری مان و آن این است که به عنوان مثال من هنرمندی که در جشنواره امسال سیمرغ گرفتم اگر بخواهم همین سریال‌های اپیزودیک را کار کنم، ببخشید، اما خود همین جامعه هنری مرا پس می‌زند و این مساله هم یک ایراد بزرگ است.
او سپس به اهمیت کار در حوزه کودک اشاره و تاکید کرد: تنها کاری که من همیشه گفتم و پایش هم می‌ایستم، کار کودک است و این را وظیفه شخصی خودم را می‌دانم که کودکان ما بدون برنامه نمانند. به همین خاطر است که طی این سال‌ها با گروه «محله گل و بلبل» و «کارآگاه نجار» همکاری داشتم و همچنان هم همکاری خواهم داشت. ما باید در حوزه کودک به گونه‌ای عمل کنیم که کودکانمان پای برنامه‌های بزرگسالان ننشینند.
او در بخشی دیگر از صحبت هایش با اشاره به سوژه یابی در مقوله طنز یادآور شد: ما در حوزه طنز سوژه‌های زیادی برای پرداخت داریم. افرادی مثل رضا عطاران، مهران مدیری و سعید آقاخانی، از دوستان بسیار خوب من در حوزه طنز هستند، ولی نمی‌دانم سیاست صداوسیما چیست؟ من کارهای نیستم که بخواهم درباره سیاست‌های سازمان حرف بزنم، اما دوست دارم مخاطبان را به گونه‌ای جذب کنیم که وقتی سریالی تمام می‌شود، مثل گذشته از آن یاد کنند. ما در حوزه سریال‌سازی نویسندگان خیلی خوبی هم داریم، اما از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم.
این هنرمند در عین حال ساخت سریال‌های تلویزیون در دقیقه ۹۰ را از دیگر ایراد‌های صداوسیما برشمرد و در این زمینه تصریح کرد: یکی دیگر از ایراد‌های تلویزیون این است که سریال‌ها را در دقیقه ۹۰ می‌سازند. یک ایراد دیگر اینکه وقتی سریال‌های ما مخاطبان خودشان را می‌گیرند، به جای اینکه آن‌ها را تقویت کنیم، نیرو‌های خوب به آن‌ها بدهیم و به آن‌ها انرژی بدهیم تا کارشان را ادامه بدهند دقیقا وقتی پرمخاطب شدند، آن‌ها را می‌زنیم! که این اتفاق اصلاً خوب نیست. به عنوان مثال اگر بخواهیم مقایسه‌ای داشته باشیم باید بگوییم سریالی مثل «ساعت خوش» هنوز هم مخاطب دارد و هنوز هم وقتی بازپخش می‌شود طرفداران زیادی دارد و به من پیام می‌دهند، اما چرا باعث شدند این همه جوان خوبی که اجرای خوب داشتند از هم پراکنده شدند و هر کسی به یک سویی رفت؟ در حالی که می‌شد ادامه پیدا کند.
نادر سلیمانی در پاسخ به اینکه آیا فکر می‌کنید فضای شبکه نمایش خانگی بهتر از تلویزیون است؟ تصریح کرد: خوشبختانه آنجا به لحاظ سوژه کمی بهتر است و آزادانه عمل می‌کنند؛ البته آنجا هم ایراد زیاد دارد، اما در نهایت دستشان بازتر است. در شبکه نمایش خانگی به لحاظ بودجه هم بیشتر به بازیگران اهمیت داده می‌شود، ولی متاسفانه صداوسیما مبلغ‌هایی را به چرتکه می‌اندازد که واقعاً با موقعیت ما اصلا جور در نمی‌آید و همین امر باعث شده خیلی از بازیگران بگویند هرجا پول بدهند، آنجا بازی می‌کنیم. متاسفانه ما سریال‌هایی کار کردیم که یک سال بعد از اتمام کار با ما تسویه شده است و این مشکل انگار در صداوسیما جا افتاده و قسط آخر مثل مهریه می‌ماند که می‌گویند کی داده کی گرفته!
او در بخشی دیگر از صحبت هایش سریال طنز «زیرخاکی» را از جمله کارهای جذاب تلویزیون معرفی کرد و گفت: «زیرخاکی» واقعا سریال قشنگی است. ان شاءالله امسال صداوسیما بتواند برنامه‌ها و سریال‌های خوبی بسازد. من خودم از مخاطبان سریال در حال پخش «برف بی صدا می‌بارد» هستم و به نظرم کار خوبی است، اما تعارف نداریم کمی قصه اش کِشدار است، ولی همین که می‌تواند مخاطبش را نگه دارد، برای خانواده قشنگ است. نمی‌گویم سریال عالی‌ای است، ولی خوب است. ممکن است الان یک عده بگویند نادر سلیمانی چرا سریال‌های ضعیف تلویزیون را نگاه می‌کند؛ در اینجا باید بگویم ما باید به نظر و شعور همدیگر احترام بگذاریم و توهین نکنیم. ما نمی‌توانیم و حق نداریم به کسی خرده بگیریم. در کل من شخصا معتقدم اگر هدف ما در ساخت سریال‌سازی درست باشد و فی سبیل الله کار کنیم مطمئنا کارمان همیشه جذاب می‌شود.
این هنرمند باسابقه طنز درباره برنامه «جوکر» هم خاطرنشان کرد: یکی از شیطنت‌هایی که من این روز‌ها از برخی دوستان می‌بینم و ناراحتم، این است که «جوکر» را یک برنامه لوده بازی معرفی کرده‌اند و من ناراحت شدم. من هیچ وقت دوستانم را خرد نمی‌کنم. «جوکر» برنامه‌ای است که دیدگاه طنز دارد و این خیلی مهم است که شما در این شرایط سخت بتوانید ۱۰ دقیقه مردم را بخندانید. بنده هم دو بار برای «جوکر» دعوت شدم، اما متاسفانه درگیر کار بودم و زمان‌هایی مرا خواستند که نتوانستم همکاری کنم؛ ضمن اینکه من از جمله افرادی هستم که مطمئنا در دقیقه اول می‌خندم و تحمل ندارم. من قدرت و توانایی عزیزانی که در «جوکر» کار می‌کنند و نمی‌خندند را ندارم و خیلی سریع از مرحله حذف می‌شوم.
