قیمت رهن کامل آپارتمان در تهران

تحقیقات میدانی از تازه‌ترین شرایط بازار پاییزی اجاره مسکن نشان می‌دهد در حالی که تقاضا برای اجاره مسکن در مقطع زمانی حاضر به‌طور نسبی از تقاضای اجاره آپارتمان در مقطع زمانی مشابه سال‌های قبل -آذرماه سال‌های گذشته- بیشتر است، اما مهم‌ترین معضل متقاضیان در این بازار به رشد شدید اجاره بها مربوط می‌شود.

این افزایش به ویژه در فایل‌هایی که با شرایط رهن کامل به بازار عرضه شده اند بیش از سایر فایل‌های بازار اجاره است. هم اکنون میانگین مبلغ رهن کامل به ازای هر مترمربع واحد مسکونی در مناطق مصرفی نیمه شمالی تهران از ۵ تا ۶ میلیون تومان نیز فراتر می‌رود.

این در حالی است که در مناطق مصرفی جنوبی نیز رشد محسوس مبالغ رهن کامل آپارتمان‌های مسکونی در مقایسه با مبالغ قرارداد‌های سال قبل مشهود است. هم اکنون مبلغ رهن کامل در واحد‌های مسکونی با مساحت بالاتر از ۱۰۰ مترمربع در مناطق لوکس و شمالی شهر تهران از یک میلیارد تومان نیز عبور کرده است و رهن کامل برخی از فایل‌ها تا ۲ میلیارد تومان هم می‌رسد.

فعالان بازار اجاره مسکن مهم‌ترین دلیل رشد شدید اجاره بهای مسکن در مقطع زمانی فعلی با وجود قرار نداشتن بازار در فصل اوج جابه جایی‌ها را کمبود عرضه فایل به این بازار و رکود معاملاتی در بازار اجاره می‌دانند.

آن‌ها برخی از سیاست‌های اعمال شده در بازار اجاره همچون در نظر گرفتن برخی محدودیت‌ها برای موجران از بابت زمان و نحوه تخلیه واحد‌های مسکونی را منجر به بروز نگرانی بین موجر‌ها عنوان می‌کنند. به گفته آن‌ها این نگرانی‌ها باعث شده است تعداد زیادی از موجران از اجاره دادن واحد‌های مسکونی خود صرف نظر کرده و فعلا واحد‌ها را به صورت خالی نگهداری کنند.

از سوی دیگر نبود اهرم‌های مالیاتی قوی برای مقابله با خالی ماندن واحد‌های مسکونی و الزام مالکان به عرضه واحد‌ها به بازار اجاره یا فروش مسکن از دیگر عوامل موثر در این زمینه است.

واسطه‌های بازار معاملات اجاره مسکن در شهر تهران معتقدند به دنبال جهش‌های مکرر قیمت مسکن تنها قشر متمول قادر به خرید مسکن هستند که بخش زیادی از این افراد نیازی به اجاره واحد خریداری شده برای کسب درآمد ندارند. بسیاری از این گروه مالکان ترجیح می‌دهند واحد را به صورت خالی نگه دارند و برای دور ماندن از دردسر‌های مربوط به اجاره داری در شرایط فعلی، آن را به بازار عرضه نکنند.

پیش از این بخش زیادی از خانه اولی‌ها برای جبران کمبود نقدینگی خود در پروسه خرید واحد مسکونی، واحد خریداری شده را دست کم برای مدت یک‌سال به بازار اجاره عرضه می‌کردند تا در این مهلت زمانی بتوانند کسری بودجه خود را جبران کرده و برای سال بعد خودشان در واحد خریداری شده ساکن شوند.