دیدارنیوز - بابک مجیدی: محمدجواد ظریف که مسئول تیم مذاکره کننده در مذاکرات پاریس بود، پس از درگیری لفظی که با طرف مذاکره کننده پاریسی داشت، در وقت دوم مذاکرات اعلام کرد، یک، ایران به دنبال اجرای برنامه صلح آمیز هسته‌ای است، دو از منظر حقوقی ایران حق دارد این سوخت را تولید که برای ضمانت آن پرتوکل الحاقی به جامعه جهانی پیشنهاد شده است و سوم اجرای پرتوکل الحاقی است که ثابت می‌کند ایران به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نیست.
در این بین، برداشت ایران از اروپا با توجه به این سه خواسته، این بود که اگر پرونده به شورای امنیت سازمان ملل برود وضع از این بدتر نخواهد شد و در ضمن دیگر شرایط همکاری با اروپا وجود نخواهد داشت که این باعث می‌شود که طرف اروپایی ضرر کند و مورد آخر اینکه اصرار اروپایی بر توقف این روند، نتیجه‌ای بهتر از مدل کره شمالی نخواهد داشت.
بعد از آنکه طرح ایران مورد موافقت اروپایی‌ها قرار گرفت تصمیم بر آن شد که طی سه هفته آینده نتیجه بررسی این طرح به ایران اعلام شود، اما بعد از گذشت این زمان و پاسخگو نبودن اروپایی‌ها به ایران، باعث شد کارخانه غنی سازی اورانیوم اصفهان رسما کارش را آغاز کند.
بعد از آنکه ظریف به همراه هیئت مذاکره کننده، برای جلوگیری از وقت کشی اروپایی‌ها بازگشت به غنی سازی در مدت محدود را در فروردین ماه به اروپایی‌ها ارائه کرد، در جلسه لندن به طرف اروپایی اعلام کرد اگر اروپایی‌ها با پیشنهاد ایران مخالفت کنند «برنامه جمهوری اسلامی ایران» اجرایی خواهد شد.
در این بین، اما «آقای ساورز، مسئول هیئت انگلیسی مدیر سیاسی وقت وزارت خارجه انگلیس که بعد‌ها رئیس MI۶ شد و همواره نقش بسیار منفی در مذاکرات ایفا می‌کرد، درخواست تنفس کرد و در زمان تنفس آلمان و فرانسه را تحریک کرد که اقدام ایران به عنوان التیماتوم تلقی کنند و طرح پیشنهادی ایران را بازپس دهند. بدین ترتیب مذاکرات لندن با شکست مواجه شد و طرحی که می‌توانست مبنای راه حل نهایی در آغاز ادوار مذاکراتی پیرامون برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران باشد به دلایل مختلف داخلی و خارجی به ویژه ناتوانی اروپا در ایستادگی در برابر فشار آمریکا برای چند سال بایگانی شد.»
در ادامه پس از آنکه مذاکرات لندن شکست خورد، حسن روحانی که آن زمان دبیری شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشت، در تاریخ ۴ خرداد ۱۳۸۴ جلسه‌ای میان وزرای خارجه سه کشور اروپایی در ژنو ترتیب داد.
حسن روحانی بعد از آنکه ناراحتی خود را از اتلاف وقت اروپایی‌ها بر بی اثر کردن مذاکرات نشان داد اعلام کرد طرف اروپایی باید در مدت ۶۰ روز، برنامه‌ای که شامل غنی سازی انرژی هسته‌ای ایران هست را ارائه کند که این پیشنهاد مورد موافقت قرار گرفت.
