دیدارنیوز - متن نامه به شرح زیر است:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ.
( اى کسانى که ایمان آوردهاید چرا چیزى مىگویید که انجام نمى دهید- سوره صف، آیه 2)
جناب آقای دکتر حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و دعای خیر برای توفیق جنابعالی در راستای انجام مسئولیتها و تعهداتی که بر طبق مفاد قانون اساسی بر عهده گرفته اید.
سخنان شما در مجمع عمومی اخیر سازمان ملل متحد که برخلاف رییس جمهور پیشین، مبتنی بر استدلالهای حقوقی و بدون بهره بردن از تعابیر و واژه‌های تنش‌زا ایراد شد، قطعاً موجب مباهات و خرسندی تمامی دوستداران ایران بود. همگی به خوبی می‌دانیم که در شرایط بحرانی فعلی، پرهیز از تنش و رفتارهای خشونتزا و سخنان تحریک کننده و در مقابل، دعوت به گفتگو و بهره بردن از منطق و استدلال در مقابل دشمنان این سرزمین، بهترین راهبرد سیاسی است. هنوز از خاطر نبرده ایم که در دوران رییس جمهور پیشین، چگونه با همین رفتارها و سخنان ناسنجیده و تحریک کننده، جهانی را علیه خود متحد کردیم، منافع و امنیت ملی را بازیچه دست اغیار ساختیم و کشوری را تا مرز نابودی پیش بردیم. از همین رو و بر همین قیاس است که سخنان اخیر شما را در صحن سازمان ملل، سخنانی مثبت، مبتنی بر منطق و استدلال و آرام‌بخش فضای سیاسی بین المللى در شرایط بحرانی امروز و در راستای منافع و امنیت ملی ارزیابی میکنیم.
لیکن باید توجه داشت که شما در آن مراسم به عنوان نماینده نظام سیاسی حاکم بر ایران حضور یافته بودید و نه فقط رییس دولت؛چنانچه مواضعی مانند دعوت به گفتگو و صلح را نیز به نیابت از کلیت نظام سیاسی مطرح کردید . لذا این پرسش مطرح می‌شود که حاکمیت و نظامی که دیگران را به گفتگو، پرهیز از خشونت، مدارا و رعایت حقوق دیگران دعوت میکند، در قبال ملت خود نیز تا چه حد پایبند این الگوها میباشد؟
جناب آقای رییس جمهور؛
نیک میدانید که در شرایط فعلی، بحران‌هایی جدی نه تنها مشروعیت که موجودیت نظام سیاسی را تهدید میکند. از بحرانهای زیست محیطی گرفته تا بحران اخلاقی و بروز فساد گسترده. از بحران کارآمدی در ارکان نظام تا بحران اقتصادی. از اضمحلال سرمایه اجتماعی تا سلب اعتماد عمومی. در چنین فضایی که عموم افراد جامعه دچار تنگی معیشت اند و نگران آینده خود، اگر مردم آثار سخنان متین شما در جمع سران کشورهای دیگر را در سیاست داخلی نظام نبینند، چگونه میتوانند بپذیرند که جنابعالی به آنچه بیان داشتید، باور دارید و آن سخنان، راهبرد نظام در قبال کلیه منتقدین خود است؟
جناب آقای رییس جمهور؛
اطمینان داشته باشید تا زمانی که احکام صادره در قوه قضاییه از اعتبار قضایی و پشتوانه شاخص‌های عدالت برخوردار نگردد، سخن از استقلال قوه قضاییه در جمع رهبران خارجی، در ذهن مخاطب تبدیل به یک باور نخواهد شد.
اطمینان داشته باشید تا زمانی که دولتی پنهان در درون ساختار حکومت، به دنبال ایجاد تنش در داخل و برخورد با نیروهای سیاسی با استفاده از ابزار قضایی است، تا زمانی که مردمی رنجور از ظلم و جور و فساد سازمان‌یافته و گسترده، برای احقاق حقوق از دست رفته خود، حتی امکان تجمعی اعتراض آمیز و به دور از خشونت را نداشته باشند، سخن از گفتگو در ذهنیت رهبران سیاسی دنیا تبدیل به یک باور نخواهد شد.
اطمینان داشته باشید، تا زمانی که آن کس که در داخل دارای زور و قدرت است، خود را ذیحق نیز بداند، نمیتوان دیگرانی را که خود را بدلیل داشتن زور، صاحب حق نیز میدانند، محکوم کرد.
اطمینان داشته باشید تا زمانی که مردم این سرزمین از انتخاب آزاد نمایندگان خود در ساختار سیاسی، با تیغ نظارت استصوابی محروم باشند، سخن از به رسمیت شناختن حقوق دیگر ملتها، نمیتواند رهبران سایر کشورها را تحت تاثیر قرار دهد.
جناب آقای رییس جمهور؛
ما به محدودیتهای شما آگاهیم. لیکن همانگونه که در سازمان ملل به نیابت از طرف کلیت نظام سخن راندید، اینک نیز شما به عنوان نماینده مجموعه نظام، مخاطب ما هستید. سخن بر سر آن است که بحرانهای بین المللى ادامه بحرانهای داخلی است و سیاست خارجی ادامه سیاست داخلی. بحرانهای خارجی نیز تنها در صورتی به شکلی پایدار مرتفع خواهند شد که برای بحرانهای داخلی نیز تدبیری صحیح اندیشیده شود. در غیر این صورت، حاکمیت جمهوری اسلامی مصداق آیه کریمه اى خواهد شد که در ابتدای کلام آورده شده است. بنابراین توصیه مشفقانه ما بازگشت به آرمانهای اولیه انقلاب و اصول قانون اساسی، تحقق حقوق اساسی ملت و جلب اعتماد عمومیِ از دست رفته از طریق فراهم ساختن فضایی آزاد و امن برای گفتگو و در جهت وفاق ملی است تا با ایجاد چنین فضایی در کنارتوسعه نهادهای مدنی و احزاب سیاسی، امکان مشارکت عمومی و قانونمند مردم برای رویارویی با چالشها و بحرانهای جاری کشور فراهم گردد.
بار دیگر توفیق جنابعالی را در رویارویی با چالشهای پیش رو از خداوند متعال مسئلت داریم.
محمد توسلی
دبیر کل نهضت آزادی ایران
8 مهر ماه 1397
