کارشناسان اقتصادی در غرب هشدار می‌دهند چین در حال تغییر سیاست اقتصادی خود است، این امر نشان‌دهنده دور شدن پکن از دهه‌ها گشایش بازار و تعامل با جهان است. رهبران این کشور اکنون اطمینان دارند قادر هستند اوضاع را به رغم دشمنی آمریکا کنترل کنند و همین امر می‌تواند به ضرر آن‌ها تمام شود.
دیدارنیوز ـ بلومبرگ عنوان داشت، مداخله فزاینده چین در اقتصاد خصوصی صد‌ها میلیارد دلار از ارزش سهام را از بین برده و سرمایه گذاران را برای درک اینکه اهداف بعدی آن چه خواهند بود، دچار تردید کرده است.
براساس گزارش جلسه توجیهی شورای آتلانتیک که در اواخر ماه گذشته توسط «دکستر رابرتز» عضو ارشد اتاق فکر مستقر در واشنگتن منتشر شد، رهبری این کشور یک رویکرد ریسک بالا به پایین را به سیاست اقتصادی آغاز کرده و این امر نشان‌دهنده دور شدن از دهه‌ها گشایش بازار و تعامل با جهان است.
رابرتز نویسنده کتاب «افسانه سرمایه داری چین» که سال گذشته منتشر شد، معتقد است: هدف سیاست‌های صنعتی پکن ایجاد کشوری خودکفا و برابری خواه است که به سرعت رشد خواهد کرد. سال گذشته رابرتز قبل از بازگشت به ایالات متحده در سال ۲۰۱۸، بیش از دو دهه به عنوان رئیس دفتر مستقر در پکن «بلومبرگ بیزینس‌ویک» مشغول به کار بود که طی آن دوره از تمام استان‌ها و مناطق چین گزارش تهیه کرده بود.
وی در پاسخ به اینکه از زمان خروج از چین تفکر شما چقدر در مورداین کشور تغییر کرده است گفت: یک سوال مهم این است که چین چگونه تغییر کرده است. از جهات مختلف، این کشور به طور چشمگیری تغییر کرده است. به عنوان مثال، دوستان آنجا با تعجب نظاره گر بدتر شدن روابط بین مطبوعات خارجی و مقامات هستند. من در سال ۱۹۹۵ به چین آمدم و اغلب موارد در طول این سال‌ها رابطه همزیستی وجود داشت. در سال‌های پس از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی، این احساس واقعی در بین مقامات چینی وجود داشت که ارزش این را دارد که با شخصی مانند من رابطه‌ای شایسته داشته باشند. آن‌ها همیشه از داستان‌هایی که من نوشتم خوشحال نمی‌شوند، اما آن‌ها در زمان باز شدن فضای اقتصادی احساس کردند که یک روزنامه نگار تجاری می‌تواند در معرفی چین به جهان نقش داشته باشد. من دوستانی در وزارت خارجه داشتم و وقتی به آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد نگاه می‌کنم، تقریبا این تغییرات غیرقابل تصور به نظر می‌رسد.
نویسنده کتاب «افسانه سرمایه داری چین» با ابراز نگرانی از اینکه روابط بد و بدتر شود، افزود: افرادی که می‌شناختم امیدوار بودند با روی کار آمدن رئیس جمهوری جدید اوضاع بهتر شود. نمی‌توانیم نادیده بگیریم که یک محرک مهم تنش‌ها در روابط به طور مستقیم از سمت پکن ناشی می‌شود. یک حس در ذهن رهبر این کشور وجود دارد که زمانی که آن‌ها به مرحله جهانی رسیده اند، زمان ایالات‌متحده به پایان رسیده و در حال گذار است. شی جین پینگ گفت اوایل امسال جهان در هرج و مرج است و زمان حرکت در کنار چین فرا رسیده است. او و مقامات ارشد حزب کمونیست بسیار بلندپرواز هستند و قصد دارند اساسا نقش ایالات متحده را در ابعاد مختلف در سطح جهانی غصب کنند. علیرغم مشکلات واقعی در ایالات متحده، هیچ مقام رسمی در اینجا نمی‌توان یافت که اجازه دهند این امر به راحتی اتفاق بیفتد؛ بنابراین من فکر می‌کنم می‌توان انتظار داشت که اوضاع همچنان بدتر شود. از گفتن آن متنفرم، اما من بیشتر عمر خود را در چین گذراندم، بیشتر از هر نقطه دیگری در جهان در پکن زندگی کردم و مطمئنا زندگی خود را وقف شناخت چین کردم. این را با ناراحتی می‌گویم، اما من زیاد خوش بین نیستم.
رابرتز در پاسخ به این سوال که آیا نشانه‌هایی از غرور در رهبران چین مشاهده می‌شود یا خیر، تصریح کرد: مطمئنا نشانه‌های غرور وجود دارد. من فکر می‌کنم آن‌ها بیش از حد در مورد آنچه می‌توانند انجام دهند اطمینان دارند. به نظر می‌رسد این ایده وجود دارد که آن‌ها می‌توانند به رشد سریع خود ادامه دهند، حتی اگر بنگاه‌های خصوصی را مهر و موم کنند و اصلاحات را انجام ندهند. شی عقیده دارد که واقعا می‌تواند بخش خصوصی را مهار کرده و همزمان با توزیع مجدد ثروت به رشد اقتصاد خود ادامه دهد. احساس من این است که اقتصاد‌ها به این شکل کار نمی‌کنند. غرور چین بسیار بالاست.
