رییس دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در حلقههای تصمیمگیری، تصمیمسازی و بسیاری از فعالیتهای اجرایی کشور دانشگاهها وارد نمیشوند، از موازیکاری و جزیرهای عمل کردن در تولید واکسن کرونا در کشور انتقاد کرد.
دیدارنیوز ـ محمود نیلی احمد آبادی رییس دانشگاه تهران درباره آمار فوتیهای اساتید و دانشجویان این دانشگاه بر اثر کرونا اظهار داشت: در مورد آمار فوتیهای ناشی از کرونا باید بگویم که هم تعدادی از پیشکسوتان ما، هم تعدادی از اساتید شاغل و هم تعدادی از کارکنان در اثر کرونا درگذشتند. البته تعداد فوتیها از میان همکارانی که در حال اشتغال هستند، کمتر بوده است.
وی اظهار داشت: درباره تعداد اساتید فوت شده در دانشگاه تهران بر اثر کرونا ویروس آمار دقیقی ندارم، اما حدود ۲۵ نفر است. ضمن اینکه دو نفر از همکاران ما نیز در کوه دچار حادثه شدند که باید از فوت شدگان بر اثر کرونا تفکیک شوند.
نیلی درباره تعداد دانشجویان فوت شده بر اثر کرونا گفت: در خصوص آمار دانشجویان فوت شده بر اثر کرونا نیز باید بگویم که طبق آخرین اطلاعاتی که از دانشجویان گرفتیم، ۵ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران بر اثر ابتلا به کووید۱۹ جان خود را از دست دادهاند.
وی درباره اظهارات اخیرش مبنی بر اینکه «هفت واکسن داخلی تا الان رونمایی شده، در حالی که منابع مالی و تخصصی در هیچ جای دنیا امکان چنین سرمایهگذاری را نمیدهد. به طور مثال چین با یک میلیار و ۲۰۰ میلیون جمعیت فقط دو واکسن برای کرونا دارد و این رویه در کشور ما حیف شدن منابع است» گفت: به هر حال منابع انسانی، مالی و تجهیزاتی کشور محدود است و مسالهای مثل واکسن موضوع پیچیدهای است، از این رو ما باید منابع خود را در همه زمینهها با هم تجمیع کنیم تا با هزینه کمتر و کیفیت بالاتر زودتر به نتیجه برسیم، وقتی کار به این شکل تقسیم میشود، آن اثربخشی که انتظار میرود را ندارد.
نیلی افزود: نه فقط در حوزه واکسن بلکه در برخی حوزههای دیگر هم همینطور است. ما کارخانجاتی داریم که برای یک یا دو مورد برای آنها از بیرون کشور دانش فنی خریداری کردهایم. در حالی که یک کارخانه میتوانست دانش فنی را در اختیار بقیه قرار دهد.
وی اضافه کرد: در این موارد حتی دانشگاهها هم میتوانند کمک کنند، اما توجهی به آنها نمیشود، از این رو سعی و خطا میکنند که همین مسئله هزینه زیادی را به کشور تحمیل میکند.
رییس دانشگاه تهران درباره چرایی این موازی کاریها گفت: ما سازمانهای موازی در کشور داریم. در حالی که این سازمانها میتوانند تجمیع شوند و از طرفی باید یک وحدت فرماندهی در حوزه اجرا وجود داشته باشد. بنابر این، چون سازمانها موازی هستند و منابعشان هم مستقل از ماموریتشان است، تصمیماتشان هم به شکل جزیرهای گرفته میشود. وقتی یک سیستم به شکل جزیرهای باشد، قطعا این تبعات را هم دارد.
