سجاد شجاعی در آخرین شماره فوتبال گیت لیگ بیستم نگاهی انداخته است به وضعیت کلی لیگ بیستم، قهرمان، نایب قهرمان، ناکامان و آن چه بعد از بیست سال در فوتبال حرفهای! ایران گذشت...
دیدارنیوز _ سجاد شجاعی: نسل طلایی پرسپولیس یک رکورد تاریخی دیگر از خود برجای گذاشت تا شاید تبدیل به نسل جاودانه این باشگاه شود.
شاگردان یحیی در یک ماراتن نفس گیر و در رقابتی تنگاتنگ با سپاهان سزاوارانه قهرمان شدند تا ضمن کسب چهاردهمین قهرمانی تاریخ لیگ کشور موفق به کسب پنجمین قهرمانی پیاپی در لیگ برتر شوند و از این نظر رکورد خود را ارتقا بخشند.
شاید کمتر کسی فکر میکرد سرخپوشان با نتایجی که در نیم فصل اول گرفتند و با از دست دادن چند مهره کلیدی مثل شجاع خلیل زاده و بشار رسن و علیپور و بیرانوند در ابتدای فصل و تغییرات فراوان نسبت به سال قبل بتوانند عنوان قهرمانی خود را تکرار کنند، اما یحیی و شاگردانش ثابت کردند که قهرمانی در ژن آنهاست و یکبار دیگر شخصیت بالای تیمی خود را نشان دادند و علی رغم اینکه رقیب سرسختی مثل سپاهان داشتند توانستند یکبار دیگر با شایستگی جام قهرمانی را بالای سر ببرند.
آنچه در این قهرمانی بیش از دیگر فاکتورها به چشم آمد بازگشت پرسپولیس پس از هرناکامی بود. پرسپولیسیها پس از شکست در فینال آسیا و نتایج نسبتا ضعیف در نیم فصل اول و حتی شکست دو هفته پیش در دربی حذفی توانستند روحیه خود را حفظ کنند و دوباره به کورس قهرمانی لیگ برگردند که این نشان دهنده تمرکز بالای کادر فنی و بازیکنان این تیم است.
محرم نویدکیا در اولین سال مربی گری اش کار بزرگی کرد و موفق شد تیمی یکدست، بی حاشیه و هجومی بسازد و رکورد امتیاز آورترین نایب قهرمان را بنام تیمش ثبت کند.
شاید سپاهان خیلی بدشانس بود که مجبور بود با یکی از آمادهترین پرسپولیسهای تاریخ رقابت کند، وگرنه در لیگ ما که تیمها با امتیاز کمتر از ۶۰ هم جام قهرمانی را بالای سر بردند سپاهان ۶۵ امتیازی نباید نایب قهرمان میشد.
در هر صورت عملکرد نویدکیا نشان داد که این مربی جوان در سال بعد و سالهای بعد حرفهای زیادی برای گفتن در فوتبال ایران خواهد داشت و امسال نقطه آغاز ظهور یک مربی جوان، خوش آتیه و جنتلمن در فوتبال ایران بود.
سایپا که در کنار پیکان جزو تیمهای بازیکن ساز و جوانگرای تهرانی در سالهای اخیر محسوب میشد و معمولا از ثبات مدیریتی و شرایط مالی مناسب بهره میبرد به لیگ یک سقوط کرد تا زنگ خطر جدی برای فوتبال تهران به صدا درآید.
تهرانیها که در سالهای گذشته شاهد سقوط تیمهای نفت و راه آهن به دسته پایینتر بودند امسال هم افتادن یک تیم دیگر شهرشان را مشاهده کردند که البته این یکی سابقه قهرمانی در لیگ برتر را هم داشت.
البته گمانه زنیهایی در مورد خرید امتیاز تیم هوادار که تازه لیگ برتری شده توسط سایپاییها میشود که باید منتظر ماند و دید چقدر واقعیت دارد.
اما فارغ از این موضوع آنچه اهمیت دارد و این سالها به چشم آمده این است که حال فوتبال پایتخت اصلا خوب نیست و سازندگی و نگاه به تیمهای پایه در این شهر وجود ندارد. مسألهای که در نبود سایپا بیشتر هم به چشم خواهد آمد.
لیگ بیستم یکی از جذابترین فصول لیگ برتر بود و رقابت تا هفته پایانی ادامه داشت و میانگین امتیاز گیری تیمها هم نسبت به گذشته افزایش پیدا کرد.
اما آنچه در این رقابتها غایب بود ظهور پدیدههای جوان در بین بازیکنان بود.
البته در هفتههای پایانی دو بازیکن جوان سپاهان یعنی یاسین سلمانی و رضا میرزایی عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشتند، اما بطور کلی و در مجموع لیگ امسال کمتر به جوانها روی خوش نشان داد و بعضاً دیده میشد که بازیکنان بالای ۳۵ سال همچنان ستاره تیمهایشان هستند که میشود این موضوع را به عنوان نمره منفی برای لیگ بیستم ثبت کرد.