دختران دهه شصتی دخترانی هستند که بسیاری از آن‌ها در ترس به گور بردن حس مادری و سپس تنها شدن پس از مرگ پدر و مادر و آوارگی به خاطر نداشتن کوچکترین سرمایه جهت رفتن به خانه سالمندان به سر می‌برند. دختران دهه ۶۰ همواره قربانیان خاموش تحولات سیاسی و اجتماعی تاریخ ایران بوده اند؛ از جنگ و پیامدهایش گرفته تا تغییراتی که مدرنیته در حوزه اشکال جدید خانواده و رابطه ایجاد کرد و متولدین این دهه نتوانستند با این تغییرات همراهی کنند.