معماری و مبلمان شهری در ایران ذاتی مردسالار دارد و گویی تنها برای استفاده مردان طراحی شده است. در همین ارتباط، توسعه برنامه‌ریزی شهری و سیاست‌های اعمال شده از طرف شهرداری‌ها در ساخت فضای شهری نیز مردانه بوده و نه تنها توجهی به نیاز‌های زنان ندارد بلکه زنان را در سطوح تصمیم‌گیری و مدیریتی خود راه نمی‌دهد و در نتیجه، ضرورتی برای اینکه خیابانی را به اسم یک زن کند نمی‌بیند.