وقتی بر مبنای یک تفسیر دینی با امور اجتماعی و سیاسی مواجه می‌شویم و می‌خواهیم آن را مبنای مشروعیت قرار دهیم، بسیاری از اوقات خواسته یا ناخواسته از آن عدول می‌کنیم و، چون به نام دین این کار را انجام می‌دهیم، به آرامی ذخیره معنوی دین کاهش می‌یابد و دین تا حدودی اعتبارش نزد مردم خدشه‌دار می‌شود، چرا که گروهی برای مشروعیت بخشی به اعمال خود، از دین بهره می‌گیرند. این امر سبب فرسایش معنویت دینی می‌شود. کسانی که به نام دین قدرت را به دست می‌گیرند، یک تفسیر دینی رسمی ارائه می‌کنند. در نتیجه دولت دینی، خواه نا خواه، دین دولتی می‌سازد.