مردی بدون سایه

یکی از مشکلاتی که گریبان­گیر تمام فیلمسازان علاقمند به ژانر "تریلر" در ایران است، عدم تطابق فضای رئال اجتماعی آنها با ایده های فانتزی روانکاوانه است. بستر فیلم هایی نظیر " مردی بدون سایه " به هیچ وجه کشش تحمل وزن المان های استعاره ای فضای تریلر را ندارد. نمی­توان همزمان هم مستند ساخت و هم از استعاره های وابسته به "فرا واقعی بودن" استفاده کرد و همین نیز جدی ترین ایراد فیلم نه چندان دلچسب علیرضا رئیسیان است.