مگر آقایانی که امیرانتظام تعبیر مجرمانه «خون‌آشام» را در مورد آن‌ها به‌کار می‌برد جرمشان جز آن بود که از اسناد به دست‌آمده از سفارت، جاسوس بودن آقای امیرانتظام را استنباط کردند؟ این‌که فردی سخاوتمندانه هرکسی را که مواضعش به مذاق وی خوش نمی‌آید وقیحانه «خون‌آشام» می‌خواند آیا خود دلالت بر احساس برخورداری از پشتیبانی بیرونی‌اش نمی‌کند؟

در آذر ۷۵ امیرانتظام از خانه امن وزارت اطلاعات، دو روز برای تعطیلات آخر هفته آمد و برگردانده نشد. خانه نداشت و با بستگان زندگی می‌کرد. او خانه فعلی‌اش در الهیه را سال ۵۲ پیش‌خرید کرد و سال ۵۶ تحویل گرفت؛ با خانواده‌اش در این خانه بود تا به سوئد رفت و در بازگشت بازداشت شد و به زندان افتاد. خانم عطایی برادرزاده بازرگان مستاجری برای این خانه پیدا کرد تا مصادره نشود. دفتر امیرانتظام در طبقه بالای دفتر ایرفرانس در خیابان شاهرضا مصادره شده بود؛ اما این خانه با واگذاری‌اش به خانواده بازرگان مصون مانده بود و حالا امیرانتظام با طولانی شدن مرخصی‌اش احتیاج داشت ساکن آن شود.