سمیه قرنی - صفحه 6

یکی از کارهای نظام آموزشی ما تشکیل شوراهای دانش‌آموزی است؛ شوراهایی که شاید در عمل کارایی آنچنانی نداشته باشند و از ظرفیت دانش‌آموزان استفاده‌ای بکنند یا نه، اما دانش‌آموزان در یک فرایند دموکراتیک تلاش می‌کنند که شورایی برای برخی از امور مدرسه ایجاد کنند. همین شورا در یک سازوکاری به شورایی بزرگ‌تر یعنی «مجلس دانش‌آموزی» تبدیل می‌شود.

قصه مدارس فرسوده و بی امکانات ماجرای تازه‌ای نیست. هنوز اخبار دختران شین آبادی به گوش می‌رسد. دانش‌آموزانی که در کودکی از کمبود امکانات اولیه مدارس متاثر شدند و تا امروز که دیگر نوجوان و جوان شده‌اند رنج آن را با خود حمل می‌کنند. امروز اما خبر مرگ یک دختر هفت ساله داغمان را تازه کرد. داغ کمبود امکانات. داغ نبود عدالت آموزشی.