برخی مخاطبان تاریخ، گاهی با شک فراوان به بعضی از روایات شگفت انگیز نگاه می‌کنند این در حالی است که با پیشرفت دانش بشری، برای آن اتّفاقات توجیهات منطقی پیدا می‌شود.
دیدارنیوز ـ برخی مخاطبان تاریخ، گاهی با شک فراوان به بعضی از موضوعات و روایات شگفت انگیز آن نگاه می‌کنند این در حالی است که به مرور ایّام و با پیشرفت‌های قابل ملاحظه دانش بشری، برای آن اتّفاقات و وقایع عجیب و نادر، توضیحات و توجیهات منطقی پیدا می‌شود.
خیلی از اتّفاقات و روایت‌های تاریخی، شاید در نگاه اوّل برای خیلی از ما بسیار عجیب و غیر قابل باور باشد و عدّه‌ای آن‌ها را در قالب اسطوره‌ها و افسانه‌ها طبقه بندی کنند، امّا جالب است که بدانیم با گسترش علم و اطّلاع رسانی گسترده در دنیای امروزی، در می‌یابیم که در واقعی بودنِ آن‌ها هیچ شک و تردیدی نیست و چاره‌ای جز قبول و پذیرش آن‌ها نداریم.
یکی از این نمونه ها، موضوع «برّه و بزغاله آدم نما» است که چهره آن‌ها شبیه به صورت آدمی زاد بوده و تاریخ نگاران و راویان کهن از وقوع آن‌ها در آن ایام خبر‌ها داده اند.
آیا به راستی چنین چیز‌هایی اگر در تاریخ آمده باشند؛ واقعیّت دارد یا باید آن‌ها را در حوزه افسانه‌ها و دروغ‌های تاریخ نگاران طبقه بندی کرد؟
مولّف این مقاله در سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ شمسی، دو مقاله علمی- تاریخیِ ویژه با رویکرد «موتاسیون»، جهش‌ها و اختلالات ژنتیکی با عنوان: «موتاسیون در تاریخ» [۱]در یکی از مجلات علمی – فنی نوشت که مصداق عینی و موضوع اصلی این گفتار و جُستار است.
در آن مقاله به طور ضمنی به «برّه آدم نما» در کنار دیگر اختلالات و موتاسیون‌های گزارش شده در تاریخ، اشاره و آورد شد: برّه آدم نما در سال ۶۰۲ ق. (حدود ۱۲۰۵ میلادی)
«ابن اَثیر»، تاریخ نگار پرآوازه مسلمان، متوفّای ۶۳۰ قمری در کتاب «الکامل فی التّاریخ» خود در ضمن حوادث سال ۶۰۲ ق. نوشته است: «و فی‌ها حمل الی ازبک خروف وجهه صورة آدمی و بدنه بدن خروف و کان هذا من العجایب» [۲](در سال ۶۰۲ هجری، بَرّه‌ای را به «اُزبَک» [۳](ر برخی نُسخه‌ها اِربِل) [۴]آوردند که صورتش، صورت آدمی زاد و بدنش، بدن برّه بود و این امر از شگفتی‌ها محسوب می‌شود!)
در مقاله دیگری با عنوان: «غلط طبیعت یا اختلال ژنتیکی» [۵]برگرفته از کتاب وزین «آثار الباقیه» اثر دانشمند شهیر ایرانی «ابوریحان بیرونی» (متوفّای اوایل قرن پنجم هجری) باز به طور ضمنی به «بزغاله آدم نما» اشاره کرده و نوشتم: «؛ و ما ذکر انه: حمل الی توزون ایّام امارته، جدی میّت وجهه مدوّر کوجه الانسان، و کفاه [۶]کفکیه و اسنانه کاسنانه ...» [۷](و نیز در همین کتاب (مقصود کتاب ثابت بن قُرَّه [۸]بوده که در زمینه تواریخ [۹]نگاشته است) ذکر کرده که در ایام اِمارت و حکمرانی «توزون» [۱۰]، بزغاله‌ای مُرده که صورت آن دایره‌ای شکل و شبیه انسان بود؛ برایش آوردند که دو فَک و دندان‌های آن، همانند دو فَک و دندان‌های آدمی زاد بود ...!)
توزون متوّفای ۳۵۵ ق. امیر الامرای ترکِ بغداد در سال‌های ۳۳۱ تا ۳۳۴ ق. بوده، پس این اتّفاق ژنتیکی در همین سه، چهار سال مذکور در قرن چهارم و در محدوده «عراق عرب» رخ داده است و نسبت به اتّفاقی که در سال ۶۰۲ ق؛ و اوایل قرن هفتم طبق روایت ابن اَثیر، رخ داده، قدیمی‌تر است الا آن که در زمان توزون «بزغاله آدم نما» و در اوایل قرن هفتم «برّه آدم نما» در صفحاتِ تاریخ، روایت و ثبت شده است.
مواردی که ذکر شد از وجود برّه و بزغاله آدم نما در قرون و ادوار گذشته روایت کرده بود. آیا در دنیای امروزی و معاصر ما نیز چنین اتّفاقاتی رخ داده یا این‌ها مُشتی دروغ و افسانه‌های تاریخ است؟ آیا باید نکات شگفت انگیز و اعجاب آور تاریخی مانند این نمونه‌ها را به سرعت رد کنیم؟
برای پاسخ به این سوالات یا حداقل نزدیک شدن به این حقیقت به مطالب و قرائنی که در پی می‌آید توجّه کنند!
در خبرگزاری «ایرنا» در سال ۱۳۸۴ شمسی خبر عجیبی انتشار یافت که ظاهرًا آن خبر چنان بازتاب جهانی پیدا نکرد:
مسئول اداره دامپزشکی «بروجرد»، خبر شگفت انگیزی را اعلام کرد: برّه‌ای با چهره‌ای انسان نما از شکم گوسفندی در حین کشتار در این شهرستان خارج شد!
محمّدرضا جبّاری افزود: این برّه که در حین کشتار در کشتارگاه صنعتی بروجرد مشاهده شده است، فاقد پوزه بوده و از نظر ترتیب قرار گرفتن گوش و چشم‌ها همانند انسان می‌باشد.
وی تصریح کرد: این گونه پدیده‌های نادر به دلایلی از جمله جهش ژنتیکی، هم‌خون بودن، خوردن علف‌های سمّی در هنگام تشکیل نطفه و همچنین تزریق دارو‌های شیمیایی ایجاد می‌شوند.
جبّاری اضافه کرد: طی سال‌های گذشته نیز حدود پنج مورد تولّد حیوانات اهلی به صورت استثنایی و غیر طبیعی از جمله تولّد گوساله دوسر، تولّد گوساله هشت پا و همچنین چسبیده بودن دو گوساله از ناحیه سر در بروجرد مشاهده شده است!
ظاهراً حدود چهار سال بعد شبیه اتّفاقی که در بروجرد به وقوع پیوست این بار در «زیمبابوه» (کشوری در جنوب آفریقا) نیز رخ داد. در سایت روزنامه قدیمی انگلیسی «دیلی تلگراف» در ۲۸ سپتامبر سال ۲۰۰۹ میلادی خبر عجیبی منتشر شد که همراه با تصاویر بود و آن تولّد «بز انسان نما» در زیمبابوه بود. [۱۱]روزنامه «گاردین زیمباوه» نیز در این باره نوشت: سر این حیوان شبیه یک کودک زشت بوده و گردن یک انسان را دارد، امّا بدنش شبیه بز بوده است. این موجود چند ساعت پس از تولّد جان باخت. ساکنان روستای «غویرو» (Gweru) (روستای محلّ تولّد بزغاله آدم نما) در این باره گفتند: این موجود به قدری زشت و بد قیافه بوده که سگ‌ها می‌ترسیدند به آن نزدیک شوند!
اهالی روستا، جسد این بزغاله را به آتش کشیدند، چون می‌ترسیدند که این موجود، مخلوقی شیطانی باشد. مالک بزی که بزغاله معیوب را به‌دنیا آورده است در این باره به پلیس گفت: این اوّل باری است که بزش چنین موجودی را به دنیا آورده است. این مرد ۱۵ بز دارد که اغلب آن‌ها از همین حیوان متولّد شده‌اند.
مجدّداً در دیلی تلگراف به تاریخ ۱۴ ژانویه ۲۰۱۰ خبر جنجالی «گوسفند آدم نما» در شهر «ازمیر» ترکیه به همراه تصاویر گزارش شد که اعجاب همگان را برانگیخت.
گوسفند در یکی از روستا‌های «ازمیر» به دنیا آمد، اما زنده نماند. نکته جالب در تولد این برّه مُرده آن است که این حیوان، صورت انسان دارد و باعث شد تا دامپزشکی که مسئولیّت به دنیا آوردن آن را داشته باشد به شدّت شوک شود!
«ِارهان اِلی بول» (Erhan Elibol) دامپزشک، در مصاحبه‌ای با رسانه‌های دولتی ترکیه، خاطرنشان کرد: من برای زنده نگه داشتن مادر مجبور به عمل شدم. من پیش از این گوساله دو سر و چهار چشم و حتّی پنج پا هم دیده بودم، اما تولّد این برّه با سر انسان بسیار غیر‌قابل باور است!
فرماندار استان «ازمیر» نیز اضافه کرد: تولد این برّه مُرده با سر انسان بسیار دلهره‌آور و ترسناک است. تا به حال چنین چیزی را ندیده بودم، انگار که سر انسان روی بدن بره‌ای باشد!
۱- روایت «ابن اَثیر» به «خَروف» (برّه نَر) اشاره دارد مانند: واقعه «ترکیه» و» بروجرد» در روزگار ما، روایت ابوریحان به «جَدی» (بزغاله) اشاره می‌کند؛ مانند: اتّفاق «زیمبابوه».
۲- در روایت ابن اثیر، مُرده بودن حیوان اشاره نشده، ولی در روایت ابوریحان اشاره شده است همانند موضوع زیمبابوه و ترکیه و اصولاً اختلالات شدید ژنتیکی و موارد این چنینی، معمولا چه در انسان و چه در حیوان با مُرده زایی و مرگ زودرس ارتباط دارند.
۳- با توجّه به تکراری بودن این موضوع، وقوع و روایت آن در صفحات تاریخ، این موضوع جدید و بی سابقه به نظر نمی‌رسد.
۴- با توجّه به تکرار این موضوع در عصر حاضر و وجود تصاویر و ویدیو‌های مرتبط، روایت‌های تاریخ نگاران به واقعیت نزدیک است و قرائنی در اثبات آن‌ها داریم و نمی‌توان سخنان آن‌ها را بی پایه و اساس یا افسانه و دروغ نامید.
۵- علاوه بر موارد فوق به هیچ وجه نباید هوشمندی و آزاد اندیشی تاریخ نگاران را در نقل این نوع روایات عجیب در این حوزه نادیده گرفت که به فهم بیشتر ما در این مقولات و شناخت پیشینه این وقایع، کمک فراوانی کرده است.
۶- بروز چنین اختلالات ژنتیکی در دو حیوان گوسفند و بز به طور ظاهری مُحرز است و در دیگر حیوانات نیز باید بررسی شود و با بروز آن در زیمبابوه، وقوع آن صرفاً در مناطق خاورمیانه چون: عراق، ترکیه و ایران نفی می‌شود.
۷- لازم به ذکر است بر خلاف تصوّر عوام، امکان اختلاط اسپرم انسان و حیوان به طور کل در این گونه قضایا مردود و غیر قابل پذیرش است.
