محمدرضا عارف در گفتگویی به انتقاداتی که از او در رابطه با سکوتش در مجلس می‌شود پاسخ داد و این اتهام را از اساس رد کرد و از عملکرش در مجلس دهم دفاع کرد.
دیدارنیوز: محمدرضا عارف در گفتگویی ضمن برشمردن مشکلات موجود در کشور درباره برخی انتقاد‌هایی که به او می‌شود، گفت: «خدمت‌کردن گاهی به‌مثابه حضور در یک عرصه است و گاهی حضورنداشتن، در برخی صحنه‌ها اگر بخواهید خدمت کنید، نباید کاری انجام دهید. این یک واقعیت است. انتخابات ریاست‌جمهوری همان‌طور که اشاره شد، انتخابات مهمی است. به‌ویژه به دلیل شرایط کشور در ابعاد مختلف، در بُعد اقتصادی روشن است که شرایط کشور و وضعیت معیشتی مردم خوب نیست. در بخش‌های دیگر فرهنگی و اجتماعی نیز تقریبا به همین سیاق است. در بخش دیپلماسی هم همین وضعیت حاکم است؛ بنابراین کشور در بخش‌های مختلف با چالش‌های جدی مواجه است. آنچه می‌توانیم امروز مطرح کنیم، امید به آینده است. اینکه انتخاباتی خوب و پرشور برگزار شود و نخبگانی که در خودشان ظرفیت پاسخ به مطالبات مردم را می‌بینند، وارد عرصه شوند».
رئیس فراکسیون امید مجلس دهم ادامه داد: «نمی‌شود برخورد‌های جناحی و حتی جنسیتی کرد. ظرفیت کشور تنها در ظرفیت جناح‌ها خلاصه نمی‌شود. امروز بیش از ۵۰ درصد ظرفیت کشور را زنان تشکیل می‌دهند. الان نقش خانم‌های توانمند و تحصیل‌کرده در مدیریت میانی و بالای کشور چقدر است؟ باید این نقش پررنگ‌تر شود و از توانایی زن‌ها و جوانان استفاده شود. در‌عین‌حال باید از ظرفیت همراهی و همدلی جریانات مختلف استفاده شود. جریان‌ها باید به جای احساس رقابت، احساس رفاقت کنند و من خوش‌بینم به آینده البته به شرطی که مهمترین دغدغه جریان‌ها و گروه‌ها و ائتلاف‌هایی که شکل می‌گیرد، منافع ملی و اقتدار ملی باشد. نه توجه به منافع گروهی خودشان و سهم‌خواهی و تقسیم غنیمت میان یک عده نیرو‌های محدود. این کار سختی است که جریانات سیاسی یک بار هم اقتدار ملی را مدنظر قرار دهند. بسیار سخت است، زیرا هر حزب و گروهی برای رسیدن به قدرت تشکیل شده و مسلم است که همیشه اولویت را به نیروی نزدیک به خود می‌دهد. این مسئله در جای خود محترم است. شاید اگر ما احزابی فراگیر داشتیم، می‌توانستیم آسان‌تر این کار را انجام دهیم؛ اما متأسفانه ما هنوز تا رسیدن به احزاب فراگیر و ملی در کشور فاصله زیادی داریم. پس باید ذهن خود را معطوف به نخبگی و کارآمدی کنیم. اگر کارآمدی و نخبگی و داشتن برنامه ملاک باشد، طبیعتا این امیدواری در عمل به فعل تبدیل می‌شود».
این فعال سیاسی اصلاح طلب درباره ابعاد حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی بیان کرد: «به هر حال دولتی که روی کار آمده بود، مورد حمایت اصلاح‌طلبان قرار داشت و بیش از اندازه نیز برای حمایت از آن مایه گذاشتیم. باید بگویم ما هزینه‌های غیرضروری را در حمایت از این دولت پرداختیم؛ ولی به هر حال شرایط طوری رقم خورد که این دولت هم در سال ۹۲ و هم ۹۶ با رأی اصلاح‌طلبان روی کار بیاید. از‌این‌رو در استیضاح‌ها، تذکر‌ها و تحقیق و تفحص‌های انجام‌شده این موضع را دنبال کردیم و موفق هم شدیم و خوشبختانه می‌توانم بگویم فراکسیون امید منویات و برنامه‌های خود را تا حدود زیادی پیش برد. ما یک برنامه ۱۲۶ بندی تحت عنوان برجا داشتیم که در چارچوب آن حرکت کردیم و نتیجه خوبی هم گرفتیم. حالا ممکن است نماینده‌ای بیشتر به میدان بیاید و در‌این‌باره حرف بزند و عده‌ای هم موضع‌گیری رسانه‌ای نداشته باشند؛ اما این به معنای بی‌عملی نیست. ما در مجلس واژه‌ای تحت عنوان «نماینده‌تر» نداریم و همه نمایندگان کاری مساوی انجام می‌دهند».
عارف در پاسخ به این انتقاد که در دوران نمایندگی‌ات سکوت کردی، اظهار کرد: «در این زمینه بهتر است که نیم‌نگاهی هم به عملکرد اشخاص داشته باشند. کجا سکوت کرده‌ام؟ کجا اتفاقی در کشور رخ داده و من سکوت کرده‌ام؟ به‌عنوان مثال، در بحث مربوط به دانشجویان ستاره‌دار، بازداشت‌هایی که گاهی در مراسم‌هایی نظیر ۱۶ آذر رخ داده است. یک مورد بگویند که اتفاقی افتاده و من سکوت کرده‌ام. نه‌تن‌ها سکوت نکردیم؛ بلکه با پیگیری‌های جدی موضوع را حل کردیم. امروز دیگر مسئله‌ای به نام دانشجوی ستاره‌دار در کشور نداریم. این در حالی است که تا پیش از ورود ما به مجلس چنین مسائلی بود. نمی‌خواهم وارد مصداق شوم؛ اما در پرونده مربوط به محیط‌زیستی‌ها، با پیگیری‌ها و جلسات متعددی که من و دوستان گذاشتیم، خوشبختانه سامان خوبی گرفت.
او درباره موضوع رفع حصر هم گفت: «یک اتفاق مهم را بگویند که ما پیگیری نکرده باشیم. حتی گاهی افراد بازداشتی را به مجلس فرامی‌خواندیم و با آن‌ها گفتگو می‌کردیم. در بحث حصر نیز من اخیرا بار‌ها موضوع را مطرح کرده‌ام. رفع حصر از وظایف و اختیارات مجلس نبود؛ اما ما به‌عنوان مطالبه حداقل بخشی از جامعه آن را پیگیری کردیم و کارگروه ویژه‌ای برای آن تشکیل دادیم. با رؤسای قوا و تک‌تک اعضای شورای عالی امنیت ملی و دبیرخانه‌اش جلسه گذاشتیم و خوشبختانه دستاورد‌های خوبی هم داشتیم. اولین مطالبه ما این بود که نیرو‌های امنیتی از منزل آقای کروبی خارج شوند و خوشبختانه به نتیجه رسیدیم. در دیگر مسائل برای نمونه مادرانی که همسران خارجی داشتند، نمی‌توانستند برای فرزندان خود شناسنامه بگیرند. این مسئله مطالبه‌ای به درازای دو، سه دهه بود که حل شد».
