دیدارنیوز ـ نسیم شاکری: «اگر می‌خواهی قبل از بارداری جنسیت بچه‌تون معلوم بشه، می‌شه ۱۰ میلیون؛ اگر در ماهه ششم و هفتم بارداری هستی و بخوای مراسم تعیین جنسیت بگیری هم همین حدود می‌شه. بستگی داره که چی بخوای. دی جی باشه یا نباشه؛ چه تمی را انتخاب می‌کنی، فیلمبردار چندتا باشن، شام چی بخوای و غیره. اما مراسم «پمپرز» و «تاتی پارتی» کمی ارزون‌تره. با ۷ تا ۸ تومن جمع می‌شه.» اینا صحبت‌های یکی از برگزارکنندگان این مراسم است. مراسمی خاص که چندسالی است بین اقشار مختلف رایج شده و اگر هر کس آن را برگزار نکند انگار خطای بزرگی مرتکب شده است.
اینطور بگوییم بهتر است که اگر در قدم اول با این برگزارکنندگان کاری انجام دادید باید تا ته ماجرا بروید وگرنه با تماس‌های مکرر شما را دیوانه می‌کنند تا قبول کنید عین دومینو، برگزاری بقیه مراسم را هم به آنها بسپارید.
لابه‌لای این ماجرا‌ها هم با دادن وعده و وعید فلان تخفیف و هدیه شما را ترغیب می‌کنند که برای بقیه مراسم هم اقدام کنید؛ اما ماجرای این هدیه و تخفیف مثل کارتون زبل‌خان می‌شود که دستش را دراز می‌کرد تا یک حیوان وحشی فرضی را شکار کند، اما یک شیر واقعی در دستش قرار می‌گرفت و با ترس می‌گفت وای آقای کارگردان این شیر اینجا چی کار می‌کند؛ حکایت این برگزارکننده‌ها هم همین است که درِ باغ سبز به شما نشان می‌دهند و بعدا یک هزینه چند ۱۰ میلیونی روی دستتان می‌گذارند.
اینکه عده‌ای برای نان درآوردن و کسب روزی متولی برگزاری مراسمی اینچنینی می‌شوند یک طرف ماجرا است، اما اینکه فلسفه برگزاری این مراسم از کجا آمده و چرا انجام می‌شود، هم قابل توجه است؛ حالا مراسم تعیین جنسیت را می‌توان تحمل کرد و هیجان آن قابل درک است، اما جشن خداحافظی با «پمپرز» را کجای دلمان جا دهیم. قدیم‌ندیم‌ها بچه‌ها را با زور و قدرت زیاد قنداق می‌کردند، طوری‌که بچه نمی‌توانست نفس بکشد، اما حالا بچه‌ها نه تنها از پوشک‌های ۱۰۰ هزار تومانی استفاده می‌کنند بلکه برای گرفتن همین پوشک از آنها هم پدر و مادر جشن چند میلیونی برگزار می‌کنند، محتوای جشن به این صورت است که والدین، از اینکه کودکشان می‌تواند از این به بعد بدون استفاده از پوشک زندگی کند، بسیار خوشحال هستند. آنها جشنی ترتیب می‌دهند که در این جشن تمام نشانه‌ها به صورت پوشک یا ... طراحی شده است.
مهمانانی هم به این جشن دعوت می‌شوند و از این بابت که کودک خانواده دیگر پوشک ندارد، می‌رقصند و دست می‌زنند و خیلی از این بابت شادند! شیک و مجلسی.
البته این تازه اول راه است، چون جشن تاتی پارتی هم در راه است، جشن «تاتی» در واقع جشن اولین قدم برداشتن‌های کودک است. طبعا هر پدر و مادری از اینکه فرزندشان بتواند به تنهایی اولین قدم‌های زندگی‌اش را بردارد، خوشحال هستند، اما پدر و مادر‌هایی هم هستند که خوشحالی‌شان از این بابت آنقدر زیاد است که به این مناسبت جشن برگزار و مهمان دعوت می‌کنند. معمولا نشانه‌های این جشن به شکل کفش و پا طراحی می‌شوند و محتوای جشن ابراز شادمانی از روند رشد و نمو کودک است. به همین سادگی. حالا شما می‌توانید از الان برای فرزند دلبرتان برنامه‌ریزی کنید و دنبال یک برگزارکننده خوب بگردید فقط گاهی، احتمالا پژواک این مثل قدیمی در گوش‌تان طنین‌انداز می‌شود: آفتابه لگن هفت‌دست، ولی شام و ناهار هیچی. کاش جشنی هم وجود داشت برای تعیین میزان خِرد پدر و مادر محترم و اینکه از برگزاری چنین مراسمی واقعا چه حسی دارند: جشن خداحافظی با پمپرز؟ واقعا؟
