دیدارنیوز-
مرضیه حسینی: پرسپولیس یکی از پرهوادار‌ترین تیم‌های فوتبال در کشور است. هرچند در ایران هیچ آمار مشخصی از تعداد هواداران تیم‌ها وجود ندارد و همچنین مشخص نیست که از این تعداد چند نفر زن هستند، اما مسلما هواداران زن این تیم میلیونی است. هوادارانی که به اذعان مسئولین باشگاه اتفاقا بسیار پرشور و متعصب اند، زنان و دخترانی که یکی از بدیهی‌ترین حقوقشان بدل به آرزو شده، آرزوی تشویق تیم مورد علاقه‌شان از روی سکوهای ورزشگاه. زنانی که سالهاست از حضور حقیقی و واقعی در ورزشگاه‌ها منع شده اند، به لطف کانون هواداران باشگاه پرسپولیس و مسئولین استادیوم آزادی، از حضور مجازی نیز منع شده‌اند.
منظور از هوادار مرد است!
بازی‌های لیگ فوتبال پس از چهار ماه تعطیلی به دلیل شیوع کرونا، حدودا از اوایل تیر آغاز شد. به دلیل پیشگیری از شیوع کرونا مقرر شد بازی‌ها بدون تماشاچی برگزار شود. از آنجا که خالی بودن سکو‌ها از حیث بصری زیبا نبود، باشگاه پرسپولیس البته به تقلید از باشگاه‌های اروپایی تصمیم گرفت ماکت هوادارانش را ساخته و روی سکو‌ها قرار دهد. بدین منظور از هواداران خواست، کسانی که علاقمند هستند عکس‌شان روی ماکت قرار بگیرد از طریق اپلیکشن ثبت نام کنند. زنان هوادار خوشحال بودند از اینکه می‌توانند حداقل به شکل مجازی و چسبانده شده بر روی تکه‌ای مقوا، روی سکو‌ها بنشینند، اما در کمال تعجب دیدند که در این آگهی، جایی برای زنان نیست! و منظور باشگاه از هوادار صرفا مردان هستند.
تبعیضی دیگر این بار عجیب و خنده‌دار
این ممنوعیت عجیب اعتراض هزاران زن را که با تبعیضی جدید و خنده‌دار در حوزه ورزش مواجه شده بودند، برانگیخت. زنان ایرانی به ویژه زنان طبقه متوسط شهری سالهاست برای حق ورود به ورزشگاه و تماشای فوتبال می‌جنگند، اما سیاسی شدن این مساله مانند سایر مسائل حوزه زنان به ضرر آنها تمام شده به طوری که حتی فشار نهاد‌های جهانی مانند فیفا هم نتوانست مسئولین ورزش کشور را قانع کند که حضور زن در ورزشگاه حق اوست و نمی‌توان به دلایل اثبات نشده ای، چون ایجاد مفسده این حق را از او گرفت.
این تبعیض عجیب این سوال را به ذهن می‌آورد که واقعا دلیل ممنوعیت چسباندن تصویر چهره زن بر روی تکه‌ای مقوا چه ایراد شرعی و قانونی می‌تواند داشته باشد؟ چه مفسده‌ای می‌تواند ایجاد کند؟ یک استدلال می‌تواند این باشد که، چون زنان در دنیای واقعی حق ورود به ورزشگاه را ندارند، حضور مقوایی شان نیز می‌بایست ممنوع باشد، دلیل دیگر این است که آقایان طراح به این مساله که هوادار می‌تواند زن هم باشد و باید یک الگوی مقوایی برای لباسش رسم کنند، اساسا فکر نکرده بودند! یکی از مسئولین فضای مجازی پرسپولیس در پاسخ چرایی این ممنوعیت گفت: «جالبه ها! اصلا بهش فکر نکرده بودم! حتی پس از ساخت و نصب ماکت‌ها هم متوجه نشدم که زنی در بین آنها نیست تازه الان که شما گفتید می‌بینم بله ماکت‌ها همه مرد هستند! ولی فکر نمی‌کنم عمدی در کار باشد، چون ما به هوادران زن خودمان بسیار احترام قائلیم.»
فرضیه دیگر که با توجه مساله زن و ورزشگاه در ایران، به واقعیت نزدیک‌تر است این که مسئولان باشگاه و خاصه کانون هواداران با خود گفته اند چرا سری را که درد نمی‌کند دستمال ببندیم؟ ما این طرح را ارائه و اجرا کردیم که به سرعت به درآمد زایی برسد و برای هر چهره مقوایی ۵۰ هزار تومان کاسب شویم، حوصله دردسر برای گرفتن مجوز چسباندن عکس زن رو مقوا را هم نداریم. حالا چند هزار زن هوادار هم ناراحت می‌شوند خوب بشوند، اهمیتی ندارد، تازه زود یادشان می‌رود، اعتراض فعالان زن به حذف مقوایی هم که مهم نیست. اولا که آنها سرشان به مساله دختر کشی و زن کشی و دوچرخه سواری و ... گرم است در ثانی این فمینیست‌ها که مدام در حال غر زدن و اعتراض به تبعیض و نابرابری اند، خوب این هم روش!»
فرصتی که از دست رفت
با توجه به ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه و این نکته که معلوم نیست قفل استادیوم آزادی برای زنان کی شکسته می‌شود، استفاده از ماکت زنان بر روی سکو‌ها فرصتی خوبی برای کم کردن تبعیض‌ها و جلب رضایت زنان و ایجاد شادی در بین آنها بود. اما آقایان تصور کرده اند برای چسباندن عکس زنان روی مقوا نیز به صدور مجوز از نهاد‌های خاص نیاز است، واقعا تکه‌ای مقوا اینقدر چالش برانگیز و ترسناک است؟
