دیدارنیوز ـ همزمان با شیوع کرونا ویروس در کشور و تعلیق بسیاری از فعالیت های اقتصادی، در میان گروه های عمده شغلی دو گروه بیشتر در معرض تهدید مستقیم قرار گرفته اند.
این دو گروه شامل کارکنان خدماتی، فروشندگان فروشگاه‌ها و بازارها (حدود ۳ میلون و ۷۰۰ هزار نفر) و کارگران ساده (حدود ۳ میلیون ۳۰۰ هزار نفر) هستند (منبع آمارها، مرکز آمار ایران)
آخرین گزارش مرکز آمار ایران در پاییز ۱۳۹۸ نشان می‌دهد مجموعاً حدود ۲۴.۴ میلیون نفر در کشور شاغل هستند. لذا دو گروه عمده شغلی مورد تهدید مستقیم کرونا حدود ۳۰ درصد از کل اشتغال کشور را شامل می شوند.
به گفته عباس علوی راد کارشناس ارشد اقتصادی، سهم ۳۰ درصدی شاغلان در معرض آسیب پذیری جدی با این فرض است که شاغلان ۸ گروه عمده شغلی دیگر کشور دچار هیچگونه اختلالی به لحاظ اشتغال و کسب درآمد نشده باشند.
با صرف نظر کردن از جمعیت حدود ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفری که تا پایان پاییز ۱۳۹۸ و قبل از شیوع کرونا ویروس در کشور بیکار بودند، با لحاظ متوسط بُعد ۳.۳ نفر خانوارها، ادامه زندگی (در شرایط قرنطینه خانگی) حدود ۲۰ میلیون نفر از کل جمعیت کشور (با تعدیل شاغلان مجرد) در معرض آسیبهای بسیار جدی قرار گرفته است.
تهدیدهای مورد اشاره به ما می گوید اگر برای کنترل شیوع کرونا ویروس به ناچار فعالیت اقتصادی در کشور در تعلیق بمانند، دولت لازم است تدابیر جدی و فوری حمایتی برای گروه های شغلی در معرض تهدید اتخاذ نماید.
حمایت فوری دولت از این دو گروه عمده شغلی به جهت فراهم آوردن حداقل شرایط زندگی در وضعیت قرنطینه خانگی برای قطع زنجیره گسترش ویروس مورد نظر اپیدمولوژیستها و حفاظت از زندگی حدود ۲۵ درصد از کل جمعیت کشور کاملا ضروری و اجتناب ناپذیر است.
از دیرباز مطرح بوده که بحرانها در تمام سطوح بین المللی، منطقه ای و ملی برای تغییر و بهبود نظامهای اقتصادی فرصت هستند. یکی از این فرصتها در پساکرونا ویروس در کشور ما مانیتورینگ دقیق مشاغل غیر رسمی و پیوند دادن هر چه بهتر آنها با ساختارهای اجتماعی و حمایتی برای آسیب پذیری کمتر آنها در بحرانهای بعدی خواهد بود.
