کنکاش در یکی دیگر از برنامههای خود به سراغ موضوع حضور زنان در ورزشگاهها رفت و این موضوع را با یک روزنامهنگار ورزشی و یک جامعهشناس و هر دو از جامعه زنان بررسی کرد.
عوامالملک پس از نامههای متعدد به حضرت مسعود و عدم دریافت پاسخ، این بار مسیر جدیدی را امتحان کرده که کاملا جوابگو و موفق خواهد بود؛ او قرار است نامههای مستقیمش را به شکل غیرمستقیم بفرستد تا...
ویژه برنامه نوروزی دیدارنیوز با اجرای محمدرضا حیاتی؛ بررسی مهمترین اتفاقات سال ۱۴۰۳ (قسمت چهارم)
این چهارمین قسمت از ویژه برنامه نوروزی ۱۴۰۴ دیدارنیوز با اجرای محمدرضا حیاتی است که به بررسی مهمترین اتفاقات سال ۱۴۰۳ میپردازد. در این برنامه بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید آمریکا و سقوط بشار...
کنکاش در یکی دیگر از برنامههای خود به سراغ موضوع حضور زنان در ورزشگاهها رفت و این موضوع را با یک روزنامهنگار ورزشی و یک جامعهشناس و هر دو از جامعه زنان بررسی کرد.
عوامالملک پس از نامههای متعدد به حضرت مسعود و عدم دریافت پاسخ، این بار مسیر جدیدی را امتحان کرده که کاملا جوابگو و موفق خواهد بود؛ او قرار است نامههای مستقیمش را به شکل غیرمستقیم بفرستد تا...
ویژه برنامه نوروزی دیدارنیوز با اجرای محمدرضا حیاتی؛ بررسی مهمترین اتفاقات سال ۱۴۰۳ (قسمت چهارم)
این چهارمین قسمت از ویژه برنامه نوروزی ۱۴۰۴ دیدارنیوز با اجرای محمدرضا حیاتی است که به بررسی مهمترین اتفاقات سال ۱۴۰۳ میپردازد. در این برنامه بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید آمریکا و سقوط بشار...
ویدئو/ سعید مدنی: احساس محرومیت نسبی، افراد و گروههای نابرخوردار را وارد میدان اعتراض میکند
من هنوز معتقدم که جامعه ایران، جامعه جنبشی است. احساس محرومیت به ویژه محرومیت نسبی عاملی است که افراد و گروههای نابرخوردار را وارد میدان میکند. نمیخواهم که تمام علل این وضعیتی را که مقابلش قرار داریم و همچنین اعتراض آبان را به علل اقتصادی منحصر کنم. اتفاقاً ابعاد فرهنگی و ابعاد سیاسی و اجتماعی دارد و یک انبوهی یا یک کلکسیونی از نارضایتیها ما را وارد چنین مرحله یا شرایط اجتماعی کرده است. تا زمانی هم که آن عوامل برطرف نشود، این نارضایتی وجود دارد و خودش را بروز و ظهور میدهد.
کد خبر: ۵۵۷۰۸
۱۴:۱۹ - ۱۶ فروردين ۱۳۹۹
دیدارنیوز ـ سعید مدنی پژوهشگر اجتماعی و جامعهشناس در گفتگوی تفصیلی با دیدارنیوز به دلایل انباشت نارضایتی در کشور اشاره کرد و گفت: من هنوز معتقدم که جامعه ایران، جامعه جنبشی است. احساس محرومیت به ویژه محرومیت نسبی عاملی است که افراد و گروههای نابرخوردار را وارد میدان میکند. نمیخواهم که تمام علل این وضعیتی را که مقابلش قرار داریم و همچنین اعتراض آبان را به علل اقتصادی منحصر کنم. اتفاقاً ابعاد فرهنگی و ابعاد سیاسی و اجتماعی دارد و یک انبوهی یا یک کلکسیونی از نارضایتیها ما را وارد چنین مرحله یا شرایط اجتماعی کرده است. تا زمانی هم که آن عوامل برطرف نشود، این نارضایتی وجود دارد و خودش را بروز و ظهور میدهد. به این اعتبار، ما در آینده هم به شکلهای مختلفی بروز و ظهور این را میبینیم. همانطور که اشاره کردم، چون چهارچوب نظری من در این تحلیل، جامعه جنبشی است فکر میکنم که این اعتراضات در قالبهای منظمتر و اعتراضات دامنهدارتر و وسیعتر شکل میگیرد و بروز میکند و طبیعتاً منتظر فرصت است. چون هنوز آن سطح از نارضایتی قبل از آبان، نه تنها کم نشده بلکه بر آن افزوده شده است. یعنی با این حجم بالایی از شهدا و کسانی که خونشان کف خیابان ریخته شده انگیزه برای اعتراض بیشتر شده است. به این اعتبار در آینده هم بر مبنای همان الگوی چرخش حلزونی ممکن است در فواصل کوتاهتر و به شکلهای مختلف دیگری، این نارضایتی را شاهد باشیم.