میرقاسم مومنی کارشناس مسائل آمریکای لاتین معتقد است سلسله اعتراضات در کشور‌های آمریکای لاتین به هم ربط دارند و عمده‌ترین دلیل آن تصمیم آمریکا برای ریشه کن کردن تفکر مارکسیسم از آمریکای جنوبی است. وی در گفتگو با دیدارنیوز گفت: کلمبیا سال‌ها با چریک‌های فارک در حال مبارزه بود، پس از اینکه چندین دهه درگیری و جنگ بین دولت و چریک‌های فارک به صلح انجامید و بحث گروه‌های جدایی طلب و مافیای مواد مخدر تا حدودی مدیریت شد، این کشور از فاز کشوری در حال جنگ خارج و برای گروه‌های سرمایه داری فرصتی فراهم شد که با کمک متحد قوی خود یعنی ایالات متحده، فضایی را ایجاد کنند که امروز شاهد آن هستیم. معتقدم احزاب راست گرای کلمبیا آماده اند قدرت سیاسی را در این کشور به طور کامل در دست گیرند و ساختار حکومتی را بر اساس نزدیکی به آمریکا و دوری از روسیه و چین تعریف کنند.
دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: این روز‌ها شاهد سریالی از اعتراضات ضد دولتی در کشور‌های آمریکای لاتین هستیم. شاید شاخص‌ترین اتفاق در بولیوی رخ داده که منجر به فرار «اوو مورالس» رئیس جمهور آن کشور به مکزیک شد. در راستای همین دومینو، شیلی، اکوادور، آرژانتین و کلمبیا نیز آبستن اتفاقاتی هستند که پیشتر در ونزوئلا شاهد آن بودیم.
کلمبیا با نام رسمی جمهوری کلمبیا شمال‌غربی‌ترین کشور آمریکای جنوبی است. این کشور چهارمین کشور بزرگ این منطقه (بعد از برزیل، آرژانتین و پرو) است. کلمبیا نیز مانند دیگر کشور‌های منطقه در حال تجربه کردن تحولاتی است که آمریکای لاتین حداقل در سه سال گذشته با آن غریبه نیست.
اعتراضات ضد دولتی در «بوگوتا» پایتخت کلمبیا آغاز شده که برای نمونه، روز پنج شنبه بیش از ۲۵۰ هزار نفر در تظاهرات سراسری شرکت کردند تا خشم خود را نسبت به عملکرد دولت نشان دهند. معترضان به خاطر تغییرات احتمالی در حداقل دستمزد، بازنشستگی و اصلاحات مالیاتی و خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی به خیابان‌ها رفتند. معترضان همچنین نسبت به فساد و آنچه برخی شکست دولت در رابطه با قرارداد صلح با شورشیان چپ‌گرای فارک می‌دانند، خشمگین هستند.
گفت‌وگوی ملی؛ پیشنهاد رئیس جمهور کلمبیا
رسانه ها در بیان رخدادهای اخیر کلمبیا گزارش دادند که برخی از معترضان دستور منع رفت و آمد را شکستند و مقابل خانه رئیس‌جمهور تجمع کردند. «دوکه» رئیس جمهور کلمبیا در یک سخنرانی تلویزیونی از "گفت‌وگوی ملی" خبر داد که همه گروه‌های اجتماعی و سیاسی را دربرمی‌گیرد. از طرفی روز جمعه در پی فراخوان رهبران مخالف، هزاران نفر در محله پلازا بولیوار در بوگوتا گرد آمدند و بر برکناری رئیس جمهور و تغییرات در ساختار حکومت تاکید کردند. وجه متمایز تجمعات کلمبیا در مقایسه با دیگر کشور‌های همجوار، هماهنگی و نظمی است که در بین معترضان حاکم است و تخریب و زد و خورد در کمترین میزان قرار دارد، ولی در عوض خواسته‌ها مشخص و متمرکز است. هرچند جنس شعار‌ها از مسائل اقتصادی به سمت تغییرات سیاسی رفته و روز به روز رادیکال‌تر می‌شود.
احزاب راست گرای کلمبیا قدرت سیاسی را در دست می گیرند
میرقاسم مومنی کارشناس مسائل آمریکای لاتین معتقد است سلسله اعتراضات در کشور‌های آمریکای لاتین به هم ربط دارند و عمده‌ترین دلیل آن تصمیم آمریکا برای ریشه کن کردن تفکر مارکسیسم از آمریکای جنوبی است.
وی در گفتگو با دیدارنیوز با بیان اینکه اصلی‌ترین موضوع در حال حاضر، حذف احزاب سوسیالیست و تقویت احزاب لیبرال ـ سرمایه داری است، گفت: آمریکایی‌ها معتقدند جهت مقابله با هژمونی سیاسی، اقتصادی و امنیتی روسیه و چین، آمریکای لاتین باید از حوزه نفوذ آن کشور‌ها خارج شود. به همین جهت آمریکا از احزاب راست گرای آمریکای جنوبی حمایت می‌کند.
مومنی با تاکید بر اینکه کلمبیا برای ایالات متحده آمریکا کشور بسیار مهمی است، خاطرنشان کرد: این کشور در گوشهٔ شمال‌غربی آمریکای جنوبی قرار دارد. این کشور ۱ میلیون و ۱۴۰ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و به تنهایی برابر مساحت پرتغال، اسپانیا، و فرانسه است. تنها کشوری است که ۱۳۵۰ کیلومتر با اقیانوس آرام و ۱۶۰۰ کیلومتر با اقیانوس اطلس مرز دارد و کوه‌های آند نیمی از این کشور را پوشانده‌اند. سرزمین‌های پست‌تر آن در شرق کشور شامل یک گرم‌دشت بزرگ در شمال به نام "لیانوس" و همچنین حوضه آمازون در جنوب ۴۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع از جنگل‌های آمازون را در اختیار دارد. البته نواحلی ساحلی و جزایر کلمبیا بسیارند.
این کارشناس مسایل آمریکای جنوبی ادامه داد: به دلیل این خصوصیات، جغرافیا و موقعیتی که کلمبیا در آن قرار گرفته، برای آمریکا مهم است که این اولین کشور شمال غربی آمریکای جنوبی را با خود همراه کند. تغییرات سیاسی در برزیل، بولیوی، آرژانتین، فشار به ونزوئلا و کوبا و تغییر مشی سیاسی دیگر کشور‌های سوسیالیستی این منطقه، برنامه بلند مدت آمریکا است. به همین جهت شاهد دومینوی خارج شدن تفکر سوسیالیستی و قدرت گرفتن احزاب راست در این منطقه هستیم.
وی افزود: شیلی و اکوادور نیز در روز‌های گذشته شرایطی شبیه به کلمبیا را تجربه کردند و دلیل این شباهت‌ها جنس فرهنگی و تاریخ مشترکی است که این کشور‌ها دارند. تغییراتی که در این کشور‌ها کلید خورده با علم و شناخت کافی نسبت به تیپ و وابستگی گفتمانی و سیاسی این کشور‌ها اتخاذ شده و بلند مدت است و به احتمال قریب به یقین، پروژه حاکمیت سرمایه داری در این منطقه و در بلند مدت پیروز خواهد شد.
مومنی با بیان اینکه آمریکایی‌ها در کلمبیا و دیگر کشور‌های آمریکای لاتین علاوه بر نیات سیاسی، مقاصد اقتصادی هم برای آینده روابط با این کشور‌ها در نظر دارند، یادآور شد: این منطقه بیش از ۷۰۰ میلیون نفر جمعیت دارد که در صورت اتخاذ رویکرد سرمایه داری و پیروزی این گفتمان بر سیاست آنها، بازار بزرگ و حیاط خلوت مطمئنی برای آمریکا و غرب خواهد بود. به نظر من تغییر و تحولات اخیر که در حال انجام است، پروسه‌ای است که با تغییرات در ونزوئلا و کوبا به نقطه پایانی خود خواهد رسید، زیرا هدف نهایی آمریکایی‌ها ونزوئلا و نهایتا کوبا خواهد بود. اگر سیستم سیاسی کوبا فرو ریزد در واقع آخرین خاکریزی است که سرمایه داری در قاره آمریکا، آن را تسخیر کرده است.
این کارشناس آمریکای لاتین گفت: کلمبیا با ونزوئلا و اکوادور تاریخ مشترک دارند. جمهوری کلمبیای بزرگ تا سال ۱۸۱۹ در واقع متحد اکوادور و ونزوئلا بود، پانامای امروزی که تا سال ۱۹۰۳ بخشی از کلمبیا بود نیز عضو این اتحادیه بود. به دلیل این قرابت تاریخی هر تحولی که در یکی از این کشور‌ها اتفاق بیفتد در بقیه هم رخ می‌دهد. حتی برزیل که زبانش پرتغالی است، دارای فرهنگ مشترک با دیگر کشور‌های آمریکای لاتین است و از همدیگر الگو و الهام می‌گیرند.
وی اضافه کرد: آمریکایی‌ها برای غلبه هژمونیک خود بر آمریکای لاتین از کشور‌های ضعیف‌تر شروع کردند که از این نظر بتوانند در آغاز کار، تعداد بیشتری از این کشور‌ها را با خود همراه و هم رای کنند تا بتوانند کشور‌هایی مانند کوبا و ونزوئلا که نقش مهمتری دارند را وادار به پذیرش نسخه خود کنند. این کودتای نرم توسط آمریکا در داخل منطقه لاتین زبان در حال اجرا است و در حال گسترش است.
مومنی با بیان اینکه کلمبیا سال‌ها با چریک‌های فارک در حال مبارزه بود، خاطرنشان کرد: پس از اینکه چندین دهه درگیری و جنگ بین دولت و چریک‌های فارک به صلح انجامید و بحث گروه‌های جدایی طلب و مافیای مواد مخدر تا حدودی مدیریت شد، این کشور از فاز کشوری در حال جنگ خارج و برای گروه‌های سرمایه داری فرصتی فراهم شد که با کمک متحد قوی خود یعنی ایالات متحده، فضایی را ایجاد کنند که امروز شاهد آن هستیم. معتقدم احزاب راست گرای کلمبیا آماده اند قدرت سیاسی را در این کشور به طور کامل در دست گیرند و ساختار حکومتی را بر اساس نزدیکی به آمریکا و دوری از روسیه و چین تعریف کنند.
وی در پایان افزود: در بحران ونزوئلا شاهد بودیم که روسیه دخالت کرد و در آنجا نیرو پیاده کرد و مستشاران نظامی و امنیتی خود را به آن کشور اعزام کرد و از دولت کاراکاس حمایت کرد. آمریکا از آن تاریخ احساس خطر کرد و دید اگر اقدام جدی در آمریکای لاتین انجام ندهد، این منطقه را بیش از پیش تحویل تفکر شرقی خواهد داد، به همین دلیل کار را شروع کرد و در حال پیش برد اهداف و پیاده کردن استراتژی خود در آمریکای جنوبی است. آمریکا در بولیوی تا حدودی موفق شد و به نظر می‌رسد کلمبیا راحت‌ترین هدف بعد از بولیوی برای آمریکاست.
