دیدارنیوز ـ رسول شکوهی: بنزین و ماجراهای آن در ایران یکی از مسائلی است که هر چند سال یک بار به بحث داغ جامعه تبدیل میشود. این روزها بعد از تصمیم شورای هماهنگی قوا درباره سهمیه بندی و گران کردن بنزین، نارضایتیهایی در سطح جامعه به وجود آمده که در مواردی این نارضایتیها به خشونت هم کشیده شده و متاسفانه برخی از هموطنان ما دچار آسیبهای جدی شده و تعدادی نیز جان خود را از دست دادهاند. در مواردی از این دست بهتر است که حساب مردم معترض را از گروههایی که به دنبال اغتشاش و ناامنی هستند جدا کرد و باید مسئولین امنیت جامعه با تساهل بیشتری نسبت به اتفاقاتی از این دست برخورد کنند.
در نگاه اول، افزایش قیمت بنزین این تلقی را ایجاد میکند که هزینه حمل و نقل در جامعه افزایش خواهد داشت و مشکل اصلی در حوزه حمل و نقل خواهد بود اما افزایش قیمت بنزین تاثیرات کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدتی بر زندگی روزمره افراد خواهد داشت. تاثیر تورمی که بنزین در اقتصاد دارد بر هیچ کس پوشیده نیست. به همین دلیل جامعه منتظر یک تورم افسارگسیخته و بالا رفتن قیمتها در تمام حوزهها است. هر چند که مسئولین مختلف دولتی و قضایی به این نکته اشاره میکنند که تدابیری اندیشیده شده که این اتفاقات رخ ندهد و افزایش قیمت نخواهیم داشت و تلاش میشود که در چارچوب بستههای حمایتی و اقدامات نظارتی از اقشار آسیب پذیر حمایت شود و جلوی اقدامات سودجویان گرفته شود اما بسیاری بر این باورند که در عمل افزایش قیمتها رخ میدهد و این امر یک اتفاق کاملا طبیعی است.
حمل و نقل در دنیا یکی از پدیدههایی است که افزایش هزینههای آن در باقی حوزهها نیز خود را نشان میدهد. در کشور ما نیز تجربه نشان داده که این اتفاق رخ خواهد داد. اقشار مختلف جامعه نیز درگیر این موضوع خواهند شد و با مشکلاتی دست و پنجه نرم خواهند کرد. فرهنگیان، دانشآموزان و خانوادههای آنها جزو گروههایی هستند که بعد از افزایش قیمت بنزین، مشکلات بیشتری را باید تحمل کنند.
بحث سرویس مدارس شاید در نگاه اول توجهات را به خود جلب کند. هر چند که وزیر آموزش و پرورش وعده در نظر گرفتن سهمیه خاص برای سرویس مدارس را داده است اما اختصاص یک سهمیه برای این ماشینها به تنهایی کفایت نمیکند. در بخشی از نقاط کشور که تعداد مدارس کم است یا از محل زندگی افراد دور است نیز مواردی دیده ایم که دانش آموزان و معلمان آنها با وسایل نقلیه ای که مخصوص حمل بار است جابجا شده اند. افزایش قیمت بنزین تاثیرات مختلفی بر فرآیند تعلیم و تربیت خواهد داشت.
محمدرضا نیکنژاد از فعالین فرهنگی کشور در گفتگو با
دیدارنیوز به تاثیرات افزایش قیمت بنزین بر زندگی فرهنگیان و به صورت کلی فرآیند تعلیم و تربیت در کشور پرداخته است. او به اتفاقات چند روزه گذشته اشاره کرد که با توجه به وعده وزیر آموزش و پرورش درباره سهمیه بنزین سرویس مدارس، بسیاری از مدارس به خانوادهها اطلاع دادند که برای جابجایی دانشآموزان خودشان اقدام کنند چون سرویسهای مدارس به دلایل مشکلاتی که دارند حاضر به فعالیت نیستند.
نیکنژاد به وضعیت روستاها نیز اشاره کرد. خانوادهها در رابطه با جابجایی دانشآموزان مخصوصا دانشآموزان دختر حساسیتهایی دارند که اگر سرویس مدارس و ماشینهایی که در آن مناطق هستند با وضعیت فعلی سوخت نتوانند فعالیت مستمری داشته باشند منجر به ترک تحصیل برخی از دانشآموزان خواهد شد.
او تاثیر دیگر افزایش قیمت بنزین را در زندگی خانوادهها دانست: «قاعدتا با افزایش هزینههای زندگی و ثابت ماندن درآمدها فرزندان خانوادهها هم ممکن است در معرض آسیبهایی که کل خانواده درگیر آن هستند بشوند. بچهها هم با یک واسطه وقتی وضعیت اقتصادی خانواده دچار مشکل شود درگیر این فضا میشوند و آموزش نیز به عنوان یکی از مسائل مهم در زندگی کودکان تحت الشعاع قرار خواهد گرفت.».
این معلم در رابطه با وضعیت زندگی فرهنگیان نیز به دو بخش اصلی اشاره کرد. نیکنژاد به این نکته اشاره کرد که فرهنگیانی که از وسیله شخصی یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده میکنند برای رسیدن به محل کار خود با وضعیت جدید، باید مشکلات جدیدی را مدیریت کنند. بر اساس گفتههای نیکنژاد بسیاری از معلمانی که در حاشیه شهرها و روستاها و ... فعالیت میکنند یا در شهرها زندگی میکنند، برای رسیدن به محل کار خود باید هزینههای بیشتری را متقبل شوند. او در این رابطه گفت: «وقتی یک معلم قرار است هر روز به یک روستا یا یک بخش در اطراف شهر محل زندگی خود رفت و آمد کند طبیعی است که اثرات مستقیمی در زندگی خود از افزایش قیمت بنزین خواهد دید».
محمدرضا نیکنژاد به وضعیت معیشتی و معوقات معلمان نیز اشاره کرد که بر خلاف وعدههایی که داده میشود تغییر محسوسی نداشته و پرداختیها به صورت قطره چکانی است. نیکنژاد گفت: «در شرایطی که حقوق و درآمدهای فرهنگیان تغییری نکرده ولی هزینههای آنها با مواردی نظیر افزایش قیمت سوخت بالا رفته و بالا خواهد رفت فرهنگیان در مدیریت وضعیت خانوادههای خود نیز با مشکلات زیادی روبرو خواهند بود و این مساله قطعا در فرآیند تعلیم و تربیت نیز اثرگذار خواهد بود».
نیکنژاد در پایان صحبتهای خود گفت: «مواردی در سطح کشور داریم که چند معلم با هم یک سرویسی را میگیرند و به یک روستا رفت و آمد میکنند. با اتفاقاتی از این دست، تقریبا ازین دست فداکاریهایی که معلمان از جیب خود میکنند هم دیگر شدنی نیست».
نه تنها فرهنگیان که بسیاری دیگر از اقشار جامعه نیز در شرایط جدید درگیر مشکلات مالی زیادی خواهند شد اما چون جامعه فرهنگیان و مخاطبان آنها یعنی دانشآموزان و خانوادههای آنها جامعه بزرگی را تشکیل میدهند باید برای آنها فکری اساسی کرد. همانطور که اشاره شد این تصمیم در تعلیم و تربیت، تاثیرات مختلفی میتواند بگذارد. زمانی اگر بحث معیشت معلمان مطرح بود یا اگر وقتی از مدارس مناطق محروم و عدم امکانات و عدم دسترسی صحبت میکردیم، با وضعیت فعلی احتمال دارد شاهد از بین رفتن کل فرآیند تعلیم و تربیت و ترک تحصیل بسیاری از دانشآموزان باشیم. شورای هماهنگی اقتصادی قوا باید برای این بخش مهم و حیاتی کشور نیز تدابیری بیاندیشد.