تاثیر ورزش در پیشگیری و درمان دیابت نوع ۲

 

پیشگیری و کنترل دیابت به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی و مهم در سراسر جهان قلمداد می‌شود و افزایش فعالیت بدنی و اجرای تمرینات ورزشی به خصوص تمرینات ترکیبی نقش بسیار مهمی در کنترل دیابت نوع دو دارد.

 

مریم قاسم پیوندی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی، گرایش فیزیولوژی بالینی دانشگاه اصفهان در پایان نامه خود به بررسی "تاثیر ۸ هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح آدیپونکتین و NF-KB در مبتلایان به دیابت نوع دو" پرداخت.

 

این تحقیق با هدف تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی (هوازی و مقاومتی با کش بدنسازی) بر سطوح هموگلوبین گلیکوزیله، آدیپونکتین و فاکتور هسته‌ای کاپا بی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.

 

در این تحقیق ۲۰ زن مبتلا به دیابت نوع دو از انجمن دیابت به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی تقسیم شدند. پس از آشناسازی گروه تجربی با تمرینات هوازی و مقاومتی و پروتکل‌های تمرین، تمرینات با شدت متوسط) ۵۰ درصد HRmax در هوازی و ۱۰۰ درصد خاصیت کشسانی هفته‌ای سه جلسه و هر جلسه ۶۰ دقیقه آغاز شد و به صورت آهسته به شدت تمرینات و زمان جلسات اضافه شد که در نهایت در جلسات آخر به شدت بالا ۷۰ درصد HRmax در هوازی و ۱۲۵ درصد خاصیت کشسانی تغییر یافت. زمان جلسات به ۹۰ دقیقه رسید.

 

آزمودنی‌ها برای پیش آزمون ۲۴ ساعت قبل از شروع جلسه اول و همچنین برای پس آزمون ۲۴ ساعت پس از اتمام جلسه آخر به آزمایشگاه مراجعه کردند. گروه کنترل تمرینات منظمی انجام ندادند. متغیر‌های اندازه گیری شده در این تحقیق شامل Hba ۱ c و آدیپونکتین و NF-KB بود که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات آن‌ها از روش کوواریانس یا آنکوا استفاده شد.

 

نتایج حاصل از تحقیق، کاهش معنی داری بر Hba ۱ c و NF-KB و افزایش معنی داری برای آدیپونکتین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد ترکیب تمرینات هوازی و مقاومتی به همراه هم و با شدت متوسط رو به بالا می‌تواند فاکتور‌هایی همچون همگلوبین گلیکوزیله و سایتوکاینی، چون آدیپونکتین و فاکتور‌های التهابی مانند NF-KB را در بیماران دیابتی نوع دو بهبود ببخشید؛ بنابراین باید در پیشگیری و بخشی از فرایند درمان دیابت به عامل ورزش توجه بیشتری کرد.