دیدارنیوز ـ
آرش راهبر: اینطور که از شواهد و قرائن برمی آید در مهر ماه پیش رو سرانجام قفل درب ورزشگاه آزادی برای ورود زنان علاقمند به تماشای بازی فوتبال شکسته خواهد شد. امروز جمشید تقی زاده معاون حقوقی و پارلمانی وزارت ورزش و جوانان در ملاقات با خبرنگاران اعلام کرد که ۱۸ مهر ماه و در بازی تیم ملی ایران در برابر کامبوج، دختران و زنان علاقمند به فوتبال میتوانند به ورزشگاه آزادی بیایند؛ بنابراین میتوان پنج شنبه هجدهم مهر ماه را یک روز تاریخی در فوتبال ایران نام نهاد، روزی که بالاخره تابوی حضور بانوان در ورزشگاه میشکند.
بدون محدودیت؟
معاون حقوقی و پارلمانی وزارت ورزش اعلام کرده است که وزارتخانه متبوعش هم اکنون در ورزشگاه آزادی در حال آماده سازی زیرساختهای لازم برای حضور بانوان است، همان زیرساختهایی که فقدان آن تاکنون مانع از این اتفاق شده بود، اما این عبارت به این معنا نیست که بانوان میتوانند بدون محدودیت بر روی سکوها حضور پیدا کنند.
به نظر میرسد وزارت ورزش در ابتدا قصد دارد جایگاه خاصی برای زنان در نظر بگیرد و آنها را از مردان جدا کند و احتمالا در ادامه ماجرا و پس از اطمینان خاطر از شرایط محیطی و برقراری امنیت، این احتمال وجود دارد که در آینده امکان حضور خانوادهها در ورزشگاهها نیز فراهم شود. در شرایطی که کارشناسان و خبرگان فوتبال و مسائل اجتماعی بارها گفته اند که یکی از راههای سالم سازی محیط ورزشگاه ها، حضور خانوادهها در استادیوم بدون جداسازی است، اما به نظر میآید هنوز تا رسیدن به این شرایط راه زیادی باید طی شود. با توجه به حساسیت فیفا و ضرب الاجلی که برای فوتبال ایران اعلام شد و همچنین نگرانیهایی که در داخل در مورد حضور زنان در ورزشگاهها وجود داشته و دارد، شاید حرکت آهسته و محتاطانه وزارت ورزش در این مورد، نتیجه بهتری به همراه داشته باشد.
با این اوصاف میتوان حدس زد که زیرساختهای مورد نظر وزارت ورزش شامل بخش خاصی از ورزشگاه است و طبعا جدا کردن یک قسمت از ورزشگاه به معنی اعمال محدودیت در ورود زنان خواهد بود. شاید لازم باشد که وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در فاصله ۶ هفته تا بازی ایران و کامبوج، به هر طریق ممکن برآوردی از تعداد زنان علاقمند به ورزشگاه به دست بیاورند بلکه بتوانند هیجان ناشی از اولین حضور آزاد بانوان را کنترل کنند. یک اشتباه محاسباتی و نداشتن برآورد مناسب از تعداد احتمالی تماشاگران مونث ممکن است به کمبود جا و بحرانهای بعد از آن منجر شود.
یک روز باشکوه
به نظر میآید مسئله حضور زنان در ورزشگاه در ابتدا با هجوم گستردهای از بانوان علاقمند همراه شود و در ادامه به نقطه اعتدال برسد، اما قطعا در نخستین بازی، تقاضای بسیار زیادی برای ورود به ورزشگاه وجود خواهد داشت که این مسئله کار را سخت خواهد کرد. اگر وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و نهادهای ذی ربط بتوانند از ظرفیتهای اجتماعی بهره مناسبی ببرند و از مشارکت زنان فوتبالدوست استفاده کنند به نظر میرسد امکان ثبت یک روز تاریخی و باشکوه برای فوتبال ایران وجود دارد و مسیر برای مسابقات بعدی و حضور طبیعی بانوان در ورزشگاه فراهم خواهد شد.
ورود زنان به ورزشگاه برای تماشای بازی فوتبال، دیکته نانوشتهای است که تاکنون فرصت آزمون و خطا نداشته، اما با کنار گذاشتن نگرانیهای بی مورد و ترسهای خودساخته میتواند با سرعت زیادی به یک امر بدیهی و معمولی در فوتبال و حتی سایر شئون اجتماعی در ایران بدل شود. تماشای فوتبال در همه جای دنیا یک تفریح خانوادگی سالم و جذاب است و در ایران نیز میتواند باشد.
