پیام رزمایش نظامی ایران و روسیه، نمایش ظرفیت‌ها به دیگر کشور‌ها است

دیدارنیوز ـ فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جریان سفر به روسیه در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا اعلام کرد که بر اساس توافقات صورت گرفته، ایران و روسیه در آینده نزدیک در منطقه شمال اقیانوس هند و دریای عمان (دریای مکران، تنگه هرمز و خلیج فارس) رزمایش برگزار می‌کنند. دریادار خانزادی در ادامه یادآور شد: وقتی از اقیانوس هند صحبت می‌کنیم شاید بخش مهم و قابل توجه آن منطقه شمال اقیانوس هند باشد که به دریای مکران، تنگه هرمز و همینطور خلیج فارس متصل می‌شود.

فرمانده نیروی دریایی ارتش همچنین تاکید کرد که در جریان این سفر، موافقتنامه‌ای میان ستاد کل نیرو‌های مسلح ایران و وزارت دفاع روسیه امضا شد. وی تاکید کرد: برای نخستین بار است که چنین توافقی بین دو کشور صورت می گیرد و نقطه عطفی در همکاری های نظامی تهران و مسکو به حساب می آید.

رزمایش یا مانور نظامی به یک تمرین نظامی در مقیاس بزرگ گفته می‌شود که در آن مانور‌های گوناگون رزمی اجرا و شبیه‌سازی می‌شوند. رزمایش در اصل شبیه‌سازی یک شرایط جنگی است و هدف از آن، آزمودن و همچنین آموختن شگرد‌های جنگی است. شیوه‌های مؤثر هماهنگی و ساماندهی نیرو‌های رزمنده نیز از دیگر موارد آزمایش در یک رزمایش است.

خبر برگزاری رزمایش ایران و روسیه در خلیج فارس در حالی مطرح می‌شود که تنش میان تهران و لندن بر سر توقیف نفتکش از هر دو سو سبب شده تا اروپا در فکر تشکیل یک ناوگان مشترک برای حراست از امنیت کشتیرانی در خلیج فارس و تنگه هرمز باشد. آمریکا نیز در این راستا خواهان همراهی متحدان خود برای تشکیل ائتلافی مشابه است که هدف از آن را تامین امنیت کشتی‌ها و تضمین عبور و مرور آزاد نفتکش‌ها در این منطقه عنوان کرده است.

«شعیب بهمن» کارشناس روابط بین الملل در خصوص انجام رزمایش بین ایران و روسیه در گفتگو با دیدارنیوز گفت: در شرایط فعلی به رغم تمام طرح‌هایی که کشور‌ها برای افزایش حضور نظامی خود دارند، این روند توسط ایران ادامه پیدا خواهد کرد و در نهایت حفظ امنیت تنگه هرمز را کشور ما انجام می‌دهد.

وی درباره پیام این رزمایش بیان کرد: برگزاری رزمایش نظامی بین ایران و روسیه، ارسال پیام جدی به کشور‌های خارجی است و این کار هم در شرایطی که آمریکایی‌ها صحبت از افزایش نیرو‌های نظامی خود در منطقه خلیج فارس و ایجاد پیمان‌های نظامی و غیر نظامی در منطقه می‌کنند، انجام می‌شود. ایران در صورتی که تمایل داشته باشد همکاری‌های نظامی با سایر کشورها داشته باشد، گزینه‌هایی دراختیار دارد و می‌تواند از ظرفیت‌های خود و سایر کشور‌ها وقدرت‌های بزرگ در این زمینه بهره ببرد.

این کارشناس روابط بین‌الملل در این خصوص که با توجه به بدعهدی‌های روسیه، درصورت نیاز می‌توان بر کمک این دولت جهت برقراری امنیت تنگه هرمز حساب کرد، اظهار داشت: ایران برای برقراری امنیت تنگه هرمز به کمک کشور دیگری نیاز ندارد. نیرو‌های نظامی ایران درطول سال‌های گذشته به قدری قوی شده‌اند و موقعیت قابل ملاحظه‌ای به دست آورده‌اند که پیشرفته‌ترین پهپاد آمریکایی را مورد هدف قرار دادند و به سادگی می‌توانند هر نفتکشی را که از قوانین بین‌المللی تخطی کند به توقیف درآورند.

بهمن در ادامه تصریح کرد: همانطور که مورد اشاره قرار دادم، از تمام این موارد می‌توان چنین نتیجه گرفت که ایران برای حفظ امنیت از خلیج فارس و تنگه هرمز نیاز به همکاری و مشارکت با هیچ کشوری از جمله روسیه ندارد. ولی با توجه به بحث تاریخی که در خصوص پیشینه رابطه ایران و روس مطرح کردید، باید گفت روابط کشور‌ها هیچ گاه در گذشته باقی نمی‌ماند. در صورتی که درصدد برآیند تا روابط خود را توسعه دهند، باید نگاه‌شان رو به آینده باشد.

این کارشناس مسائل روسیه در این خصوص افزود: راجع به ایران و روسیه هم این مسئله صدق می‌کند و در صورتی که این دو کشور مایل باشند، همکاری‌های خود را گسترش دهند، قاعدتاً باید از گذشته رها شوند و به آینده چشم داشته باشند. این اتفاقی است که به نظر می‌رسد ایران و روسیه در رابطه با آن در تلاش هستند.

وی در این خصوص که آیا روسیه می‌تواند در تامین امنیت تنگه هرمز نقشی داشته باشد، ابراز کرد: بدون شک روس‌ها به این دلیل که یکی از قوی‌ترین و بزرگترین ناوگان‌های نظامی دریایی را در دنیا دارند و از زمان پطر کبیر این اندیشه ایجاد شد که یک نیروی نظامی قوی در حوزه دریا داشته باشند، بنابراین در حوزه مسائل دریایی از ناوگان دریایی قدرتمندی برخوردار هستند، بنابراین در صورت نیاز اگر ایران احتیاج به همکاری این کشور در برقراری امنیت تنگه هرمز پیدا کند، قطعاً  دو کشور ایران و روسیه می‌توانند در این خصوص همکاری‎هایی داشته باشند.

بهمن در این رابطه یادآور شد: باید این نکته را هم مدنظر داشت که مانور ایران و روسیه مسبوق به سابقه است و در گذشته در دریای خزر این دو کشور مانور‌های مشترکی را انجام داده‌اند. علاوه براین دیدار‌های دریایی متعددی نیز بین مقامات نظامی ارشد دو کشور صورت گرفته است؛ بنابراین این مراودات از گذشته وجود داشته و قطعاً می‌تواند ادامه پیدا کند و گسترش یابد.